паціна Мсцісл. Нязгодна у поцімках работыць. Слаўнае Мсцісл. ІТОЦЯГ, -a, м. Пуга. Хлопчык зьдзелыў сабе поцяг з вяровычкі ды гыняіць курэй i пырысят. Маляцічы Крыч. ПОЧАГІКА, -i, ж. Почапка, пачопка, дужка вядра. Зьдзелый ты, Тодар, почыпку ны вядро, ато нечым вады прынесьць. Барысавічы Клім. Ны вядры скора парвецца почапка. Залесавічы Крыч. ПОЧВА, -ы, ж. Глеба. Ны нашу почву нада многа гною, каб што зырадзіла. Дзягавічы Касцюк. ПОЧЫТ, -a i -y, м. 1. Павага, начот. Чылавек ён знаный — яму ўсюдых почыт. Шумячы. 2. Першы экземпляр. Кніжка толькі, вышла, я быдай што почыт узяў. Мсціслаў. ПОШАРСЬЦЬ, -i, ж. Пошасць. Heŭкыя пошарсьць ходзіць: yci дзеці хвареюць. Гарбавічы Касцюк. ПОШАСЬЦЬ, -i, ж. Пошасць. Усі сьвіньні паздыхалі — нейкыя пошасьць ныйшла. Парадзіна Мсцісл. Пошасьць нейкыя ныпала ны дзяцей. Гусарка Клім. Ета пошысьць нейкыя ходзіць: na ўсёй дзяреўні дзеці хвареюць жывытамі. Арцёмаўка Miласл. ПОШЛІНА, -ы, ж. Мыта [пошліна]. H ылажылі бальшую пошліну ны зыгранічныя тывары, там у яны i дорыгі так сталі. Бяседавічы Хоцім. ПРА, прыназ. Пра., Ці ведыіш ты, што npa цябе гавораць? Юшкі Мсцісл. Пра яго гавораць, што ён Мацеіва гумно пытпаліў. Зоры Чэрык. Пра тоя ж я i гывару, што так нільзя дзелыць. Залесавічы Крыч. ПРАБАЧНА, прысл. Прабачна [даравальиа]. Ты йшчэ мылая, нічога ні ведаіш — табе прабачна, калі i скажыш што саромныя. Ушакі Чэрык. ПРАБАЧЫЦЬ, дзеясл. Выбачыць, дара ваць. Прабач ты яму на гэсты раз, ён у другі раз ня будзець так дзелыць. Вербеж Чэрык. ПРАБЩЬ, дзеясл. Прабіць. Пыдай мне долыта, нада прабіць дзірку. Горня Хоцім. ПРАБОРКА, -i, ж. 1. Праборка, настаўленне з пагрозай. Міхась свайму сыну даў добрыю праборку за тоя, што паехыў у горыд, пакінуўшы работу. Асмолавічы М'сцісл. 2. Расчыстка луга. На лузе рабілі праборку ўсей дзяреўняй. Хвёдараўка Краснап. ПРАБОСЬЦЬ, дзеясл. Прабасці, прабадаць, прабіць рогам. Нада ж было кароei так прабосьць авечку, што й дня ні прыжыла. Слаўнае Мсцісл. ПРАВА, -а, н. Права. Чыя сыа, таго i права — нічога ня зьдзелыіш. Юркаўка Крыч. ПРАВАЛІВЫЦЦА, дзеясл. Правальвацца. Снапы праваліваюцца, нада падсцельнікі ў калёсы пылажыць. Бяседавічы Хоцім. ПРАВАЛГЦЦА, дзеясл. Праваліцца. Глядзі не праваліся ў погрыб, бо ня вылезеш адзін. Барысавічы Клім. ПРАВАЛЬЛЯ, -я, н. Прорва, праваліна. А між гор было тако я правальля вялікыя — глянулі туды, аж гылыва закруцілась. Ушакі