КАКШУН, -а, м. Нараст на дзераве. На дарозі лі Клімавіч раней стыяў вялікі стары дуб, ны баку якога вырас какійун вяршкоў у пяць. Вітрунь Касцюк. КАКЬІТАЦЬ, дзеясл. Сакатаць. Курыца какочыць, яечка зьнесьць хочыць. Тур'я Краснап. КАЛАКАЛУХА, -i, ж. Чаромха. Пойдзем у лес, какалухі наломім. Янава Pacнян. КАЛАКАЛУША, -ы, ж. Чаромха. Кала рэчкі pacbyeijb калакалуша. Хоцімск. КАЛАКУШКА, -i, ж. Чаромха. На стале стаяў букет калакушкі. Касцюковічы. КАЛАНЩА, -ы, ж. Каланіца, мазь, якою мажуць калёсы. Каланіца ўся вышла, i калёс падмазыць нечым. Куляшоўка Kaлініншчына. * КАЛАНТЫРІЦЬ, дзеясл. Выпрошваць, клянчыць. Што ж цыганкам дзелаць? Paботаць яны ня ўмеюць i ня хочуць, дык во, ходзюць пы сялу ды калантырюць. Дубеец Касцюк. КАЛАТОУКА, -i, ж. бат. Калатоўка. Калатоўка белым цьветым цьвіцець, a расьцець у лясох. Хвёдараўка Краснап. КАЛАУРОТ, -a, м. Калаўротка, самапрадка. Калаўрот мой сапсуваўсь, i прясьць не на чым. Вярбоўка Раснян. КАЛАЦЩЦА, дзеясл. Калаціцца, дрыжаць. Ат холаду пасінеў i калоціцца, бяспрытульны, бедны хлапец. Сохана Мсцісл. КАЛДОБІНА, -ы, ж. Калдобіна, выбэіна, яма з вадою на дарозе, на лузе, яма на рацэ. Улез у нейкыю калдобіну. Палуж Краснап. Каток упаў у калдобіну, i воз абярнуўся. Бяседавічы Хоцім. КАЛДОУБІНА, -ы, ж. Яма з вадою на дарозе, каля ракі, на лузе, яма на рацэ. Рыбакі ў калдоўбіне пыймалі шчуку. Гібалы Касцюк. У калдоўбіні ў етый німа пратоку. Хвёдараўка Краснап. КАЛДУНЫ, -оў, мн. л. Калдуны, яда з мукі i мяса (пельмені]. Сёньня ў нас ны вячэру будуць калдуны. Тур'я Чэрык. КАЛДЫБАЦЬ, дзеясл. Кульгаць. Я злымаў летысь ў млыну нагу i с таго часу пычаў калдыбаць. Ен з подыўна, як я толькі i помню, ходзіць, калдыбаючы аднэй нагой. Лешчынка Мсцісл. КАЛЁКА, -i, м. 1. Калека, чалавек з фізічным недахопам. Яму ны вайне нагу 'трезылі, дык ён i зыстаўся навік калекыю. Арцёмаўка Міласл. Рукою ў мылацілку пыпаў, дык yci пальцы патрушчыла, калека цяпер. Парадзіма Мсцісл. 2. Рыба мень, налім. Пыймаў пыд корчым калеку. Палуж Краснап. Чуць не злавіў калеку рукамі, але ж усьлізнуў. Бародзькава Крыч. Мы нылавілі многа калек. Расна. КАЛЁНА, -а, н. Калена. Выцяўся ў пень да калена разьбіў да крыві. Барысавічы Клім. A ў бяседзі стары сядзіць,ЦНы каленіх гусьлі дзяржыць. 