пы суседам бегаіць. Іна — абібока вялікыя. Б. Хутары. Краснап. АБІВАЦЬ, дзеясл. Аббіваць, збіваць. Нада дзьверы матыю абіваць, ато ў хаці халодна будзець. Бакунавічы Чэрык. Дзеці яблыкі абіваюць палкымі. Маркаўка Хоцім. АБІДА, -ы, ж. Крыўда. Абіда мне ны яго былыиая, што ён так ізьдзелыў. Слабада Раснян. Hi сьцярплю я такея абіды. Слаўнае Мсцісл. АБ'ІДАЦЦА, дзеясл. Аб'ядацца, наядацца. У нас харошыя паша: каровы аб'ідаюцца проста. Ардёмаўка Міласл. АБІДЗІЦЬ, дзеясл. Пакрыўдзіць. Міма волі я абідзіў тываріша. Слаўнае Мсцісл. АБЩН1К, -a, м. Чалавек, што зрабіў крыўду, абіду. В у на мой абіднік, вораг мой лютый пашоўі Пірагова Мсцісл. АБІЗАЦІЛНА, прысл. Абавязкова. Скажы ёй, ніхай іна абізацілна прынясець мне маю матыку. Асмолавічы Мсцісл. У етый затоні абізацілна вуткі будуць. Бяседавічы Хоцім. Ц і йта конна ён доўжын ехаць? Ета ні абізацілна, можыць i хто-небудзь другей паехаць. Арцёмаўка Міласл. Абізацілна прыйдзі сяньні ды мяне. Высокі Бор Краснап. Ты абізацілна зайдзі ў кыпіраціў i купі хлапцу шапку. Горкі Краснап. АБІЗАЦЦА, дзеясл. Абавязацца, узяць на сябе абавязак. Ен абізаўсь яе карміць, a цяпер ня хочыць. Васілёўка Хоцім. АБІЗГЛУЗЬДЗІЦЦА, дзеясл. Абяспамятавацца, абяспамяцець, страціць памяць. Над а ж так абізглузьдзіцца, штоб с пяці рублёў даць сем рублёў здачы. Высокі Бор Краснап. АБІЗНАДЗЁЖЫВЫЦЦА, дзеясл. Абезнадзейвацца, траціць надзею. Ня трэба абізнадзёжывыцца, муся быць іна не памрэць, а палепшыя. Дзіснакіта Мсцісл. Ты ні абізнадзёжывыйсь, мо йшчэ знойдзіцца твыя цёлка. Б. Хутары Краснап. АБІЗНАДЗЕЖЬІВЫЦЬ, дзеясл. Абезнадзейваць, пераконваць у невыгоднасці чаго. Абізнадзёжывыць яго ня буду, ніхай робіць па-свойму. Дзіснакіта Мсцісл. Hi нада абізнадзёжвыць чылавека, i без таго йму цяжка. Б. Хутары Краснап. АБІЗНАДЗЁЖЫНЫЙ, прым. Абезнадзеяны, чалавек, што страціў надзею. Мы былі абізнадзёжыныя, думалі, што ні ачуняіць, ажно пыправіўся-такі, выжыў\ Baродзькава Крыч. Hy, гэта ўжо памрэць абывязкова, зусім абізнадзёжыныя. Дзіснакіта Мсцісл. Абізнадзёжыный ён чылавек i нікому ні верыць. Б. Хутары Краснап. АБІЗПАМІЦІЦЦА, дзеясл. Страціць памяць. Іна саўсім абізпаміцілась з гора: нічога ні памітуе. Пірагова Мсцісл. АБІЗЬЗЯНА, -ы. ж. Малпа. Я відзіў тут у 'днаго пана была абізьзяна, ён яе знекуль здалёка прывёз; ды во вумныя, што чылавек, толькі ні гаворя. Кажуць, што чылавек вырадзіўся з абізьзяны. Мілаславічы. АБІРАЦБ, дзеясл. 1. Чысціць бульбу. Ц і будзем абіраць кардоху ны вячэру, ці ў мундзірох зварім? Жалезніца Крыч. 2. Знімаць грушы або яблыкі з дрэва. Ідзіце абіраць яблыкі. Мсціслаў. 