ПОЖНЯ, -i, ж. Пожня. Сена з гіожні ўжо зьвязьлі i скот пусьцілі. Маркаўка Хоцім. Ета пожня перагонныя. Хвёдараўка Краснап. ПОЗАДЗІ, прысл. Ззаду. Позадзі едзе сын зь нявесткый. Хоцімск. ПОЗІРК, -a i -у, м. Позірк. Прайшоўшы, кінуў позірк ны мяне, нібыццым ніўрокым, i naŭuioy ды хлопцыў. Клясін Краснап. ПОЗНА, прысл. Позна. Ны рятунык зьбеглысь уся вуліца, толькі было ўжо позна. Арцёмаўка Міласл. Мабыць, ужо позна, нада спаць класьціся. Маравілле Касцюк. ПОИЛА, -а, н. Поила. Целае карытца пойла наліла пырысятым, i ўсё выпілі Асмолавічы Мсцісл. Гаспадыня нанесла пойла цілёнку. Прыпечына Касцюк. Выпілі каровы ряжку з пойлым. Хвёдараўка Краснап. ПОЙМА, -ы, ж. Пойма, месца [ля pani], што заліваецца ў паводку вадою. Ідзе пойма, там трыва na noic. Сохана Мсцісл. ПОІС, -a, м. Пояс. Сістра выткыла мне шурокій noic. Негін Касцюк. Жыта вырысла ўжо na noic, скора кыласіцца будзіць. Kaсцюшкавічы Крыч. ПОКАЛА, -a, н. Пражора. Колькі яму ні дай i што ні дай, усё паесьць — такоя покала. Ушакі Чэрык. ПОКЛАД, -a, м. Поклад. Без поклыда курыца ня хоча несца. Хвёдараўка Краснап. ПОКНУЦЬ, дзеясл. [Стукнуць], выцяць. Hi c таго, ні сь сяго, як покня ён мяне na вуху, дык аж зазьвінела. Палуж Краснап. ПОКУТ, -a, м. Покуць, кут за сталом. Пысадзілі яго на покут, як самыга лепшыга гасьця. Ушакі Чэрык. ПОКУЦЬ, -я, м. Покуць, кут за сталом. На покуці пылажылі сена i пыставілі куцьцю. Ушакі Чэрык. ПОКЫТАМ, прысл. Покатам [упокат]. На выкзалах усюды людзей, проста покытам выляюцца ны палу. Барысавічы Клім. ПОЛ, -y, м. Пол, палок з дошак на вышыні метра ад падлогі ў сялянскай хаце, служыць як ложак. Усі дзеці спалі на палу, а я на пены. Юшкавічы Раснян. Прыхадзі далыиы ды садзісь на пол. Гарбавічы Касцюк. Прыбяры, Дуня, пол — адзежа дужа пыраськідына. Новыя Капачы Мсцісл. ПОЛАГ, -а, м. 1. Полаг. За полыгам сьпяць мыладыя, а дзеці ны палу, а старыя на пены. Барысавічы Клім. 2. Пол. [палок]. Вунь ідзе сьвітка, ляжыць на полагу. Буліна Касцюк. ПОЛАЗ, -а, м. Полаз. Полаз у санях зламіўся. Пухнава Раснян. ПОЛАК, полка, м. Пол [палок]. Дзеці ўжо сьпяць на полку. Смольская Буда Бялынкав. ПОЛЕ, -я, н. Поле. Як будзеш іці ў поле — ныбяры глёк вады. Пухнава Раснян. ПОЛ1ВА, -а, н. Поліва [тое, што трэба палоць]. А к вечыру ня скончым, яшчэ быгата поліва зысталося, толькі пылавінку выпылалі. Палуж Краснап. ПОЛІУКА, -i, ж. Поліўка [зацірка]. У суседкі тыкая поліўка смашная была, што любати. Лешчынка Мсцісл. Не хочыцца мне есьць