3 нар. песні, M. Г. 101. КАЛЁНЧЫСТЫИ, прым. Каленчаты. У мяне ёсць медныя каленчыстыя трубка, хырыша будзіць для апырата сымагонку гнать. Бяседавічы Хоцім. КАЛЁЧЫЦЬ, дзеясл. Калечыць, рабіць калекаю. Тут толькі коні калечыць ды калёсы лымаць пы такой дарозі, каб ны яе агонь. Сохана Мсцісл. КАЛЕСКІ, -аў, мн. л. Каляска. Пысадзіў дзіця ны калёскі ды павёз. Шарэйкі Касцюк. КАЛЁСЫ, -аў, мн. л. Калёсы, воз. Якуб, запражы кыня ў калёсы. Чыгрынаўка Раснян. /дзі сядзь ны калёсы. Касцюкозічы. Бацька ныгрузіў поўны калёсы сена. Лешчынка Мсцісл. Запряжы калёсы i прывязі з поля снапы! Дубеец Касцюк. КАЛГ, прысл. Калі. Калі я ў цябе брала тоя рэшыта? Адчапіся ты ат мяне. Hoвае Сяло Мсцісл. Калі ты стораж, дык твой абывязык кырауліць сад. Старае Сяло Мсцісл. Калі аплашыцца, дык уся справа загініць. Канічы Касцюк. Калі б у мяне былі грошы! Хоцімск. КАЛІВА, -a, н. Каліва, зерня. Як прыйшлось сеяць, жыта — a ні каліва! Парадзіна Мсцісл. У бульбу ўкінулі тры калівы фасолі. Слаўнае Мсцісл. КАЛІНА, -ы, ж. бат. Каліна. Ны каліне шыпушкі бальшэя, скора i цьвісьць будзя. Парадзіна Мсцісл. КАЛІ-НЁБУДЗЬ, прысл. Калі-небудзь, у нявызначаны час. Калі-небудзь, зрэдзь, прыдзіць ка мне, пыжалкуіцца ды пойдзіць. Ушакі Чэрык. КАЛЬНІКАЛГ, прысл. Калі-нікалі, зрэдку. Калі-нікалі зойдзіць пысядзіць якую гадзіну, а каб часта хадзіць то не: кажа, часу німа. Радзівонаўка Мсцісл. КАЛШІЦА, -ы, ж. бат. Каліна. Ягады калініцы гыркавы, паетыму іх ядуць узімку, калі яны памерзнуць. Пірагова Мсцісл. КАЛІНКА, -i, ж. Памянш. ад каліна. Вунь пад тэй калінкыю мы ўчора з Зосяй сядзелі. Любанаўка Калініншчына. Калінка, калінка, || Ягыдка чырвона. 3 нар. песні, M. Г. 12. КАЛІНОК, -нка, м. Струнны музычны інструмент, балалайка. Узяў калінок i зайграў. I скрыпкі ні було, толькі калінок — пыбрынчалі трохі ды пайшлі. Хвёдараўка Краснап. КАЛШЫВЫЙ, прым. Калінавы, зроблены з каліны. Калінывый чыўнок лёгкі i добра бегаіць. Ганнаўка Клім. Каб на той реццы мост калінывый. 3 нар. песні. КАЛГСЬ, прысл. Калісь, некалі, раней. Калісь было дрэннае жыцьцё. Юшкавічы Раснян. На тым полі была калісь-та грачыха, цяпер яно абложнае. Пірагова Мсцісл. Калісь-то быў у нашай вёсцы хвершыл. Міцькаўшчына Мсцісл. КАЛІТА, -ы, ж. Каліта, мяшочак на грошы. Над сіратою — бог з калітою. Камароўка Крыч. КАЛІУКА, -a, н. 1. Памянш. да каліва. Лядзі ты! Л і дарогі каліўка гароху вырысла. Юшкавічы Раснян. 2. Трохі, нямножка. Ц і ёсць у цябе мука? A каліўка зысталося яшчэ. Горкі Краснап. КАЛОДА, -ы, ж. 1. Калода, адрэзак тоўстага бервяна. Калоду ўскаціў на воз, дык ледзь конь вязець. Халдзееўка Хоцім. 2. Набор ігральных карт. Стусуваў калоду карт i пычаў здываць. Парадзіна Мсцісл. КАЛОДЗІЖ, -a, м. Калрдзеж, студня. У калодзіжы выда студзёныя. Пацкава
Дадатковыя словы
туря, холадў, ідзі
16 👁