ПУПАСЦА, дзеясл. Папасціся, трапіцца. Папалысь мне тыкая дачка, што зь яе воз сена ныбраў. Лешчынка Мсцісл. Пупаўся я ў піряплеціну. Хвёдараўка Красная. У пасытку пупалыся мышына. Слаўнае Мсцісл. ПУПАСЫВЫЦЬ, дзеясл. Папасвіць, пакарміць. Трыццыць вярстоў праехылі, добря було б коній пупасывыць. Палуж Кріаснап. ПУПАСЬЦЬ, дзеясл. Папасці, трапіць. Пупала ў вока касьцюлька зь ячменя. Bipзія ета, вярзець, што пупала. Хвёдараўка Красная. ПУПАЧЫРКЫЦЬ, дзеясл. Перакрэсліць, закасаваць. Усё, што ён ныпісаў, яму скызаў учыціль пупачыркыць. Горня Хоцім. ГІУПІКАЦЬ, дзеясл. Папікаць, папракаць. ён мне пупікаіць тым, што мой бацька злодзій. Слаўнае Мсцісл. ПУПІКАНЬНЯ, -я, н. Папіканне, дакоры. Нашто ета пупіканьня, што я тыкая— ты ж ведаў, калі браў. Пірагова Мсцісл. ПУПІНЯЦЦА, дзеясл. Выказаць незада вальненне, крыўду. Пупіняйся ны сымаго сябе, што так выйшла: ты ў етым віныват. Палуж Краснап. ПУП1РЯЁЧЫНЫИ, прым. Папсаваны перапсаваны. У цібе yci перькі пупяряечыныя, ні пішуць. Лютня Краснап. ПУПІРЯЁЧЫЦЬ, дзеясл. Папсаваць [перапсаваць]. Пупіряечыў yci сярнічкі i ні зыпаліў ніводныга. Хвёдараўка Краснап. ПУПЛАШЭЦЬ, дзеясл. Пагоршаць. Хеорый пуплашэў, ныўряд ці выжывя. П алуж Краснап. ПУПЛЕНЁТКА, -i, ж. Суконная хустка. Зывяжы новую пупленетку. Пупленетка мыя ізнасілась. Кашаны Крыч. ПУПОК, пупка, м. 1. [Ручка], дужка або калочак, прыладжаны пасярэдзіне касся перпендикулярна да яго, за які пры касьбе трымаюцца праваю рукою. У маім касьсі пупок скрывіўся, нада пыдцянуць. Кокатава Мсцісл. Пысадзі пупок ніжы, дык лаўчэй будзіць касіць. Бяседавічы Хоцім. Рыгор, зрабі к свайму касьсю новы пупок. Бязводзічы Мсцісл. 2. Каўпачок у лямпе. Пупраў пупок у лампі, ато дрэнна гарыць. Палуж Краснап. ПУПРАВІЦЦА, дзеясл. Паправіцца, ачуняць. Цётка мыя была хворая, але ўжо пуправілась. Сутокі Мсцісл. ПУПРАВІЦЬ, дзеясл. Паправіць. Трэба пуправіць крышу, ато йна прыцікая. Тур'я Краснап. Пупраў шляю на том кані, ато зьехыла набык. Бя,седавічы Хоцім. ПУГІРАСГЦЬ, дзеясл. Папрасіць. Ciрацінка ні пасьмела пупрасіць хлебца. Ясенка Краснап. ПУПРІКАЦЬ, дзеясл. [Папракаць], папікаць. Нада табе було пупрікаць яго тым, што ён пяніца, ды npi ўсім народзі. Слаўнае Мсцісл. ПУПРЫСЯКА, -i, м. i ж. Проська [той, хто просіць]. Ета баба, пупрысяка; усяго даволі меіць, a ня сьцерпіць, каб не nynpaсіць. Слаўнае Мсцісл. ПУПРЯДУХА, -i, ж. Папрадуха, талака для пражы ільну. Як