Чэрык. ПРАВЕДНЫЙ, прым. Справядлівы. ён чылавек праведный, яму можна верыць. Хвёдараўка Краснап. ПРАВІЛА, -а, н. Правіла, устаноўлены парадак. Дзіцёнык акшчоный пу правілу хрісьціянськыму. Слаўнае Мсцісл. ПРАВША, -а, н. Правіла, тоўстая жэрдка, што злучае перадок [лесавозных] калёс з задняя часткай. Пупраў там правіла, ато бірвяно зваліцца, дык тады ні падымеш. Бяседавічы Хоцім. ПРАВІЛБНА, прысл. Правілыіа, праўдзіва. ён паступіў правільна, калі адмовіўся ат етыга дзела, i нечыга ны яго нарікаць. Юркаўка Крыч. ПРАВІЛЬНЫЙ, прым. Правілыіы. Зьдзелылі правільный рысклад налогу, дык скора i выпаўнілі. Юшкі Мсцісл. Лінейка ета ні правільныя — кріва лінеіць. Шарэйкі Касцюк. ПРАВЩ 1ЛБСТВА, -a, н. Урад. Січас правіцільства ні царскыя, a рабоча-крісьцянскыя. Пірагова Мсцісл. ГІРАВІЦЬ, дзеясл. Весці, кіраваць. Памёр бацька, цяперь правіць хыдзяйства некыму. Слаўнае Мсцісл. ПРАВОРНЫЙ, прым. Дасціпны [жвавы]. О, ты праворный — усюдых пасьпеіш. Гібалы Касцюк. * ПРАВЫ, -оў, мн. л. Правы. Чуць дайшоў сваіх правоў. Парадзіна Мсцісл. Паехыў Пракоп у Клімывічы — правоў, пырядкыў даходзіць. Журбін Бялынкав. ПРАГКІЙ, прым. Які лёгка расколваецца. Ета дзерыва прагкыя: толькі тыпаром ударыш, дык i рызьляціцца. Хвёдараўка Краснап. ПРАГЛЯД, -y, м. Прагляд. Я к я ехыла ў вагоні, дык быў прагляд дакумантаў у пысажыраў. Ушакі Чэрык. ПРАГЛЯДЗЁЦЬ, дзеясл. Прагледзець. H y i варона ж ты — праглядзеў, як беглі авечкі, цяпер шукай іх na чужых дварох. Ушакі Чэрык. ПРАГНАЦЬ, дзеясл. Прагнаць. Прагнаў сыбаку, а ён ізноў тут. Прусіна Касцюк. ПРАГНУЦЬ, дзеясл. Прагнуць, перажываць мукі ад моцнага жадання. Іна прагніць na ім. Кокатава Мсцісл. ПРАГНЯВЩЬ, дзеясл. Прагнявіць. Маіць мы прагнявілі бога, што ў нас хлеб ня родзіць. Собалеўка Калініншчына. ПРАГОЛЬВЫЦЬ, дзеясл. Прарэджваць. Сад зарос вішыньнікым — нада npaгольвыць, ды некылі ўсё. Мануйлы Краснап. ПРАГОЙ, -а, м. 1. Сцежка, пратоптаная быдлам. Пы ўсяму лесу кароўськія npaгоны йдуць. Хвёдараўка Краснап. 2. Доўгае бервяно, што кладзецца над ваконнымі прарэзамі ў хаце. Сяньні будзім класьць npaгоны над вокнымі. Там жа. ПРАГОРКНУЦЬ, дзеясл. Прагоркнуць. Масла маё, ліжаўшы ў сундучку, прагоркла, што есьць нільзя. Гаўрыленка Бялынкав. ПРАДАВАЦЬ, дзеясл. Прадаваць. Ган: чар прадае гліняную пасуду. Прыпёчына. Калініншчына. ПРАДАЦЬ, дзеясл. Бегаць то туды, то сюды. Нешта ты сягоньні прадаіш цэльнінь2 2. Слоўнік