Краёвы слоўнік усходняй Магілёўшчыны (1970). І. К. Бялькевіч

 ◀  / 512  ▶ 
НАЛЮБА, прысл. Наўпадобу. Выбірай касу, якую хочыш, налюба. Маластоўка Краснап. НАМАГЧЫСЯ [наможца], дзеясл. Haважыцца, прымусіць сябе. Брат такі намогся схадзіць у больніцу, a ні хацеў. Малаетоўка Краснап. НАМАРЗЬНІ, -яў, мн. л. [Наклесніцыі, намарзні, плашкі з дзіркамі, якія надзяваюцца на капылы ў санях для замацавання іх. Намарзьні зламай — i капыльля рассыплюцца. Горкі Аршанск. НАМАТАЦЬ, дзеясл. Наматаць. Наматай-ка некылькі цэвак, бо ў мяне іх мала зысталысь. Хлышчы Мсцісл. Наматала тры маткі прямы. Сохана Мсцісл. НАМАЦЫЦЬ, дзеясл. Намацаць. Maцыў, мацыў i ні намацыў зыпалкі ўпоцімку. Хвёдараўка Краснап. НАМЁРВАЦЦА, дзеясл. Намервацца, хацець, мець намер. Намервыўся сяньні ў горыд паехыць, ды, мабыць, ні ўдасца, дождж ні пірістаець. Дубровіцы Клім. НАМЁРЫЦЦА, дзеясл. Намерыцца, нацэліцца, захацець. Куды ета ты намерыўся йціць? Асмолавічы Мсцісл. Ен ужо намерьте я кіім i хацеў яго ўдаріць. Вітрунь Касцюк. ў HAMET, -a, м. Кошык на рыбу. Бяры з сабою i намёт на рыбу, бо калі зловім, дык куды яе дзенем. Тур'я Чэрык. НАМЕТКА, -i, ж. 1. Тонкае белае палатно, з якога робяць галаўныя ўборы. Выткала сабе тры губкі намёткі. Барысавічы Клім. 2. Галаўны ўбор — кавалак палатна перашыты на канцах чырвонымі ніткамі. Добрыя ў етый бабы ны гылаве намётка. Машавая Бялынкав. Мыя маці яшчэ i цяпер носіць намётку. Шумячы. НАМЁТКА, -i, ж. Заметка, допіс. Прышліце вы нам наметкі ў сьценгазету. Пірагова Мсцісл. НАМГНКА, -i, ж. Напамінка. Зьдзелый мне аб етым намінку, ато я магу ŭ забыць. Тур'я Краснап. HAMITKA, -i, ж. Намётка. Раныйы замужкі насілі наміткі, a січас ужо мала хто носіць. Лютня Краснап. НАМКН ЎЦЦА, дзеясл. Спаткнуцца. Намкнулась на пень i нагу зьвіхнула. Куркаўшчына Мсцісл. НАМОУ, -ву, м. Намова. Яму можа naсобіць намоў ны вадзе ат шалёныя сыбакі. Слаўнае Мсцісл. НАМУЛ, -a, м. Намулянае месца. Haмуліў сабе нагу, ішоўшы, i січас баліць намул, што стыяць ні магу. Высокі Бор Краснап. ✓ НАМУЛЕНЫЙ, прым. Намулины. Чым ета ў цябе на руцэ намуленсі? Пірагова Мсцісл. J НАМУЛІЦЬ, дзеясл. Намуляць. У етых бацінках можна намуліць ногі — дужа яны цесны. Арцёмаўка Міласл. НАМУРЫЖЫЦЬ, дзеясл. Нацерці, намуляць. Торбый намурыжыў плечы. Хвёдараўка Краснап. НАМУЧЫЦЦА, дзеясл. Намучыцца, нацярпецца. Намучыўсь я за дзвнь, бегыючы зы каровымі. Мануйлы Краснап. НАМЫРЗЬНІ, -яў, мн. л. Намарзні [наклесніцы]. Зьдзелыў намырзьні к санім. Хвёдараўка