ПУСТУДОМ, -a, м. Пустадом. Вярзець еірзію, пустудом етый, што нічога ні пыняць. Барысавічы Клім. ПУСТУХОУСКІЙ, прым. Пастухоўскі [Пастуховы]. Далі яму даўгую пастухоўскую пугу ў рукі, ён i сцёбыя ёю. Парадзіна Мсцісл. ГІУСТУШОК» -шка, м. Памянш. ад пастух. Ластушкі ныпалі ны вуціныя гняздо. Палуж Краснап. ПУСТЬІЙ, прым. Пусты. Гультай — пустому двару хыдзяін. Сохана Мсцісл. ПУСТЫНЯ, -i, ж. Воўк, звер. Калі ні Наверніцца ны карову пустыня, дык будзе Жыва. Ты, як пустыня, гылаву сагнуў — будзь ты весялейшы. Хвёдараўка Краснап. ПУСТЫШ, -ы, ж. Пусташ [пустка]. Раныиы тут лес быў, a січас — пустыш, ік спляжылі лес, дык тут нішто ні расьцець. Шумячы. ПУСТЭЛЬНІК, -a, м. Пустэльнік. Гэсты ж чылавек жывець, як пустэльнік: ні ён ні к каму ні ходзіць, ні к яму ніхто. Ушакі Чэрык. ПУСТЭЛЬНЯ, -i, ж. Пустыня. Oŭ, Страшна ў пустэльні: гэташ нікагутка там нІма, толькі пясок i пясок. Ушакі Чэрык. ПУСУЛГЦЬ, дзеясл. Пасуліць, дакляраваць. Ён пусуліў мне тры рублі грошай, каб я толькі ета зьдзелыў. Пірагова Мсцісл. ПУСЬЦІЛЬГА, -i, ж. Пустая жанчына. Ета ж тыкая пусьцільга — адны стужкі ды Хусткі на вуме. Парадзіна М»сцісл. ПУСЫДЩЦА, дзеясл. Пусціцца [пайСці]. Ладныя баба, ды e абузу пусьцілась. Добрае Мсцісл. Піліп, як пачуў, што яму ерошы далі, аж гэндрыка пусьціўся скыкаць. Маластоўка Краснап. ПУСЫДГЦЬ, дзеясл. Пусціць. Нашто Ты цягніш кыта за хвост пусьці! Зяційа Мсцісл. Усечыныя верба пусьціла расткі 3 корняў. Парадзіна Мсдісл. ПУТА, -a, н. Пута. У хвёдырывыга Кыня зьнялі пута ны нашлезі. Бязводзічы Мсцісл. V ПУТАЦЬ, дзеясл. 1. Путаць. ён свайeo кыня на ныч путаіць зялезным путам, баіцца, штоб ні ўкралі. Касцюшкавічы Крыч. 2. Збіваць, блытаць. Каб ты міне ні путаў, я б даўно гэстыя грошы палічыла. Ушакі Чэрык. ПУТНА, прысл. Дарэчы, добра. Ён зыўсягды гаворыць путна. Сохана Мсцісл. ПУТНЫЙ, прым. Добры. Я дыйшла Ны вічарінку — думыла, там путныя танцы будуць, аж адно мудрываньня. Слаўнае Мсцісл. ПУТРА, -ы, ж. Кіслая каша. Выкінь, мамка, гэс'ту nyTpy вон, ke нельга ўжо есьці. Ушакі Чэрык. ПУТУЗАЦБ, дзеясл. ПатузаЦь. Путузай вожкі ніхай коні пыдбягуць, ато мы ŭ да вечыря ні даедзім. Палуж. Краснап. ПУТУРАЦЬ, дзеясл. Патураць. Нашто Ты яму путураіш, глядзі, посьле сам будзіш плакыць ад яго. Горка Краснап. ПУТУРБУВАЦЦА, дзеясл. Патурбавацца. Патурбуйся, пыдай