быный, дзе ты яго абскрёбыў? Горкі Краснап. АБСКРЭСЬЦЬ, дзеясл. Абскрэбсці. Хацеў моркву абскрэсьць, дык німа чым, i naмыць нейдзе, дык ён аб траву абцёр i бывай есьць. Бардзіч Краснап. АБСКУБЛІНЫЙ, прым. Абскублены, абскубаны. Парсючок ужо абскубліный, можна везьці смаліць. Марамілле Касцюк. АБСКУБСЬЦЬ, дзеясл. Абскубсці. Haда курыцу абскубсьць ды выпытрашыць. Лабаноўка Клім. Парсючка 'бварылі варым, a тады абскублі. Парадзіна Мсцісл. АБСМАКТЫВЫЦЬ, дзеясл. Абсмоктваць. Ен дужа любіць косьці абсмактывыць. Дзягавічы Крыч. АБСМАЛІВЫЦБ, дзеясл. Асмольваць, засмольваць [пакрыць смалою]. Човін, цякець, абсмалівыць нада. Дарагая Крыч. АБСМАЛІНЫЙ, прым. Асмалены, апалены. Вн страшный, як чорт абсмаліный. Сохана Мсцісл. АБСМАЛЩЬ, дзеясл. I. Асмаліць, абліць смалою. Дно ў бочцы абсмалілі смалою, каб ні цікла. Сохана Мсцісл. Здаецца ŭ абсмаліў свой чавён, a цякець. Залесавічы Крыч. 2. Апаліць. Кыбына зыкалолі, нада абскусьць ды абсмаліць яшчэ. Пірагова Мсцісл. АБСМАРГНУЦЬ, дзеясл. Абшмаргнуць, абарваць лісце. Абсмаргні лісьця з етыга дубчыка. Вербеж Чэрык. АБСМОРГЫНЫЙ, прым. Абшморганы, абарваны з бакоў (абскубены). Чылавек вязець бальшый, добра ўвязаный i абсморгыный воз — сена падыіць. Глінь Чэрык. АБСМОРГЫЦЬ, дзеясл. Абшморгаць, абарваць [абскубці]. Атламі доўгую хвырасьціну ды абсморгый лісьця, дык будзе чым i кыня пыдыгнаць. Сохана Мсцісл. АБСМУРОДЗІЦЦА, дзеясл. Засмуродзіцца. На целі рыздавіў клыпа, дык абсмуродзіўся ўвесь. Сохана Мсцісл. АБСМУРОДЗЩЬ, дзеясл. Засмуродзіць. A ніхай вас! Абсмуродзілі хату сваім тытунём. Затоны Раснян. Абсмуродзілі пакой нечым сьмярдзючым. Клімавічы. АБСМЫКТАЦЬ, дзеясл. Абсмактаць. Усё чыста паеў, міску вылізаў i косьці абсмыктаў. Старае Сяло Мсцісл. АБСМЫЛЕЦЬ, дзеясл. Абсмылець, абсмаліцца. Бяроза ад пыжару абсмылела, i гольлійкі пывялі. Гірэевічы Клім. АБСОВА, -ы, ж. Абвал, апоўзак [апоўзень]. Сёліта яшчэ кыля речкі зрабілась абсова, беріг абсунуўсь. Ключ Чав. АБСТРАМГЦЦА, дзеясл. Асароміцца. Нічога ня выйшла зь яго хітрыкаў, толькі абстраміўсь. Палуж Краснап. АБСТРАМЩЬ, дзеясл. Асароміць. Абстраміла я яе на ўсю вуліцу, болей ня noŭдзець красьць. Пірагова Мсцісл. АБСТРГКАЦЬ, дзеясл. Абстрыкаць, апячы крапівою. Крапівой яго абстрікаць, шэльму такога. Краснаполле. АБСТРГКЫЦЬ, дзеясл. Абстрыкаць, апячы крапівою. Крапівой сібе рукі чыста абстрікыў. Маластоўка Краснап. АБСТРУГЫВЫЦЬ, дзеясл. Абстругваць, габляваць. Стыляр