Краёвы слоўнік усходняй Магілёўшчыны (1970). І. К. Бялькевіч

 ◀  / 512  ▶ 
паціна Мсцісл. Нязгодна у поцімках работыць. Слаўнае Мсцісл. ІТОЦЯГ, -a, м. Пуга. Хлопчык зьдзелыў сабе поцяг з вяровычкі ды гыняіць курэй i пырысят. Маляцічы Крыч. ПОЧАГІКА, -i, ж. Почапка, пачопка, дужка вядра. Зьдзелый ты, Тодар, почыпку ны вядро, ато нечым вады прынесьць. Барысавічы Клім. Ны вядры скора парвецца почапка. Залесавічы Крыч. ПОЧВА, -ы, ж. Глеба. Ны нашу почву нада многа гною, каб што зырадзіла. Дзягавічы Касцюк. ПОЧЫТ, -a i -y, м. 1. Павага, начот. Чылавек ён знаный — яму ўсюдых почыт. Шумячы. 2. Першы экземпляр. Кніжка толькі, вышла, я быдай што почыт узяў. Мсціслаў. ПОШАРСЬЦЬ, -i, ж. Пошасць. Heŭкыя пошарсьць ходзіць: yci дзеці хвареюць. Гарбавічы Касцюк. ПОШАСЬЦЬ, -i, ж. Пошасць. Усі сьвіньні паздыхалі — нейкыя пошасьць ныйшла. Парадзіна Мсцісл. Пошасьць нейкыя ныпала ны дзяцей. Гусарка Клім. Ета пошысьць нейкыя ходзіць: na ўсёй дзяреўні дзеці хвареюць жывытамі. Арцёмаўка Miласл. ПОШЛІНА, -ы, ж. Мыта [пошліна]. H ылажылі бальшую пошліну ны зыгранічныя тывары, там у яны i дорыгі так сталі. Бяседавічы Хоцім. ПРА, прыназ. Пра., Ці ведыіш ты, што npa цябе гавораць? Юшкі Мсцісл. Пра яго гавораць, што ён Мацеіва гумно пытпаліў. Зоры Чэрык. Пра тоя ж я i гывару, што так нільзя дзелыць. Залесавічы Крыч. ПРАБАЧНА, прысл. Прабачна [даравальиа]. Ты йшчэ мылая, нічога ні ведаіш — табе прабачна, калі i скажыш што саромныя. Ушакі Чэрык. ПРАБАЧЫЦЬ, дзеясл. Выбачыць, дара ваць. Прабач ты яму на гэсты раз, ён у другі раз ня будзець так дзелыць. Вербеж Чэрык. ПРАБЩЬ, дзеясл. Прабіць. Пыдай мне долыта, нада прабіць дзірку. Горня Хоцім. ПРАБОРКА, -i, ж. 1. Праборка, настаўленне з пагрозай. Міхась свайму сыну даў добрыю праборку за тоя, што паехыў у горыд, пакінуўшы работу. Асмолавічы М'сцісл. 2. Расчыстка луга. На лузе рабілі праборку ўсей дзяреўняй. Хвёдараўка Краснап. ПРАБОСЬЦЬ, дзеясл. Прабасці, прабадаць, прабіць рогам. Нада ж было кароei так прабосьць авечку, што й дня ні прыжыла. Слаўнае Мсцісл. ПРАВА, -а, н. Права. Чыя сыа, таго i права — нічога ня зьдзелыіш. Юркаўка Крыч. ПРАВАЛІВЫЦЦА, дзеясл. Правальвацца. Снапы праваліваюцца, нада падсцельнікі ў калёсы пылажыць. Бяседавічы Хоцім. ПРАВАЛГЦЦА, дзеясл. Праваліцца. Глядзі не праваліся ў погрыб, бо ня вылезеш адзін. Барысавічы Клім. ПРАВАЛЬЛЯ, -я, н. Прорва, праваліна. А між гор было тако я правальля вялікыя — глянулі туды, аж гылыва закруцілась. Ушакі