ету поліўку, што ў ёй зы пажытык — адна выда. Слаўнае Мсцісл. ПОЛК, -у» м. Род, племя. Увесь іх полк вымір, нікога ні зысталось, i зімля пірішла к чужым. Барысавічы Хоцім. ПОЛКА, -i, ж. Паліца. На полцы ліжаў хлеб. Малюшын Краснап. ПОЛЫГ, -a, м. 1. Полаг. Стаіць кырваць i палыгым завешына. Старае Сяло Мсцісл. Абвесь люльку полыгым, каб мухі ня лезьлі. Хвёдараўка Краснап. 2. Пасцель парадзіхі. Людзі поля жаць, a йна ў noлызі ліжаць. Маластоўка Краснап. ПОЛЫДЗЕНЬ, -дня, м. 1. Поўдзень. Ужо полыдзень, дай будзім палуднываць. Кокатава Мсцісл. 2. Полудзень, абед. Вазьмі полыдзінь сабе ў кашэль. Бяседавічы Хоцім. ПОЛЫЗ, -a, м. Полаз. 3 таго дубка будзе добрый полыз. Ад етыга полыза баба расколіцца. Ташна Клім. ІІОЛЫК, пылка, м. Паліца ў лазні. Лезь на полык, будзім парыцца. Хвёдараўка Краснап. ПОЛЫМЯ, -я, н. Полымя. Полымя абхапіла ўжо ўсю хату, як мы прыбеглі, i нічога нільга ўжо было вынісьці — усё пыгарела. Азерцы Клім. ПОЛЬКА, -i, ж. Уласнае імя Паўліна. Нашыя Полька з Хрісьціный пашлі ў лес пы ягыды. Высокі Бор Краснап. ПОЛЯ, -я, н. Поле. Поля маё — трое саней. Гіаходавічы Чэрык. Іравоя поля абсеіна. Палуж Краснап. Наўкола, як вокам дыстаць, усё поля i поля. Ушакі Чэрык. ПОМЁЖ, прыназ. Паміж. Сваркі ні було помеж мною i табою, дык чаго ж нам гневыцца. Палуж Краснап. ПОМНІЦБ, дзеясл. Памятаць. Ладна аддубасілі, будзіць доўга помніць. Мсціслаў. Ц і ты абязглузьдзіўся, што нічога ўжо ня помніш? Сохана Мсцісл. ПОМСТА, -ы, ж. Помета, ён даўно меў помету ны мяне за жонку сваю. Слаўнае Мсцісл. ГІОМЫЗ, -a, м. 1. Помаз [подмазка], кавалачак сала, якім падмазваюць скавараду, як пякуць бліны. Помыз кошка схапіла, i скывыряду нечым, пыдмазыць. Хвёдараўка Краснап. Помыз некуды закінуўсь, а тут трэба бліны пекчы. Маластоўка Краснап. 2. Квач. Калі німа чым пыбяліць печку, дык зьдзелый помыз з тряпкі, рызьвядзі мелу, во i пабеліш. Арцёмаўка Miласл. ПОМЫСЛЫ, -ыў, мн. л. Мыслі, думкі [задумы, намеры]. Дренныя ў цябе на ўме помыслы, хочыш cycedy сьвіньшо пыдлажыць. Слаўнае Мсцісл. ПОНАЖ, -a, м. Понаж у кроснах. Haжмеш адзін понаж, адзін ніт падыміцца, а другій спусьціцца; нажмеш другій — ныдварот. Парадзіна Мсцісл. ПОНАЧЬІ, прысл. Поначы, уночы. Нехта поначы ходзя пыд вакном. Палуж Краснан. ПОП, пупа, м. 1. Поп. Поп пымянуў мне на доўг, быццым я ŭ сам забыўсь. Гаўрыленка Бялынкав. У нымастыры абедню служыць non зь дзякыным. Тупічына Мсцісл. 2. Звязаныя некалькі снапоў, які
Дадатковыя словы
любатй
8 👁