Краёвы слоўнік усходняй Магілёўшчыны (1970). І. К. Бялькевіч

 ◀  / 512  ▶ 
НАУПРОЦІ, прысл. Наўпроці [насупроць]. Наўпроці мяне стыяла люстэрка, i мне была відна, што ён адзадзі мяне робіць. Ушакі Чэрык. # НАУПРОЦЬ, прысл. Насупроць [наперакор]. Што табе ні скажы, ты ўсё наўпроць зьдзелыіш. Шумячы. НАУПРЁК, прысл. Насуперак, наперакор. Ен усё йдзець наўпрек. Хвёдараука Краснап. Сын ідзець наўпрек бацьку. Палуж Краснап. НАУРОДЗЕ, прысл. Накшталт. Глядзім, ажно ў раўку ляжыць нехта, наўродзе як ба чылавек. Ю ііікі Мсцісл. НАУРОК, -y, м. Урокі. Нада к бабкі схадзіць, штоб нышыптала ад наўроку. Heгін Касцюк. Трэба нышыптаць ат наўроку. Нова-Елыія Краснап. НАУСКОСЬ, прысл. Наўскась, накасяк. УЯсенцы скачуць касую польку, скачуць наўскось. Хвёдараўка Краснап. НАУСКЫЧ, прысл. Наўскач. Мой конь утрюх, a яго наўскыч i чуць спрыўляецца з маім. Бяседавічы Хоцім. Бягі наўскыч i скажы яму, каб скарей прыхадзіў дамоў. Лешчынка Мсцісл. Етый конь ня ўмеіць беч трюшком: ён ці шагым ідзець, ці наўскыч бягіць. Арцёмаўка Міласл. НАУСТОРЬЧ, прысл. Насустрач. Наўсторьч бег ка мне чылавек. Хвёдараўка Краснап. НАУСТРЭЧ, прысл. Насустрач. Бяжы, сынок, ак бацьку наўстрэч! Маластоўка Краснап. н а у с в Ьд ы, прысл. Усюды. Наўсюды людзі, як людзі, толькі ў нас скаріды нейкіі. Шумячы. НАУХОДЫ, прысл. Наўцёкі. Воўк пусьціўся наўходы. Хвёдараўка Краснап. НАХРЫСЬЦЬ, прысл. Накрыж. Кольля ўбіта наўхрысьць, i на іх паложына жэрдка. Палуж Краснап. НАУЦЯНЬКГ, прысл. Нацянькі, проста, не дарогаю. Пайшоў туды ні дарогыю, а наўцянькі. Горкі Краснап. НАУЧОНЬІЙ, прым. Вучоны, навучаны. УЗьмітрыка сын наўчоный, нівірьсьцітэт скончыў ці што. Палуж Краснап. НАУЧЬІЦЬ, дзеясл. Навучыць. У нас жылі калужцы i наўчылі мяне плесьць пахлапт. Гібалы Касцюк. ✓ НАУЯ, прысл. Наяву. Ц і ты ета ea сьне бачыў ці наўя? Хвёдараўка Краснап. НАХАБА, -ы, ж. 1. Нахаба, нагласць. Во дык нахаба: прышлІ хлопцы з чужога сяла i набілі нашых. Смольская Буда Бялынкав. 2. Няшчасце, навала. Аткуля ета ны маю гылаву нахаба такая? Дубеец Касцюк. Во навалілась на маю галаву нахаба. Мсціслаў. Во яшчэ нахаба на маю галаву. Галоўчыцы Клім. НАХАБНЫЙ, прым. Нахабны, наглы. Во нахабны хлапец, із рук вырваў. Ронцы Раснян. НАХГЛ, -у, м. Нахіл. Стріха мела крутый нахіл, дык ён ні ўдзіржаўсь i пыляцеў уніз. Слаўнае Мсцісл. НАХГЛІНЫЙ, прым. Нахілены. Нахіліный к зямле дуб меў пічальный выглід. Слаўнае Мсцісл. НАХІЛГЦЦА, дзеясл. Нахіліцца, нагнуцца. У мяне баліць сьпіна: ні магу нахіліцца. Гібалы Касцюк. НАХІЛІЦЬ, дзеясл. Нахіліць. Нахілі сваю галоўку. Васілёўка Хоцім. Буря нахіліла древы ў адзін бок. Слаўнае Мсцісл. НАХЛАБУЧКА, -i, ж. Праборка, натацыя. Даў яму добрыю нахлабучку за ета. Азерцы Клім. НАХМ ЎРІЦЬ, дзеясл. 