Краёвы слоўнік усходняй Магілёўшчыны (1970). І. К. Бялькевіч

 ◀  / 512  ▶ 
мі пакрываюць жытнюю капу ад дажджу. Плахей ты зьдзелыў non, будзіць працікаць, як дождж пойдзіць. Гаўрыленка Бялынкав. Зьдзелый з доўжынькіх снапоў пупа, ды накрый капу ад дажджу. Слаўнае Мсцісл. ПОПЕЛ, -у, м. Попел. Выгарні з пены попел, ато поўныя печка назьбіралыся. Старае Сяло Мсцісл. Нада вынесьць попел ны грады. Новыя Капачы Мсцісл. ПОПІРІК, прысл. Упоперак. Учорашнія буря вывірнула дуб — лёг попірік дарогі, што ні праедзіш. Слаўнае Мсцісл. ПОПЛІЧ, прысл. Поплеч, побач. Попліч з намі жыве дзядзька Макар. Хвёдараўка Краснап. Попліч ca мной стыяў eiсокій, стройный дзяціна. Слаўнае Мсцісл. ПОПЛЫУ, -ва, м. Поплаў. Пойдзім купацца на поплыў. Хвёдараўка Краснап. ПОПРІТКІ, -кыў, мн, л. Попрадкі. Гатоў кудзелю, сяньні попріткі будуць у Ганны. Восаў Краснап. ПОПЫУЗІНЬ, -зыія, м. Паўзун. Ах ты попыўзінь, хадзіць ня ўмеіш! Хвёдараўка Краснап. ПОПЫУЗКЫМ, прысл. Паўзком. Як зьдзівяліў яго нехта na гылаве, дык ён noпыўзкым папоўз. Палуж Краснап. ПОРКЫЦЦА, дзеясл. Пароцца, шукаць [поркацца]. Дос табе ужу поркыцца — шукай, ні шукай, усё роўна ні найдзеш. Арцёмаўка Міласл. ПОРТ, -у, м. Кудзеля, счэсаная напал воўна з лёнам. Я ныпряла два хунты порту. Тур'я Чэрык. ПОРХЫУКА, -i, ж. бат. Порхаўка. Порхыўкі пы балоці паўсходзілі пысьля дажджу, як яйцы белінькія ліжаць. Глупікі Крыч. Ходзючы, порхыўку раструшчыў, дык аж дым пашоў — пасьпела ўжо. Хвёдараўка Краснап. ПОСЛУГА, -i, ж. Прыслуга, наймічка. Заўсёды лепш самому гаспыдарыць, як noслугай быць. Ушакі Чэрык. ПОСНЫЙ, прым. Поены. Поены крупны нісмашны. Гаўрыленка Бялынкав. Алейныя каша смашней за посныю. Старае Сяло Мсцісл. ПОСТ, -у, м. Пост. У вялікій пост алеім толькі i жывём. Тур'я Чэрык. Гряная нядзеля — усяёдныя: у сіряду i ў пятніцу німа посту. Гібалы Касцюк. ПОСТАУКА, -i, ж. Подтачка [ніжняя частка жаночай сарочкі з іншага гатунку палатна]. У крамный сароццы кужэльныя постаўка. Камароўка Крыч. Сарочка npaкалёвыя, a постаўка пасканныя. Гібалы Касцюк. ПОСТАЦЬ, -i, ж. Постаць, частка поля, занятая жнеямі. Постаць вялікая йшчэ, ні дажнём да вечыра. Сутокі Мсцісл. Учатырох як зынялі постаць, так у момант i зжалі. Вярбоўка Раснян. ПОСТУВАЦЬ, дзеясл. Пасціць. Што ты тут апрічоньне заводзіш, адны будуць сала есьць, a другія постуваць? Пірагова Мсцісл. ПОСТУПНЫЙ, прым. Паступовы. Вот так, поступным пырядкым мы падсунім етый камінь ды сьцяны. Трубільня Краснап. ПОСТЫУКА, -i, ж. Подтачка [ніжняя частка жаночай сарочкі з іншага гатунку палатна]. Постыўку абмачыла, праўшы плацьця. Горкі Краснап. ПОСЫД, -ы, м. [Посуд], пасуда. Памый-ка ты посьлі абеда посыд: ложкі, міскі, гаршкі i пыстаў усё пыд загнет. Слаўнае Мсцісл. ПОСЬЦІЛКА, -i, ж. Посцілка. Памыла б ты, Тадора, сваю посьцілку, ато іна дужа гразна. Хлышчова Мсцісл. ПОТ, -y, м. 1. Пот. Я так спалохылыся, што пот выступіў. Новы Дзедзін Міласл. 