КРЫЛЬЦО, -а, м. Памянш. ад крыло. У пісклёнка адно крыльцо ні валодыіць. Лютня Краснап. КРЫМАЧЫК, -а, м. Зламаны нож. H i было чым, дык крымачыкам атрэзаў. Хвёдараўка Краснап. КРЫМСАЦЬ, дзеясл. Крамсаць, рэзаць. Што йта ты дзелыіш, нашто ты попер у крымсаіш? Валымер Раснян. Вой жа крымсая хлеб! Хвёдараўка Краснап. КРЫМЯНИЦЬ, дзеясл. Цвярдзець, рабіцца пругкім. Сьнег з поля сыйшоу — зімля стала крымянецъ. Кокатава Мсцісл. КРЫМЯНЫЙ, прым. Крамяны, цвёрды, пругкі. Зямля стала крымяныя, ні уварэш. Кокатава Мсцісл. КРЫНДАШ, -а, м. Карандаш, аловак. Пякнуу ны зямлю крындаш — паднімі. Хвёдараўка Краснап. Я нашоў чырнільны крындаш i аддаў бацьку. Бяседавічы Хоцім. КРЫНДЖАЛЫ, -ыў, мн. л. Крывалы, прылада да калёс вазіць бярвенні. Ны крынджалых возюць бярвеньні зь лесу. Палуж Краснап. КРЫНЩА, -ы, ж. Крыніца. Прынясі, Іван, з крыніцы халодненькій вады. Канічы Касцюк. У крыніцы ўзімку выда цяплеа, чым у рацэ. Гарманава Мсцісл. У крыніцы вада сьцюдзёна. Пятроўка Чав. КРЫНШІНІК, -a, м. Топкае, балоцістае месца, дрыгва. Конь пыпаў у крынішнік, дык я думаў, ня вылізіць — па клубы засеў. Юшкавічы Раснян. КРЫНІШНЫЙ, прым. Крынічны. Крынішныя выда халодныя, ня ni многа — npaстудзісься. Зарубец Крыч. КРЫПІВА, -ы, ж. бат. Крапіва. Крыпіва больш длі прясла расьцець. Вярбоўка Раснян. КРЫСА, -ы, ж. Краса, хараство, прыгажосць. Н у, што зы крыса ў ёй — худая, доўгыя? Парадзіна Мсцісл. Яму цяпер трыццаць гадоў — самыя крыса жызьні. Бяседавічы Хоцім. КРЫСАЛА, -a, н. Красала, прылада высякаць з крэмепя агонь. Дыстань крэмень ды крысала i дабудзеш агню. Лютня Краснап. КРЫСЬЦЯНІН, -a, м. Селянін. Які ж ён крысьцянін, калі бацька — non? Парадзіна Мсцісл. ў КРЫТЫЙ, прым. Крыты. У яго пуня стаіць целый год ня крыта. Меншая Багацькаўка Мсцісл. КРЫУДЗІЦЦА, дзеясл. Крыўдзіцца. Ты ўжо пакрыўдзіўся ны мяне, што я скызаў — праўда вочы коле! Іміркі Раснян. КРЫУДЗІЦЬ, дзеясл. Крыўдзіць. Ня крыўдзі ты яго, біднягу, ён i так пакрыўдоісынэй. Кокатава Мсцісл. Мяне заўсёды крыўдзяць. Беразяк Краснап. КРЬІХМАЛ, -у, м. Крахмал. Вазьмі зыварі крыхмал, нада нылашчоніць сарочкі. Слаўнае Мсцісл. КРЫХУ, прысл. Крыху, нямнога. Цябе трэба крыху адукываць. Лешчынка Мсцісл. Ты крыху пачыкай мяне, я зарыз прыду. Беразяк Краснап. Пылажы ў кашэль крыху гуркоў. Тур'я Чэрык. КРЫЦЬ, дзеясл. Крыць. Калі ты будзіш сваю пуню крыць? Іміркі Раснян. КРЫЧАЦЬ, дзеясл. Крычаць. Нехта там у полі крычыць, з дарогі мо зьбіўся — зымірзаіць. Негін Касцюк. Ціха, ні крычы, бо горла зыбаліць. Андраны Раснян. КРЫША, -ы, ж. Страха. Трэба пуправіць крышу, ато йна прыцікая ў дождж. Тур'я Краснап. Дарнічка з крышы зьляцела. Палуж Краснап. КРЫШКА, -i, ж. Вечка. Зачыні крышку ў кублі ды засыўку прасунь. Хвёдараўка Краснап. КРЭЙДА, -ы, ж. Крэйда. Крэйды няма ў класе — пісаць нечым. Віхраны Мсцісл. КРЭНДЗЯДЗЮЛІНА, -ы, ж. Выкрунтас. Н у й крэндзядзюліну ты выкінуў. Маластоўку Краснап. КРЭПКА, прысл. Моцна. Брыца—сорныя трыва, іна крэпка сядзіць у зямлі цэлым кусьцікум. Пірагова Мсцісл. ён узяў учгур i крэпка зьвізаў венік. Тур'я Чэрык. КРЭСЛЫ, -аў, мн. л. Накрыж пакладзеныя брускі, на якія ставіцца дзяжа. Стынаві дзежку на крэслы. Хвёдараўка Краснап. КРЭСЁЛЬЦЫ, -аў, мн. л. Памянш. ад крэслы. Зрабіў бы ты, Хведар, крэсельцы пад дзежку, ато пыставіць не на чым. Шарэйкі Касцюк. КРЮК, -а, м. 1. Крук, кроква, ключ. Латы прыбіты на крюках. Пухнава Раснян. 2. Кружная дарога. Паедзім туды, зьдзелыім крюк. Палуж Краснап. КРКЖЫМ, прысл. Крукам, згорбіўшыся. Сядзеў крюкым кыла стыла i дрімаў, пыклаўшы гылаву на стол. Арцёмаўка Міласл. КРЮЧОК, -чка, м. Крючок, мерка вадкасці— 1/4 кварты. Дай мне крючок гарэлкі? Тур'я Чэрык. КРЮЧЧА, -а, н. зборн. Крукі, ключы пад стрэху. На гумно пылажылі крючча. Машавая Бялынкав. КРЯЖ, -а, м. Бервяно. Во кряж — ні падыміш на воз! Хвёдараўка Краснап. КРЯКЫЦЬ, дзеясл. Кракаць. Вуткі на возірі крякыюць. Залачова Мсцісл. КСЬЦГНЫ, -аў, мн. л. Хрысціны. Ц і скора ў вас будуць ксьціны — гэта ж больш месіца, як дзіцёнык радзіўся? Ушакі Чэрык. Сёньня ў Міхася ксьціны. Андроны Касцюк. КСЬЦЩЦА, дзеясл. Хрысціцца. Ксьцісь ты: здаецца ета табе — нікога німа. Парадзіна Мсцісл. * КУБАК, -бка, м. Кубак. Вазьмі кубак ды зычарпні мне вады. Каробчына Мсцісл. КУБАЧАК, -чка, м. Памянш. ад кубак. Разьбіў я свой кубачак i вады напіцца нечым. Сапрынавічы Мсцісл. КУБЕЛ, кубла, м. Кубел, кадушка з векам для сховы адзежы ці сала. Наста, ідзі прынясі з кубла спадніцу. Андроны Раснян. Анеля длі свае Map'i ныклала поуны кубел пылытна ў пысагу. Барысавічы Клім. Сёліта я ныклала повен кубел сала, ажно трох вяпрукоў забілі! Пірагова Мсцісл