Краёвы слоўнік усходняй Магілёўшчыны (1970). І. К. Бялькевіч

ПАДШКРОБЫШ, -а, м. 1. Маленькая булачка хлеба. Сыгікла три булкі хлеба ŭ падшкробыш. Хвёдараўка Краснап. 2. Апошні сын ці дачка. А ета мой сынок-падшкробыш. Маластоўка Краснап. ПАДШУБНУЦЬ, дзеясл. Падкінуць угару. Падшубні палку ўгару! Палуж Краснап. ПАДШУЛЫК, -лка, м. 1. [Падшулак], нятоўсты слупок. Ачасаў пару падшулкаў за дзень — усяго мае ŭ работы. Юркаўка Крыч. 2. Дубок таўшчынёю цалей 6. Во расьцець добрый падшулык. Хвёдараўка Краснап. ПАДЫГНАЦБ, дзеясл. Падагнаць. Чаго ты шкадуіш падыгнаць сваю клячу? Падгыняй, няхай бяжыць. Ушакі Чэрык. ПАДЫЙСБЦГ [падыйці], дзеясл. 1. Падыйсці [наблізіцца]. Падыйшоў к нам Антось на цыпычках, што ніхто ŭ ні пачуў. Крыч*аў. Падыйшлі, a ён няжывэй i астыгаць ужо пычаў. Юшкі Мсцісл. 2. [Падыйсці], падняцца цесту пад дзеяпнем дражджэй. Дрожджы мабыць ня сьвежыя, што пірагі ні падышлі. Серчыцы Краснап. ПАДЫЛІКІ, -аў, мн. л. [Апад], паданіцы (яблыкі ці грушы). Падылікыў быгата нызьбіраў у садзе. Хвёдараўка Краснап. ПАДЫЛІШЧА, -a, н. Ме'сца, дзе закопваюць здохлую жывёлу. Мікола павёз сваю карову ны падылішча: пасьледнія здохла. Людагошч Мсцісл. ПАДЫМАЦЦА, дзеясл. Паднімацца. Во цяльпух нейкій— падымаецца, як старый, ніяк ні падымецца. Парадзіна Мсцісл. ПАДЫМАЦЬ, дзеясл. Падымаць, паднімаць. A ніхай яго, як цяжка падымаць, а здаецца i нівялікій мех. Гібалы Касцюк. Ніты твае харошыя, добра падымаюць ніткі. Новыя Капачы Мсцісл. ПАДЫРВАЦЬ, дзеясл. Падарваць. Hi падымай так цяжка, ато жываты падырваць можна. Гібалы Касцюк. ПАДЬІХА, -i, ж. Подых. Усё застыла ў сьпякоце, i падыхі ветру німа. Хвёдараўка Краснап. ПАДЫЦБ, дзеясл. 1. Падаць. Гылалёд такей, што ўсі падыюць ідучы — нільзя ўдзіржацца на ныгах. Палуж Краснап. 2. У падаць, заляцацца. ён за ёю падыя. Палуж Краснап. ПАД 'ЯХЁРЫЦЦА, дзеясл. Падыйсці з хітраю паслугаю, каб атрымаць сабе выгаду. Во, іна хоць к каму пад'яхерыцца Куріўаўшчына Мсцісл. ПАЁЗЬДЗІЦЬ, дзеясл. Паездзіць. Я во, ні ўставіў утулку ў каткі, дык год паезьдзіў, i каткоў німа. Бяседавічы Хоцім. Паезьдзіў я за свой век 'пы гырыдах — ідзе толькі мяне ні було. Слаўнае Мсцісл. ПАЁСЬЦІ, дзеясл. Паесці, з'есці ўсё. Паеў тхор усіх пісклят. Пірагова Мсцісл. Сёньня кот паеў усіх верыбінятык у гнязьдзе пад страхою. Касцюковічы. Ад етыга кыта нідзе нічога ні схуваеш: пыстаў гырлачы хоць куды, усё 'дно знойдзіць i паесьць усю сьмітану. Бяседавічы Хоцім. ПАЁТАМУ, прысл. Таму. Дзядзька кызаў, што ў маліне есьць чырвякі, i