1. Нахмурыць. Ен хацеў нахмуріць ліцо, штоб пыкызаць, што сярдзіт, ды замест етыга як зысьмяецца! Арцёмаўка Міласл. 2 Сабрацца хмарам. Нешта нахмурыла, глядзі, што дождж noŭдзіць. Серчыцы Краснап. НАХОДЗІЦЦА, дзеясл. Знаходзіцца. Мыя дзяреўня находзіцца ад горада ў дваццаці вярстах. Лешчынка Мсцісл. НАХОДЗІЦЬ, дзеясл. Надыходзіць. Нада дзьверы матый абабіць, бо зіма находзіць — холыдна будзіць. Асмолавічы Мсцісл. НАХОДНЫЙ, прым. Знойдзены. Находную вешч нада аддаць нызад. Слаўнае Мсцісл. НАХРЫПЫМ, прысл. Нахрапам. Haхрыпым дабіўся свайго. Палуж Краснап. НАЦША, -ы, ж. Націна, сцябло агародніны. Націна гырбуза абвіла i спутыла націну бульбы. Селіта гуркі ні зырадзілі. вырысла адна націна. Слаўнае Мсцісл. Haціна вялікыя, а морква з мышыный хвост. Іванаўка Хоцім. НАЦГНКА, -i, ж. 1. Зацён, нораў (y каня). Етый конь з націнкай, ня купляй яго. Юр'евічы Клім. 2. Памянш. ад націна. Haцінка слабыя ў агародзі — нічога ні расьцець. Горка Краснап. НАЦШЬНЯ, -я, н. зборн. Націны. Усё пашло ў націньня, а бульбы німа. Горка Краснап. Націньня ў морквы бальшоя. Палуж Краснап. НАЦМЫКТАЦЦА, дзеясл. Насмактацца, напіцца з прагнасцю. Нацмыктаўсь, як павук, крыві маёй. Хвёдараўка Краснап. НАЦУДЛІЦЦА, дзеясл. Нацадзіцца, наліцца, напіцца праз меру. Нацудліўсь бярёзывіку ды 'твалу. Хвёдараўка Краснап. НАЦЯ*ГАВІЧ, -а, м. 1. Прылада, пры дапамозе якой нацягваюць абручы на бочку. Дай нацягавіч, трэба нацягнуць абручы на бочку. Вародзькава Крыч. 2. Палка, пры дапамозе якой падкручваюць навой у кроснах. Аслабані нацягавіч, адпусьці троху навой, ато дужа туга — ніткі рвуцца. Негін Касцюк. Нацягавіч выпаў з навоя, паднімі. Залесавічы Крыч. НАЦЯГНУЦЬ, дзеясл. Нацягнуць, назапасіць. Нацягнуў ён саломы на вільчык, а вецер узяў ды пазьдзьмуў. Пірагова Мсцісл. НАЦЯНЬКЁ прысл. Нацянькі, напрасткі. Мы ходзім цераз лес нацянькі. Буліна Клім. НАЧАЛЬНІК, -a, м. Начальнік. Старшыня Рыку — самы вышэйшы начальнік у раёне. Касцюковічы. Ц і ні бачыў ты начальніка станцыі? Міцькаўшчына Мсцісл. НАЧАЦЬ, дзеясл. Пачаць. Зоська з Ганнай спычатку ціха гыварылі, a потым началі аскірзацца. Старае Сяло Мсцісл
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

хбдзім, юревічы
4 👁
 ◀  / 512  ▶