3. Выбіраць. Ідзіце на сходку, будзем абіраць дэлегатыў на зьезд. Іванаўка Хоцім. АБІРОК, -рка, м. Абірак, астатак. Я купіла абірок матэрыі, мо' выйдзя кохта. Шумячы. АБІРЯЖОНЫЙ, прым. Ахованы. Лес дужа добра абіряжоный. Краснаполле. АБІСПІЧАЦЦА, дзеясл. Забяспечвацца. Ты думай, як бы абіспічацца к зіме драўмі. Пірагова Мсцісл. АБІЦАНКА, -ł, ж. Абяцанка. Абіцанка — цыцанка, а глупыму радысьць. На 'біцанку ён ловык! Хвёдараўка Краснап. АБІЦАЦЬ, дзеясл. Абяцаць. Аддам, кажыш? Ды што абіцаць — лепі зарыз addaŭ! Старае Сяло Мсцісл. Мне сістра абіцала ныбраць сарочку, толькі заблыці нада купіць. Лешчынка Мсцісл. АБГЦІК, -a, м. Аббіцік, збанок з пабітымі краямі. Вазьмі гырлачык-абіцік у ягыды. Брылёўка Краснап. АБІШЧАНКА, -i, ж. Абяцанка. Абішчанку я тваю даўно чуў, але каб споўніць яе, дык ты ні вельмі хыпаісься. Каробчына Мсцісл. Абішчанкаю ён i жывець, а каб споўніць, то не. Хвёдараўка Краснап. АБІШЧАЦЬ, дзеясл. Абяцаць. Абішчаць ён можыць, толькі ніколі ні спраўдзіць, што абішчаіць. Вародзькава Чэрык. Ты даўно мне абішчаіш купіць кохту, ды ўсё ні купляіш. Каробчына Мсцісл. АБКАПЫЦЬ, дзеясл. Абкапаць, запляміць каплямі [кроплямі] яды. Во брыдота, усю рубашку абкапыў вірішчакый. Янава Раснян. АБКАРХЫНЫЙ, прым. Абхарканы,'заплёваны. Ляжыць увесь зьбітый, абкархыный, аж страхота глянуць. Пірагова Мсцісл. АБКАРХЫЦЦА, дзеясл. Абхаркацца. Абкархыўся ўвесь кроўю, глядзі—памрэць. Пірагова Мсцісл. АБКАРХЫЦЬ, дзеясл. 1. Абхаркаць, запляваць. Абкархыў ты мне бот, i выцерць нечым. Забалацце Крыч. 2. Унізіць, выказаць пагарду. Абкархыў ён мяне, абпліваў, зьвёў на нішто\ Пірагова Мсцісл. АБКІТОВАНЫЙ, прым. Абкітаваны, замазаны кітам. Тут yci вокны абкітованы. Пірагова Мсцісл. АБКІТОУКА, -i, ж. Абкітоўка, абмазка шкла кітам. Абкітоўка ў вокнах абсыпылась, нада 'бкітываць наныва. Іванаўка Хоцім. АБКІТУВАНЬНЯ, -я, н. Абкітоўка. Абкітуваньня плахоя: січас атстаніць i шклы павысыплюцца. Гібалы Касцюк. Вокны гатовы, толькі абкітуваньня нада зьдзелыць. Слабада Чэрык. АБКІТУВАЦЬ, дзеясл. Абкітаваць, замазаць шыбы кітам. Абкітувалі мы свае вокны. Затоны Крыч. Нада 'бкітуваць, ато сьцёклы павысыплюцца. Пірагова Мсцісл. АБКЛАСЦА, дзеясл. Пакласці не туды, куды трэба. Абклалыся неяк, i грошы німа. Б. Хутары Краснап. АБКЛАСБЦІ [абкласьць], дзеясл. 1. Абкласці, пакласці наўкол. Зыгывальні трэба абкласьці, зіма надыходзіць. Зарэчча Мсцісл. 2. Абкласці падаткам. Абклалі налогым i мой булдыр, а што зь яго карысьці, калі на ём нішто ні расьцець. Лешчынка Мсцісл. 3. Абкласці (пухлінаю), апухнуць. Гырлянку бабы зьбіраюць на лекі; кажуць
Дадатковыя словы
абядацца, абідацца, абідаюцца
27 👁