2. Рыжы, н я годны аса да к у дзёгці. Чым тут пыдмазыць калёсы, адзін пот зыстаўсь! Хвёдараўка Краснап. ПОУДЗЕНЬ, -дня, м. Полудзень, абед. Нарэж-ка ты там віччыны нам на поўдзень у поле! Пірагова Мсцісл. ПОУЗ, прыназ. Каля, паўз. Ішоў поўз прасла i дзядоў ныбраўся. Pari Быхаўск. ПОУЗАЦЬ, дзеясл. Поўзаць. Грычанкі поўзаюць na жыці. Хвёдараўка Краснап. Усякыя погань тут поўзыя: i прусакі, i тырыканы. Крывы Лес Шумяц. ПОУНА, прысл. Поўна. H i налівай поўна, ато разальеш. Маляцічы Крыч. Цябе, жэўжык, усёдых поўна. Лешчынка Мсцісл. ПОУНЫЙ, прым. 1. Поўны. Поўны навой намотана нітак. Вярбоўка Расняй. Лазобка поўна мёду. Залесавічы Крыч. На што ты наліла поўныя вядро — ні дынясеш. Хоцімск. Поўны лазьбень мёду прыдалі. Вербеж Чэрык. 2. Цэлы. У ноч пад Івана Купалу дзеўкі i хлопцы гуляюць i сьцірагуць ведзьму поўную ноч. Канічы Касцюк. ПОУНЫМ, прысл. Поўна. Нутурыў мех поўным, як вока. Хвёдараўка Краснап. ПОУНЬІЧ, -ы, ж. Поўнач. Пятухі пяюць у поўныч i досьвіта. Арцёмаўка Міласл. Поўныч ужу, а яго ўсё німа, каб ні здарылася чаго з ім у дарозі. Ушакі Чэрык. ПОУСЬЦЬ, дзеясл. Паўзці. Штоб яго ні замецілі, ён прісеў у быразьне i стаў поўсьць ны каленкых i руках. Арцёмаўка Міласл. ПОУСЬЦЬ, -i, ж. Поўсць. У сыбакі поўсьць цёплыя, яму добра i ны марозі. Юркаўка Крыч. ПОУХ, -a, м. 1. заал. Воўк. У нашай вёсцы поўх трох авечак загрыз. Барысавічы Клім. 2. Гарнастай. Поўх yce яйцы птушыныя паеў. Хвёдараўка Краснап. ПОУХА, -i, ж. Аплявуха. Міхась зыляпіў яму такую поўху, што аж зашчочына красныя стала. Хвёдараўка Краснап. ПОУШЫНА, -ы, ж. [Аплявуха], удар па вуху. Ca злосьці я ўляпіў свайму cyceду поўшын пяць, ніхай носіць ны здароўя. Слаўнае Мсцісл. ПОХАД, -a, м. Яма перад печкай у асеці. Дзед палез у похад зытапліваць ёўню. Новыя Капачы Мсцісл. ПОХВА, -ы, ж. Похва. Дзед пылажыў акуляры ў похву. Пацкава Мсцісл. Ясь, ні кідай ты брытвы бяз похвы, ато хто-нібудзь схваціць i абрэжыцца. Добрае Мсцісл. ПОХЫД, -a, м. Яма перад печчу ў aceці. У нашым гумне малінкі похыд. Пухнава Раснян. ПОЦІМКІ, -каў, мн. л. Поцемкі. Поцімкі спрыўляіця — агню німа ці што? Ла
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

туря
10 👁
 ◀  / 512  ▶