коровы вышлі зы сяло. Новае Сяло Мсцісл. Ен пріехуў у канец вуліцы, зьлез, аччыніў коўрыты i паехуў у поля, ні зачыніўшы іх. Арцёмаўка Міласл. КОУТ, -a, м. Конскі кал. Нымішай гліны c коўтым i зымаж дзірі, бо 'дна гліна дзіржацца ні будзіць. Кыўта ны дарозі ныбяреш. Шумячы. КОУШ, -a, м. Коўш. Ля крыніцы, там ляжыць коўш, дык нап'ееься з кыўша. Глінь Касцюк. КОХВА, -ы, ж. Кава. Паня кохву пьець. Кохвы мы нікыгда ні пробувылі — ета панськыя пойла. Цівецкая Краснап. KO XJH K, -a, м. Коклюш. У дзяцей кохлік, дык i ні сьціхаюць — кашляюць. Юравічы Клім. КОХТА, -ы, ж. Сукенка (кофта). Дзяўчына пашыла сабе новую кохту. Гарадок Міласл. Ныбрала сабе на кохту. Расна. Кохта мыя ўжо пырвалысь, над а новую шыць. Гусарка Клім. КОХЦІ, -яў, мн. л. Пазногці, кіпцюры. Пыабрэзвый ты свае кохці, ато на рукі глянуць страшна. Хоцімск. КОХЫЦЬ, дзеясл. Кашляць. Ляжыць стары на печы ды кохыя. Палуж Краснап. КОЦІК, -a, м. 1. Памянш. ад кот. Пусьці, дзетка, коціка, ня муч! Баеўка Крыч. 2. Скурка звярка. У цябе каўнерь ня целый коцік, a толькі сточкі з кускоў. Слаўнае Мсцісл. КОШ, -a, м. 1. Кош, кошык. Насыпаў поўны кош бульбы — чуць прэць. Ушакі Чэрык. 2. Кош, прылада лавіць рыбу. Ідзі пыстаў кош, можа i пыпадзе ікая рыбіна на сьніданьня. Лютня Краснап. 3. Кош, скрыня над каменем у млыне, у якую засыпаюць зерне. Сып у кош з мішка, а я пыбягу глядзець, штоб мукі не 'тгартывалі. Пірагова Мсцісл. КОШКА, -i, ж. Кошка. Кошка гырлач мылыка разьліла. Малюшын Краснап. Ня лезь да кошкі, бо абрапыіць кыгцямі. Баеўка Крьгч. КОШТ, -у, м. Кошт, выдаткі на ўтрыманне. Я ўзяў яго на мой кошт. Хвёдараўка Краснап. КШНЫ, -аў, мн. л. Кпіны, насмешкі. Ды чаго етыя кпіны, што я вам малінькій ці што? Ушакі Чэрык. КПІЦБ, дзеясл. Кпіць, насмяхацца. Што ён у сё сь цябе кпіць, а ты ў сё прышчаіш. Слаўнае Мсцісл. КРАВЁЦ, краўца, м. Кравец. Кравец папсуваў мне вопратку. Лабанаўка Калініншчына. Нада 'ддаць краўцу кажух сукном пыцягнуць. Барысавічы Клім. Кравец пашыў мне кажух, ды спорціў. Заходы Раснян. Кравец шшыў жупан i цяпер краіць шубку. Арцёмаўка Міласл. КРАЖА, -ы, ж. Кража, крадзеж. ён мяне вінываціць у кражы. Слаўнае Мсцісл. КРАЕЦ, крайца, м. Акраец. Адрэж мне краец хлеба. Жалезніца Крыч. КРАЙ, -ю, м. 1. Край, старана. Гэсты край ніколі ні пакіну — тут жы я радзіўсь. Ушакі Чэрык. Ета чылавек ні нашыга краю — ён чужаземіц. Белы Мох Мсцісл. 