Чэрык. ПРАВЕДНЫЙ, прым. Справядлівы. ён чылавек праведный, яму можна верыць. Хвёдараўка Краснап. ПРАВІЛА, -а, н. Правіла, устаноўлены парадак. Дзіцёнык акшчоный пу правілу хрісьціянськыму. Слаўнае Мсцісл. ПРАВША, -а, н. Правіла, тоўстая жэрдка, што злучае перадок [лесавозных] калёс з задняя часткай. Пупраў там правіла, ато бірвяно зваліцца, дык тады ні падымеш. Бяседавічы Хоцім. ПРАВІЛБНА, прысл. Правілыіа, праўдзіва. ён паступіў правільна, калі адмовіўся ат етыга дзела, i нечыга ны яго нарікаць. Юркаўка Крыч. ПРАВІЛЬНЫЙ, прым. Правілыіы. Зьдзелылі правільный рысклад налогу, дык скора i выпаўнілі. Юшкі Мсцісл. Лінейка ета ні правільныя — кріва лінеіць. Шарэйкі Касцюк. ПРАВЩ 1ЛБСТВА, -a, н. Урад. Січас правіцільства ні царскыя, a рабоча-крісьцянскыя. Пірагова Мсцісл. ГІРАВІЦЬ, дзеясл. Весці, кіраваць. Памёр бацька, цяперь правіць хыдзяйства некыму. Слаўнае Мсцісл. ПРАВОРНЫЙ, прым. Дасціпны [жвавы]. О, ты праворный — усюдых пасьпеіш. Гібалы Касцюк. * ПРАВЫ, -оў, мн. л. Правы. Чуць дайшоў сваіх правоў. Парадзіна Мсцісл. Паехыў Пракоп у Клімывічы — правоў, пырядкыў даходзіць. Журбін Бялынкав. ПРАГКІЙ, прым. Які лёгка расколваецца. Ета дзерыва прагкыя: толькі тыпаром ударыш, дык i рызьляціцца. Хвёдараўка Краснап. ПРАГЛЯД, -y, м. Прагляд. Я к я ехыла ў вагоні, дык быў прагляд дакумантаў у пысажыраў. Ушакі Чэрык. ПРАГЛЯДЗЁЦЬ, дзеясл. Прагледзець. H y i варона ж ты — праглядзеў, як беглі авечкі, цяпер шукай іх na чужых дварох. Ушакі Чэрык. ПРАГНАЦЬ, дзеясл. Прагнаць. Прагнаў сыбаку, а ён ізноў тут. Прусіна Касцюк. ПРАГНУЦЬ, дзеясл. Прагнуць, перажываць мукі ад моцнага жадання. Іна прагніць na ім. Кокатава Мсцісл. ПРАГНЯВЩЬ, дзеясл. Прагнявіць. Маіць мы прагнявілі бога, што ў нас хлеб ня родзіць. Собалеўка Калініншчына. ПРАГОЛЬВЫЦЬ, дзеясл. Прарэджваць. Сад зарос вішыньнікым — нада npaгольвыць, ды некылі ўсё. Мануйлы Краснап. ПРАГОЙ, -а, м. 1. Сцежка, пратоптаная быдлам. Пы ўсяму лесу кароўськія npaгоны йдуць. Хвёдараўка Краснап. 2. Доўгае бервяно, што кладзецца над ваконнымі прарэзамі ў хаце. Сяньні будзім класьць npaгоны над вокнымі. Там жа. ПРАГОРКНУЦЬ, дзеясл. Прагоркнуць. Масла маё, ліжаўшы ў сундучку, прагоркла, што есьць нільзя. Гаўрыленка Бялынкав. ПРАДАВАЦЬ, дзеясл. Прадаваць. Ган: чар прадае гліняную пасуду. Прыпёчына. Калініншчына. ПРАДАЦЬ, дзеясл. Бегаць то туды, то сюды. Нешта ты сягоньні прадаіш цэльнінь2 2. Слоўнік
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
11 👁
 ◀  / 512  ▶