Краснап. НАМЯРЗАЦЬ, дзеясл. Намярзаць. Завесь вакно матыю, каб ні намярзала ряма. Гібалы Касцюк. НАМЯШАЦЬ, дзеясл. Намяшаць. Haмяшалі мы сьвіньням поўныю шайку храп'я, а яны ні ядуць яго. Пірагова Мсцісл НАНЁТ, прысл. Зусім [нанішто]. Як узяў яго кылаціць, дык пыкылаціў нанет. Палуж Краснап. Сатлеў нанет мой сырыхван ат сырысьці, а можа моль паела. Слаўнае Мсцісл. НАНІЦЬ, дзеясл. Наняць. Трэба наніць касцоў, самі ні ўправімся. Палуж Краснап. НАНЫЧ, прысл. Нанач. Матка наныч зышчапіла дзьверы. Палуж Краснап. НАНЯЦЬ, дзеясл. Наняць. Нанялі сабе фурмана ехаць ны станцыю. Сохана Мсцісл. Я наняў ранішніцу кароў гыняць. Слабада Раснян. НАПАДСІВАЦБ, дзеясл. Нападсяваць. Надта ж бузяныя грачыха: падсівала, падсівала i во сколькі нападсівала — пуды тры мо будзіць. Сутокі Мсцісл. НАПАЛ, прысл. Напалавіну, напалам. Браты ўсю худобу пыдзялілі напал. Палуж Краснап. НАПАНАДЗІЦБ, дзеясл. Нарыхтаваць, наладзіць. Трэба напанадзіць лямеш — мішаць скора пайдзем. Бязводзічы Мсцісл. НАПЁРВА, прысл. Спярша, спачатку, раней. Сельсавет наперва даў паперку, а тады волысьць яшчэ была. Палуж Краснап. Наперва дужа ніхацелысь там жыць, а цяпер троху 'бжыўся. Дзіснакіта Мсцісл. НАПЁРЫДЗІ, прысл. Наперадзе. Падвода c хлебым наперыдзі нас ехыла. Маластоўка Краснап. НАПЁЦЬ, дзеясл. Наспяваць. Хацеў напець быгата, ды песінь ні знаю. КармаПайкі Краснап. НАПІВАЦЬ, дзеясл. Напяваць. Мыкарь нешта напіваіць сабе пад нос, а што — ні пыняць. Шумячы. НАПІСАЦЬ, дзеясл. Напісаць. Я ня ўправіўся гэтага напісаць. Сапрынавічы Мсцісл. Напісаў яму малінькую пісульку. Сохана Мсцісл. НАШСАНЫЙ, прым. Напісаны. Пісьмо напісына чарнілью. Палуж Краснап. НАПІТА, прысл. Насцеж. Рашчынілі дзьверы напіта, быццам у маі. Куркаўшчына Мсцісл. Нашто ты рыззявіла дзьвері напіта, ны дваре такій холыд. Слаўнае Мсцісл. НАПГЦЦА, дзеясл. Напіцца. Пыдай мне карэц вады напіцца. Паходавічы Чэрык. Як ньіясіся добра, дык i вады нап'есься. Камароўка Крыч. Гарэлкі напіўся, як шавец. Чыгрынаўка Раснян. Дай людзям напіцца вады. Зарэчча Мсцісл. НАПЛОЩЬ, дзеясл. Завіць i намазаць. Во наплоіла сабе выласы Ганна, аж блішчаць. Маластоўка Краснап. НАПЛЫУ, -ву, м. Нанос пяску в а дою. Сёліта наплыў на лузі вялікій, дык косы скора тупяцца ад пяску. Барысавічы Клім. НАПОВІРКУ, прысл. Трымаючыся ўдвух за абодвы канцы. Нясуць вядро виды наповірку. Палуж Краснап. Мы ўдваіх
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

намулйны, напесься, туря, храпя
3 👁
 ◀  / 512  ▶