мне кніжку. Koкатава Мсцісл. ✓ ПУТУРЫЦЬ, дзеясл. Пагнаць. Сяргей путурыў коній ны нашлег. ПаЛуж Краснап. ПУТУСУВАЦЬ, дзеясл. Патасаваць, пакартаваць. Карты нада хырашо путусуваць, ато ўсё ўремя адна масьць ідзець. Бяседавічы Хоцім. ПУХАМЁЛЯ, -i, м. i ж. Слабасільны чалавек. Куда табе зь імі цігацца, пухамеля ты! Горка Краснап. ПУХЛА, прысл. Пульхна. Булычка пухла сьпіклась, мякінькыя. Дзянісавічы Навазыбк. ПУХНАЧ, -а, м. Тоўсты, пульхны, пульхняк. Пухнач нейкій, жырябёнык етый: на ём шэрсьць стаіць пухым. Хвёдараўка Краснап. ПУХОВЫЙ, прым. Пуховы. Твыя падушка мягкыя; уседно што пуховыя. Вітрунь Касцюк. ПУХОУКА, -i, ж. бат. Пухоўка, грыбдажджавік. У етым балоці многа пуховык расьцець. Хвёдараўка Краснап. ПУХУВАЦЬ, дзеясл. Пахаваць. Зысмутнеў хлопіц, як бацьку пухуваў. Палуж Краснап. ПУХУДНЯЦЬ, дзеясл. Пахуднець, зрабіцца худым. Жонка біз мяне пухудняла. Брылёўка Краснап. ПУЦІК, -а, м. Поцек [струменчыкі вады, сцякаючыя па шыбах у дождж]. Во наліў дождж, дык наліў, аж пуцікі пыцяклі. Як яны паку ль пабедыюць, дык пы стале пуцікі пыцякуць. Кокатава Мсцісл. ПУЦУЛУВАЦЬ, дзеясл. Пацалаваць. Хлопіц абшчапіў дзеўку i пуцулуваў. Палуж Краснап. ГІУЦЦА, -а, н. Путца, хамуцік, скураны скрутак, якім злучаюцца цапільна i біч у цэпе. Луцца у цэпе разьехылась, нада яго шшыць. Пухнава Раснян. ПУЦЬ, -я, м. Дабро. H i будзіць зь цібе пуці, хлопіц, ні слухаіш ты добрых саветаў. Ушакі Чэрык. ПУЦЬЦ ё, -я, н. Дабро. Ніякага зь цібе пуцьця ні будзіць у жызьні -*-■ во гэтак i будзіш капціць неба. Ушакі Чэрык. ПУЦЭНЬКА, -i, ж. Пучок лык, дзесяць лык. Прынёс пуцэньку лык, буду лапці плесьць. Хвёдараўка Краснап. ПУЦЯЧЫЙ, прым. Варты, каштоўны, добры. Калі б конь твоў быў пуцячый, я б яго купіў. Куркаўшчына Мсцісл. ПУЧОК, пучка, м. Пучок. У гародзі нырвала пучок цыбулі. Дзянісавічы Навазыбк. r ПУШАЧКА, -i, ж. Памянш. ад пушка. Мыя пушачка расчынілась, i ўсё зь яе naвывалілась. Пірагова Мсцісл. У нашый учыцільніцы, я бачыў, ёсьць тыкая маленькая прыгожанькая пушачка, a ў ёй залатое калечка. Пірагова Мсцісл. ПУШКА, -i, ж. Пушка, скрыначка для рознай дробязі. Тата купіў мне пушку на пёркі i кырындащ. Барысавічы Хоцім. Аддай маю пушку, нашто ты зыбраў! Вародзькава Крыч. Дыстань з пушкі новыя пяро, ато ета ня пішыць. Пархвенева Калініншчына
Дадатковыя словы
гэсту
7 👁