2. Край, бераг. Пыставіла міску ны самый край стыла, хто-ліба кіўнець стол, дык іна 4 пыляціць на мост. Бяседавічы Хоцім. Ён стыяў ад краю самы першы. Старае Сяло Мсцісл. КРАЙ, прысл. Абавязкова, крайне. Край трэба сяньні ехыць туды. Хвёдараўка Краснап. Край як трэба купіць Ганьні сьвітку. Добрае Мсцісл. КРАЙКА, -i, ж. Пояс. Мой брат падпыясыўся крайкай. Маляцічы Крыч. Я зьдзелыла сабе крайку з чырвонымі кісьцямі пыдпірязывацца ў празьнік. Слаўнае Мсцісл. Сістра ёсьць, a добрый крайкі табе ні выччыць пыдпірызацца. Барысавічы Клім. КРАЙНІЙ, прым. Крайні. Ета крайнія дыска, дык абзол у ёй вялік. Янаўка Мсцісл. Зьмітрыва хата крайнія з сіла. Негін Касцюк. КРАЙЧЫК, -a, м. Памянш. ад краец. Я ўзяў сяньні ў поля крайчык хлеба i корчык цыбулі, вось i ўвесь мой полудзень. Юшкавічы Раснян. КРАЛІ, -яў, мн. л. Каралі, пацеркі. У Kaci нашыі вельмі прыгожыя кралі. Глінь Касцюк. Матка купіла мне добрыя кралі— у нядзелю надзену. Лабанаўка Калініншчына. У дзяўчыны на шыі многа краляў. Беразяк Краснап. КРАЛІКІ, -аў, мн. л. Памянш. ад крали Мама мне кралікі купіць на кірмашы. Сабалёўка Калініншчына. КРАЛЯ, -i, ж. Красуня, прыгожая дзеўка. Пышла Сьціпанава краля. Вінаградаў Міласл. Ета дзеўка — проста краля. Сапрынавічы Мсцісл. KPAM, -y, м. 1. Крамная матэрыя. Ц і прывезьлі ў кыпіраціў краму? Бялынкавічы. 2. Крама. Пойдзім у крам, купім саціну i пойдзем двору. Хвёдараўка Краснап. КРАМА, -ы, ж. Крама. Ну што гэста ў вас зы крама — мыла й таго німа! Ушакі Чэрык. Крамы яшчэ зачынены, яны адчыняюцца ў дзевяць гадзін. Крычаў. Калі раз абважыць, то болей ня пойдзіш к яму ў краму. Пірагова Мсцісл. КРАНУЦЬ, дзеясл. Кінуць вобземлю, закрануць. Янкыў Васіль так крануў шчынка, што забіў. Галынец Краснап. КРАПЕЛЮТКІЙ, прым. Малюпасенькі, невялічкі. Гэткі крапелюткі быў у яго нос, ну ўсіроўна, як i німа яго. Ушакі Чэрык. КРАПГВА, -ы, м. бат. Крапіва. Ня лезь туды, там крапіва — абстрыкыісься. Вярбоўка Раснян. Нысякі ты, дзеўка, сьвіньнім крапівы. Бяліцічына Мсцісл. Ты ня бойсь, гэта ж глухая крапіва, ні абстрыкае! Парадзіна Мсцісл. КРАШВІЦА, -ы, ж. Крапівіца. Kpaniвіца ўвесь сад зыглушыла. Меншая Багацькаўка Краснап. КРАШУНІК, -a, м. Пазашлюбнае дзіця, байструк. Ганьнін сын — крапіўнік: ён радзіўся за месяц пы вясельлі. Гібалы Касцюк. КРАСЕЛКА, -a, н. Памянш. ад крапала. Дай мне сваё красёлка — пытухла, бач, люлька, агню выкрасаць. Ушакі Чэрык. KPACIBA, -a, н. Фарба. Kpaciea дрэнныя: плішамі красіцца. Палуж Краснап. КРАСГВЫЙ, прым. Прыгожы. Які красівый у Марьі на руке пярсьцёнык. Канічы Касцюковічы. Красівыя птушка аўдот: красьнінькій i c чупым. Арцёмаўка Міласл
Дадатковыя словы
дббрый, напееься
30 👁