была у Гапкі пупрядуха, дык іна во ужу пыкарьміла дзевык, за тоя ж i ныпрялі ёй многа. Apцёмаўка Міласл. ПУПРЯНЬНІК, -a, м. Пернік. Мне бацька з горыду прівёз дужа смашных nyпряньнікыў: як паложыш у рот, дык i рыстаніць. Слаўнае Мсцісл. ПУПСУВАЦЬ, дзеясл. Папсаваць. П упала нешта пыд хамут ці што—конь перьсці пупсуваў. Баброва Раснян. Ен хацеў nyncyваць yci мае справы на сходцы. Слаўнае Мсцісл. ПУПУГАЙ, -я, м. Папугай. У нашыга nyna быў вучоный пупугай — умеў гываріць «дур-рак». Краснаполле. ПУПУЖАЦЬ, дзеясл. Папужаць, папалохаць, [напужаць, напалохаць]. Нада ныскуваць на іх сыбак, ніхай яны хуць nynyжаюць іх. Арцёмаўка Міласл. ГІУТІХАЦЬ, дзеясл. Панесці вялікі цяжар [паперці]. Гардзей во які мех пупхаў двору. Палуж Краснап. ПУПЫДАЦЬ, дзеясл. Пападаць, трапляць. Так сьпішаіцца есьць, што аж ŭića ў рот ні пупыдаіць. Слаўнае Мсцісл. ПУПЫШКА, -i, ж. Пупышка. Цяпло ўжо будзіць—на дрэвах пупышкі лопыюць i лісточкі ўжо пыказывыюцца. Пацкава Мсцісл. ПУРГА, -i, ж. Завіруха, мяцеліца. На полі тыкая пурга — ні сьвету, ні сьледу ня відна. Слаўнае Мсцісл. Сёньня пурга, што на двор выйц{ нельга. Бель Мсцісл. ПУРГАЦЬ, дзеясл. Сёрбаць, есці. Дзеці пургаюць крупеню. Хвёдараўка Краснап. ПУРУКАЦЦА, дзеясл. Парукацца, павітацца за руку. Я пурукаўся з ім. Хвёдараўка Красп. Ныстаўнік падышоў ды нас i з усімі пурукаўся. Белы Камень Бялынкав. ПУРСЮЧОК, -чка, м. Памянш. ад парсюк. У пані Бінкіндормы пурсючка купіў ны завод. Маластоўка Краснап. ПУСВАРЫЦЦА, дзеясл. Пасварыцца. Нізнашна, каб браты пусварыліся с сабой. Палуж Краснап. ПУСКАЦЬ, дзеясл. Пускаць, пушчаць. Падоска твыя ўжо дрэнь, а ты яе ў дзела яшчэ пускаіш. Бязводзічы Мсцісл. ПУСЛУГАЧ, -а, м. Па,слугач. Ета панськый пуслугач, ён i січас рад пыдслужыцца. Зосаў Краснап. ПУСТАДОМ, -а, м. Пусты, бязглузды чалавек. Бязглузьдзіцу нясець, пустадом нейкій! Пірагова Мсцісл. Слухай ты етыга пустадома, дык ён табе ныгаворя. Каханоўка Клім. ПУСТАСЬМЁХ, -а, м. Пустасмех. Во пустасьмех ета дзеўка, пыкажы ёй паліц, дык іна зысьмяецца. Арцёмаўка Міласл. ПУСТАЦЬ, -i, ж. Пустаць, занятая [для жніва] частка шнура. Мы дыжыналі пустаць, дык прыпазьніліся троху. Мацутаўка Раснян. ПУСТАЦЬВЁТ, -у, м. Пустацвет. Сёлета нешта гуркоў мала, а ўсё боле пустацьвет. Пірагова Мсцісл. ПУСТКА, -i, ж. Пустка, незасеянае поле. Чыя ета пустка зырісла пустазельлім, знаць, хыдзяіна нет? Шумячы
Дадатковыя словы
туря
6 👁