КРАСГЛЬЛЯ» -я, я. Аздоба, упрыгожанне. Сьвятоя васільля, людзім красільля. Маластоўка Краснап. KPACfH, -y, м. Газа. Ганна, налі ў лямny красіну. Гарбавічы Касцюк. Наша ланna чуць зеріць сяньня, верна, красіну мала налілі. Слаўнае Мсцісл. KPACIP, -y, м. Газа. Пыдыражэў краcip нешта, хуць ты сядзі вечырым упацёмку. Лешчынка Мсцісл. КРАСІЦЦА, дзеясл. Фарбавацца. Hi красіцца нешта пряжа, верна, краска плыхая. Палуж Краснап. КРАСІЦЬ, дзеясл. Аздабляць вышыўкаю. Буду красіць прылямку ў рубашкі. Хвёдараўка Краснап. КРАСКА, -i, ж. 1. Краска, кветка. Ікая пригожая краска расьцець у лузе! Мсціслаў. Дзеці пашлі на луг i нырвалі красык. Ганнаўка Клім. Ірвіця, дзеткі, краскі — я вам спляту вянок. Гарбавічы Касцюк. [2. Фарба]. КРАСНААРМЁІЦ, -йца, м. Чырвонаармеец. Там нейкі краснаармеіц ідзець. Пірагова Мсцісл. КРАСНЫЙ, прим. Чырвоны. Красныя хлагі кыла хат вывісілі, знаць, сяньні празьнік. Арцёмаўка Міласл. Красныя карова ўтапілысь сяньні ў балоці, дык чуць выцігнулі. Бяседавічы Хоцім. Гырлянка цьвіцець красным цьветам. Пірагова Мсцісл. КРАСУВАЦЦА, дзеясл. Красавацца. Жывець сабе чылавек, красуіцца, а ты — сьвету божыга ні бачыш. Хвёдараўка Краснап. КРАСУЛЯ, -i, ж. Карова чырвонай масці. Сяньні наша красуля луччы пад'ела, тык i болі мылыка дыла. Бяседавічы Хоцім. л КРАСУХА, -i, ж. Прыгажуня. Мыланка — дзеўка-красуха, за ёю ўсе хлопцы сохнуць. Шумячы. КРАСЫЧКА, -i, ж. Памянш. ад краска. Пылядзі, ікая красычка расьцець у жыці, сарві яе. Мсціслаў. А мыя ж ты красычка польныя! Зарэчча Мсцісл. КРАСЬНІНЬКІЙ, прым. Чырвоненькі. Усып ягыд чарніц у гарелку, дык іна станіць красьнінька, i піць луччы тады. Арцёмаўка Міласл. КРАСЬЦЬ, дзеясл. Красці. Абыноч хадзіў дровы красьць, а днём спаў. Старае Сяло Мсцісл. Яго нада атхлёпыць пы рукам, дык ня будзіць красьць. Слаўнае Мсцісл. КРАТЫЦЬ, дзеясл. Кратаць, рухаць. Можна яго i кратыць, але дужа асьцярожна. Лешчынка Мсцісл. / КРАШЭЦЬ, дзеясл. Харашэць. Я на ўсё крашэіць i крашэіць, i старысьць яе ні бярэць. Палуж Краснап. КРЁПКІЙ, прым. Моцны, крэпкі. Стыкан ськінуўся сы стыла i ні разьбіўсь — во крепкій. Ардёмаўка Міласл. Ету шапку я шостый год ужо нашу, а ўсё яшчэ крепка. Бяседавічы Хоцім. КРЕСЛА, -а, н. Крэсла. ён мне кресла пыдаў, сесьць пыпрасіў. Касцюшкавічы Краснап. КРГВА, прысл. Крыва. Кріва ты быразну правёў. Сапрынавічы Мсцісл. КРІВАШУЦА, -ы, м. Крывапівец. Ня йдзі ты ды Сазона: ён сь цябе скуру зьдзярець, крівапіўца такей. Ого, толькі пупадзісь яму! Шумячы. KPIBACMOK, -a, м. Крывасмок. Коньчылысь ваша жысь, крівасмокі пріклятыі, npi саветых ня будзіш кроў смыктаць. Клімавічы. KPIBACOC, -a, м. Крывасос. Ета ж Мыластоўскі куркуль, крівасос: уся акруга яго знаіць. Цівецкая Краснап. КР1ВЩБ, дзеясл. Крывіць. Дос табе душою крівіць, раньшы іначы кызаў, a цяперь ужу нызад паехуў. Арцёмаўка Міласл. КРІВЫЙ, прым. Крывы. Крівы твой кій, як дуга, ці ты луччыга ні знайшоў, што такей вырызаў. Бель Бялынкав. КРІВЯНІСТЫЙ, прым. Крывавы, з кроўю. Сала нейкыя крівяністыя, с чаго б ета, га? Мануйлы Краснап. KPIK, -y, м. Крык. Ад вашыга кріку здурець можна. Канічы Касцюк. КРІКАВШЬНЯ, -я, н. Жабіна ікра, жабурынне. 3 крікавіньня выходзяць гылывачыкі, a з гылывачыкыў — жабы. Лютня Краснап. КРІКНУЦЬ, дзеясл. Крыкнуць. ён крікнуў, аж водгульля пы лясу пашло. Apцёмаўка Міласл. КРІНДАШ, -a, м. Аловак. Напісана тут нешта кріндашом, а што — ні причитаю, сьцёрлысь. Залачоўка Краснап. КРІСЬЦЯНІН, -a, м. Селянін. Ік заедзіш у горыд, дык ні начуй у заезьдзі, а едзь у Дом крісьцяніна, там луччы. Арцёмаўка Міласл. КРГУДА, -ы, ж. Крыўда. Кріўда вялікыя ў мяне была ны цябе, але серца ні камінь — адыйшло. Залесавічы Крыч. ён такую кріўду скызаў мне ў вочы, што я аж зыплакыла. Слаўнае Мсцісл. КРГУДЗІЦЦА, дзеясл. Крыўдзіцца. Дос табе ны мяне кріўдзіцца — німа за штоў Слаўнае Мсцісл. КРІШТАЛЬНЫЙ, прым. Крышталёвы. Соль чыстыя, кріштальныя. Бяседавічы Хоцім. KPOBI, -іў, мн. л. Менструацыя. Нешта крові ня йдуць у дзеўкі. Маластоўка Краснап. КРОК, -а, м. Крок, ён сігаіць шпаркім крокам. Касцюковічы. KPOKBA, -ы, ж. Кроква, доўгая жэрдка, што кладзецца адным канцом на сцяну будынка, a другім — на кладзь. Пызыцігалі на пуню кроквы, січас паплёт будзім насьцілаць, а там i крыць можна. Хвёдараўка Краснап. Кроквы былі пыстаўліны вісока, паетыму i стріха крутая. Слаўнае Мсцісл. КРОМКА, -i, ж. Кромка, зрэзак ад матэрыі, край. Етый кромкый пыдпірязывыцца можна, іна тыкая ладныя. Шумячы. КРОПІЛЬКА, -i, ж. Памянш. ад кропля. Пылянь, як блішчаць кропількі на сонцы, што сьлёзы на лісьціках. Ушакі Чэрык. КРОПЛЯ, -i, ж. Кропля, капля. Утры нос, ато вунь ікая кропля вісіць. Ушакі Чэрык. КРОСНЫ, -сён, мн. л. Кроены. Кросны ў хаці стыяць, a ткаць некыму. Гібалы Касцюк. Пыставілі ў хаці кросны — будзім