лужы жабы ныпускалі! Лютня Kpaснап. КРУЦЁЛКА, -i, ж. 1. Закрутка да дзвярэй. Ігнась эьдзелыў такую сабе круцёлку ў варотах у пуні, што, ня ведаючы, ні атчыніш. Добрае Мсцісл. 2. Прылада матаць ніткі на цэўку. Супсувалысь круцёлка, i цэўкі нысукаць нечым. Бялішчына Мсцісл. КРУЦЁЛКА, -i, ж. 1. Дзяўчына лёгкіх паводзін. Табе ета дзеўка ні падходзіць: іна круцёлка, з кожным круціцца. Хвёдараўка Краснап. 2. Юла. Хлопчык забаўляецца круцёлкай. Там жа. КРУЦЁЛЬ, -я, м. Круцель. Во круцель — узяў грошы, а цяперь зубы зыгыварівыіць, аддаць ня хочыць. Арцёмаўка Miласл. Круцвль ты, ні пыдманівый — ніхто ні паверыць. Слаўнае Мсцісл. КРУЦЁЛЬКА, -i, ж. Круцелька. Ета Сорка — круцелька, ні хадзі ты ды яе ў краму — абмішуліць. Зубаўка Раснян. КРУЦЁЛЬСТВА, -a, н. Круцельства, ашуканства. Знаім мы тваё круцельства, табе штоп як-небудзь ды абмануць. Арцёмаўка Міласл. ✓ КРУЦІНЬКІЙ, прым. Вёрткі, рухавый. У яго малінькыя жонка, а тыкая бабычка круцінькыя сабе. Арцёмаўка Міласл. КРУЦІЦЦА, дзеясл. 1. Круціцца. У цябе каток на восі ня круціцца — пыдмазыў, відаць, мала. Камароўка Крыч. 2. Кружыцца, аб'ездзіць свет. Етый пулусьвет дзе толькі ні круціўсь. Брылёўка Краснап. 3. Выкручвацца, ухіляцца. Круціўсь i так i етык — аднак прыйшлось аддаць нызад. Старае Сяло Мсцісл. КРУЦГЦЬ, дзеясл. 1. Звіваць. Круці таўшчэйшыя перівязьні i тужэй снапы вяжы. Краснаполле. 2. Затайваць, абманваць. Скруціў мне пяцёрку. Кокатава Мсцісл. КРУЧАЛЫ, -аў, мн. л. Крывалы, прылада да калёс вазіць бярвенні. На кручалах везьлі бервяно. Журбін Бялынкав. Зыпрягі-ка кручалы, нада ехыць зы бярвеньнім. Бяседавічы Хоцім. КРУЧОК, -чка, м. Памянш. ад крук. Трэба к кавалю йці кручок зрабіць. Бязводзічы Мсцісл. ✓ КРУЧЫНА, -ы, ж. Кручына, сум. Kpyчына хлыпца заела — места сабе ні знойдзіць. Зубаўка Раснян. КРУЧЫНІЦЦА, дзеясл. Сумаваць. Hi кручынься так, рызьвісялісь троху. Хвёдараўка Краснап. КРУШЫНА, -ы, ж. бат. Крущына. Сярод альховых кустоў вырыс куст крушыны. Пірагова Мсцісл. Дзеці лымалі крушыну. Ганнаўка Клім. КРУШЫНАВЬШ, прым. Крушынавы. На крушынавым кусьце растуць ваўчыныя ягыды. Слаўнае Мсцісл. КРЫВА, прысл. Крыва. Нешта ж твой воз пычаў асовывацца, крыва ты яго, відна, ныклаў. Пірагова Мсцісл. КРЫВАЛЫ, -ыў, мн. л. Крывалы, прылада да калёс вазідь бярвенні. Бацька naехыў у лес на крывалах. Валымер Раснян. Нада кыня запрэгчы ў крывалы. Маластоўка Краснап. Пыклаў бярно на крывалы, ды ні прывізаў. Вародзькава