даў свайму падмасьцёрку абстругывыць дошкі. Сохана Мсцісл. АБСТРУГЫНЫЙ, прым. Абструганы [абгабляваны]. Мой кіёк абстругыный, а твой з карою. Азерцы Клім. Абстругыныя дошкі скарэй сохнуць. Сохана Мсцісл. АБСТРЬІГЧЫ [абстрыжч], дзеясл. Абстрыгчы. Цурульнік абстрыг выласы, ды дужа нізка. Пірагова Мсцісл. Абстрыг быраду, дык цябе ŭ ні пызнаць! Іванаўка Хоцім. АБСТРЬІГЧЫСЬ [абстрыжца], дзеясл. Абстрыгчыся, абстрыгчы валасы. Як буду ў горыдзі — зайду ў цурульшо i абстрыгуся. Пірагова Мсцісл. АБСТРЫКАНЫИ, прым. Абстрыканы, апечаны крапівою. Абстрыканыя места на целе дужа сьвярбіць i баліць. Сохана Мсцісл. АБСТРЬІКАЦЦА, дзеясл. Абстрыкацца, апячыся крапівою. Упаў з грушы ў крапіву, дык увесь чыста абстрыкаўсь. Паўлавічы Клім; АБСТРЫКАЦЬ, дзеясл. Абстрыкаць, апячы крапівою. Жала крапіву сьвіньням, дык чыста ўсе рукі абстрікала. Слаўнае Мсцісл. Рукі жыгыўкай абстрыкала. Хвёдараўка Краснап. Глядзі, шэльма, як злаўлю ў сваім гародзе — крапівою абстрыкаю. Дзіснакіта Мсцісл. АБСТРЫКЫЦЦА, дзеясл. Абстрыкацца, апячыся крапівою. Ня лезь у крапіву, ато абстрыкыісьсі, дык пайдуць na целе булдыры! Пірагова Мсцісл. Як зваліўся я с прясла, ды ў крапіву — абстрыкыўся ўвесь. Дзіспакіта Мсцісл. АБСТРЬІКЫЦЬ, дзеясл. Абстрыкаць, апячы крапівою. Дзіцёнык у крапіву ўпаў, дык твар абстрыкыў, што ўвесь у булдырох. Глінь Чэрык. АБСТЫЯЦЬ, дзеясл. Абстаяць [знаходзіцца ў стане]. Як абстыяць твае справы? Ключ Чэрык. Во як дзела абстаіць! Хоцімск. АБСУНУЦЦА, дзеясл. Абсунуцца, аб'ехаць уніз, ссунуцца.Л i зарэчынскага мосту берыг абсунуўсь. Мсціслаў. Нядобра ныклалі воз, дык ён ны дарозе й абсунуўсь. Варанёва Крыч. АБСУШБІЦЦА, дзеясл. Абсушыцца. За цельный дзень намок пыд дажджом, а прышоў двору, й абсушыцца нейдзе, хата нятопліна. Пухнава Раснян. АБСУШЫЦЬ, дзеясл. Абсушыць, высушыць. Дайця мне хоць анучы абсушыць лі агню. Вітрунь Касцюк. А ты, ветрычык, а ты бцинінькій, \\Абсишы ж ты мяне! 3 нар. песні, М. Г. 88. ✓ АБСЫПАЦЦА, дзеясл. Абсыпацца, ападаць. Восінь ужо, бачыш, лісьця з дрэў абсыпацца пычало. Машавая Бялынкав. АБСЫПАЦЦА, дзеясл. Асыпацца, апасці. Смолка ўжо адцьвіла, i яе чырвоныя цьвяткі засохлі i абсыпалісь. Сохана Мсцісл. АБСЬВІСТАНЫ, прым. Асвістаны. Уцёк ён абсьміяный, абсьвістаный. Арцёмаўка Міласл. АБСЬВІСТАЦЬ, дзеясл. Абсцябаць. Як 3. Стюўнік
Дадатковыя словы
абехаць, абстрўгы, аргнўць, бцйнінькій
9 👁