паетаму ён ня хочыць есьць маліны. Юшкі Мсцісл. ПАЁХАЦЬ, дзеясл. Паехаць. Нявеста наехала ў розгліды. Крычаў. Бацька ŭ матка паехалі ўгосьці. Вітрунь Касцюк. Хацеў заўтрі паехыць у горыд, але мабыць ні ўдасца. Броды Крыч. ПАЖАНЩЦА, дзеясл. Пабрацца. flaжаніліся: ён карузьлік, a йна голда. Хвёдараўка Краснап. Г1АЖАР, -у, м. Пажар. Пажар ахапіў усю дзяреўню. Слаўнае Мсцісл. ПАЖЛОКТЫЦЬ, дзеясл. Паесці, выпіць. Пырысяты пажлоктылі цэлае карытца пойла. Пірагова Мсцісл. ПАЖЛ ЎКЦІЦБ, дзеясл. Пажлукціць, папарыць у бочцы бялізну. Плацьця naoicлукцілі, цяперь нада беч на речку пылыскаць. Белы Камень Бялынкав. ПАЖЬІВА, -ы, ж. 1. Прыбытак, карысць. Служу каторый год, а пажывы — ні на грош; ны яду чуць хыпаіць. Слаўнае Мсцісл. 2. Яда, корм. Як хуваўся ў лесе, дык яна яму насіла пажывы. Жалезніца Краснап. ПАЖЫВАЦЬ, дзеясл. Жыць. Якаво пажывае твыя сістра? Хоцімск. Ну як пажываюць твае бацькі, ці здаровыя яшчэ? Касцюковічы. ПАЖБ1ВЩЦА, дзеясл. 1. Пажывіцца, пакарыстацца. Пойдзем далей, тут нічым ні пажывісься. Машавая Бялынкав. 2. Паесці. Дос работыць, трэба нямнога пажывіцца. Канічы Касцюк. ПАЖЫЛАНКА, -i, ж. Пажаданне. Я хачу зыставщь табе адну пажыланку: каб твае дзеці ні 'дплацілі табе тым, чым ты мне пыспасібкываў. Пірагова Мсцісл. ПАЖЬІТКІ, -ткаў, мн. л. Пажыткі, маёмасць. Сыбраў yci свае пажыткі i пашоў. Арцёмаўка Міласл. ПАЖЬІТЫК, -тка, м. Пажытак [прыбытак]. Тут ужу пажытык такей— тры рублі ўсяго зырабіў. Арцёмаўка Краснап. ПАЖЫЦЬ, дзеясл. Пажыць. Пажыў у іх месіц, другі, агоўтыўсь трохі, бачу — людзі нішто сабе. Ушакі Чэрык. ПАЖЬІЧЫЦЬ, дзеясл. 1. Пажадаць. Я давёз Аксёна да горіда, пажычыў яму шчасьця i рыспрішчаўся зь ім. Лютня Краснап. 2. Пасуліць, дакляраваць. Ён толькі пажьічыў даць, a ні даў нічагуткі. Хвёдараўка Краснап. ПАЗ, -а, м. Паз, прарэзаны раўчак у дошцы ці бервяне. Паз у лутках вялікі. Пухнава Раснян. ПАЗАВАЛЩЦА, дзеясл. Паразбурвацца. Апушчэнец ты, да чаго ты двор давёў, * yci пуні пазаваліліся. Пірагова Мсцісл. ПАЗАВГДЫЦЬ, дзеясл. Пазайздросціць. Пазавідылі людзі на майго вяпрука, во ён i захварэў. Пірагова Мсцісл. ПАЗАДЗЬДЗЯ, -я, н. Пазаддзе, самае дрэннае зерне, якое пры веянні кладзецца ззаду за буйнейшым зернем перад мякінаю. Сыбяры пазадзьдзя i аддай каню, хай зьесць. Асавец Крыч. Схадзі на гумно за пазадзьдзям. Расна. ПАЗВАДЗЩЬ, дзеясл. Пазводзіць. Пазвадзілі ўсіх авечык, цяпер ні воўны, ni аўчыны i адзежы не c чыга зьдзелыць. Бродкі Крыч. ГІАЗДАРАВЁЦЬ, дзеясл. Ачуняць, паздаравець, зрабіцца больш здаровым