Крыч. КРЫВАНДЖАЛЫ, -ыў, мн. л. Крывалы. Садайсь на крыванджалы, паедзім. Вародзькава Крыч. КРЫВАНОСІК, -a, м. Дзіцячая свістулька з гліны, конік. Ны кірмашы купіў сынку крываносік — ніхай сьвішчыць. Хвёдараўка Краснап. КРЫВАНОСІКІ, -ыў, мн. л. Пшанічныя аладкі з малаком. Смашныя вьійшлі крываносікі сяньні. Хвёдараўка Краснап. КРЫВАЦЬ, -i, ж. Ложак. Чаго ты ляжыш на крываці — устань, пайдзём на вуліцу? Новае Сяло Мсцісл. Зысьцялі новыю пасьцілку на крываць. Пірагова Мсцісл. КРЫВАШЫЙ, -я, м. Чалавек з крывоКз шыяй. Куды ты пашоў, крывашый? Брылёўка Краснап. КРЫВЁЛЬ, -я, м. Крываногі. У нашыга крывіля ногі кульгаюць, a вочы мігаюць. Барысавічы Клім. КРЫВЁНЬ, -я, м. 1. Сляпы на адно вока. Ён жа крывень, адно вока ў яго, а другоя выпыраў, як быў малы. Барысавічы Клім. 2. Крывы. H y i груша стаіць у вас ны гародзі: нейкыя крывень! Пірагова Мсцісл. КРЫВЩЦА, дзеясл. 1. Крывіцца. Твой левый сапог крывіцца, зынясі-ка ты яго к сапожніку, ніхай пыправіць. Прусіна Kacцюк. 2. Недалюбліваць, сярдзіта паглядаць. Ен крывіцца ны цябе, мыя нябога. Горкі Краснап. КРЫВІЦЬ, дзеясл. Крывіць, рабіць крывым. Ня крыві быразны, пряма ідзі з плугым. Прусіна Касцюк. КРЫВОЦЬЦЕ, -я, н. Крывуля, плакса. Крывоцьця нейкыя, a ні дзіцёнык. Хвёдараўка Краснап. КРЫВЫЙ, прым. Крывы. Aŭ, якейкрывэй чылавек! Хвёдараўка Краснап. Зь етый крывой бярэзіны выйдзіць добрыя трыйня ў калёсы. Бязводзічы Мсцісл. КРЫВЯНІСТЫЙ, прым. Паўнакроўны. ё н дужа крывяністый: як парежыць паліц, дык, верна, стыкан крові выйдзіць, пакуль ні пірістаніць цеч. Бяседавічы Хоцім. КРЫГА, -i, ж. Крыга. Крыгі ўжо паплылі пы Дняпру. Крычаў. Люблю вясною лумаць крыгі на речкі, штоб іх скарей нясло вадою. Арцёмаўка Міласл. КРЫЖ, -a, м. 1. Крыж. Л і дарогі стаіць стары абамшэлы крыж. Вінаградаў Miласл. Памёр ён, i ны кладзішчы стала больш адным крыжам. Ушакі Чэрык. 2. Крыжавіна (y каровы ці каня). Як ударыў колікым пы крыжу, дык конь i ногі пыдвярнуў. Хвёдараўка Краснап. КРЫЖАВША, -ы, ж. Крыжавіна. Ударыў ён бенную кабылу пы крыжавіні, аж увагнулась. Ушакі Чэрык. КРЫК, -y, м. Крык. Гылыва рызьлігаіцца ат вашыга крыку-лоскыту. Зубоўка Раснян. Хуць з крыкам, з гвалтым, але ж-ткі ўзялі. Пірагова Мсцісл. КРЫЛО, -а, н. 1. Крыло. У пеўня крыло нешта валочыцца пы зямлі — пірябіў нехта. Горня Хоцім. 2. Адна палавіна страхі. Крыло з хаты атляцела. Брылёўка Краснап. ✓ КРЫЛУС, -а, м. Клірас, месца ў царкве для пеўчых. Дзеўка на крылусі пяець. Палуж Краснап