А бывай ты згарэў, во напужаў! Старае Сяло Мсцісл. Наша гумно згарэла. Крычаў. ЗГАСНУЦЬ, дзеясл. 1. Згаснуць, стухнуць. У лямпі красіну німа, скора згасьнщь. Паходавічы Чэрык. 2. Памерці. Ляжыць іна доўга ўжо, хутка згасьніць. Там жа. ЗГГДЗЩЦА, дзеясл. Згідзіцца. Я,глянуўшы ны падла, магу згідзіцца i вырваць. Арцёмаўка Міласл. ЗПДЗЩЬ, дзеясл. Згідзіць [выклікаць агіду]. Hi кажы npa чар в ей, ато згідзіш, дык есьці ня буду. Старае Сяло Мсцісл, ЗГІНУЦЬ, дзеясл. Згінуць. Абкылантырыла ўсіх суседзяў, шукаючы ягнят, відна, згінулі! Пірагова Мсцісл. ЗГЛЫМЫЗДАЦЬ, дзеясл. Згламаздзіць, зрабіць абы-як. Ц і ета гырыдзьба, зглымыздаў абы-як. Хвёдараўка Краснап. ЗГНІЦЬ, дзеясл. Згніць. Тын згніў, i погріб абваліўсь. Бяседавічы Хоцім. Згніло маё дрэва, лежачы пыд сьцяной. Лешчынка Мсцісл. Падмосьнікі згнілі, i мост абламіўся. Крычаў. ЗГНУСІЦЬ, дзеясл. Згнюсіць, сапсаваць. Пашылі плацьця, але ж так згнусілі, што нікуды! Дарагая Крыч. ЗГОДА, -ы, ж. Згода, лад. Ета ўжо ня жыцьцё, калі ў сямьі няма згоды. Дубеец Касдюк. ЗГОДНЫЙ, прым. Згодный. Ен згодзен працуваць абы-йдзе. Папоўшчына Мсцісл. ЗГРАБНЫЙ, прым. Зграбны, добрага складу, стройны. Дзеўка тыкая зграбныя, як ікая гырыдзкая паненка. Парадзіна Мсцісл. ЗГРАЗІЦЬ, дзеясл. Выказаць пагрозу. Ты мне ні згразіш, i я цябе ні баюсь. Палуж Краснап. ЗГРАЙНЫЙ, прым. Зграбны. Зграйный конік будзець з етыга жырібяці. Лютня Краснап. 3 ГРIБЕЛЫЙ, прым. Згрыбелы, састарэлы, як грыб. Старій ён стаў, ужу згрібе* лый саўсім. Залачоўка Краснап. ЗГРІБЁЦЬ, дзеясл. Згрыбець, састарыцца. Я гор ужу згрібеў: хадзіць ня можыць. Лютня Краснап. ЗГРІЗА, -ы, ж. Згрызота, нелады, сварка. Ныдаела мне етыя пыстыянныя згріза, хуць ба адзін дзень прайшоў ціха. Залачоўка Краснап. ЗГРОБСЬЦІ, дзеясл. Схапіць. Хлопчык хацеў згробсьці дзяўчонку за чуб, ды іна ўцікла. Палуж Краснап. ЗГРЫЗЬЦЬ, дзеясл. Згрызці. Сяньні чорны трус згрыз два кычаны капусты. Бяседавічы Хоцім. УЗГРЭСЫДЬ, дзеясл. Згрэбці. Hi пасьпеў да дожджу згрэсьць сена, дык i будзіць цяпер яго гнаіць непагыдзь. Сохана Мсцісл. Нешта пахмурна, нада сена згресьць, штоб дождж ні пашоў. Арцёмаўка Міласл. ЗГУБГЦЦА, дзеясл. Згубіцца. Згубілась мыя банька, i ціпер німа як касы прымайстрываць к касьсю. Ушакі Чэрык. ЗГУБЩЬ, дзеясл. 1. Згубіць, страціць. Хлопіц згубіў складаны ножык. Бель Мсцісл. На хоць шпількый прышпілі спадніцу, ато згубіш. Ушакі Чэрык. Замуж я пайду, крысату згублю, || Крысату згублю, мужа ныжыву. 3 нар. песні. 2. Загубіць. Памей ты совісьць, ты ж мяне згубіць хочыш. Дарагая Крыч. Мыя мамычка лісьліва ў саду цьвецік сырвала; || Мяне молыду згубіла — рана замуж аддыла. 3 нар. песH i. Арцёмаўка Міласл. ЗГУВАРІВЫЦЦА, дзеясл. Згаворвацца, дамаўляцца. Я пашоў, а мае суседзі сталі згуварівыцца, каб ехыць разым ны кірмаш. Слаўнае Мсцісл. Мы заўтра naедзім згуварівыцца нашчот мылацьбы, каб яны нам пымаглі. Пірагова Мсцісл. ЗГУЛЯЦЬ, дзеясл. Згуляць. УАксюты сяньні сваты былі, i запоіны згулялі, свадзьба скора будзіць. Арцёмаўка Miласл. ЗГЫВАРЫЦЦА, дзеясл. Згаварыцца. Аб часе адпачынку вы згыварыціся міжсобку, каб ніякія замінкі ня было. Мсціслаў. ЗГЫДЖАЦЦА, дзеясл. Згаджацца, даваць згоду. Ц і ты здуреў, што згыджаісьсі на такоя дзела: ета ж пад суд пупасьць можна. Горкі Краснап. ЗГЫРЫВАЦЦА, дзеясл. Згаравацца, заплакацца, засумавацца [звесціся ад гора]. Хадоска згырывалыся па сыну. Тур'я Краснап. ЗДАБЫВАЦЬ, дзеясл. Здабываць. Я з чатырнаццыці гадоў пычаў здабываць сам сабе хлеб. Маляцічы Крыч. ЗДАБЫТ, -а, м. Здабытак. Ярміла паехыў у здабыт: хочыць сінакосу ці гатовыга сена купіць. Хвёдараўка Краснап. 3 ДАБЫЦБ, дзеясл. Здабыць, набыць. Ты навіт люцкай сьвіткі ні маіш — за ўвесь век ні мог здабыць сабе. Ушакі Чэрык. ЗДАББІЧА, -ы, ж. Здабыча, Лявон пайшоў нейдзе ны здабычу, а мы чыкалі, мо* што й прінясець. Стары Дзедзін Miласл. ЗДАВАЦЦА, дзеясл. Здавацца. Мне здаецца, што ён хваліўсь адносна свайго заработку. Канічы Касцюк. Ды аксьцісь! Здаецца ета табе — нікога там німа. Парадзіна Мсцісл. ЗДАВАЦЬ, дзеясл. Здаваць, раздаваць (пра карты). Н у, спрытней ты картуй ды здавай, а хадзі з казыра. Парадзіна Мсцісл. ЗДАВІН -ДАУНА, прысл. Здаўна. У нас етый абычай здавін-даўна, што на кыляды хлопцы з звіздой ходзяць. Маластоўка Краснап. Етый японіц ужу здавін-дыўна тут жывець, яшчё як японскыя выйна была, дык ён, я помню, ужу тут жыў. Арцёмаўка Міласл. ЗДАВОЛ, -у, м. Здавальненне. Ныстаў здавол яго хаценьню: дыстаў, што хацеў. Бяседавічы Хоцім. Січас я ў поўным здаволу — наеўсь i накуріўсь. Иалуж Краснап. ЗДАВОЛІНЫЙ, прым. Задаволсны. Я жаніўся i цяпер дужа здаволін сваёй жонкый. Пірагова Мсцісл. ЗДАВОЛІЦЦА, дзеясл. Здаволіцца. Еў, колькі хацеў, пакуль ні здаволіўся. Пухнава Раснян. ЗДАВОЛІЦЬ, дзеясл. Задаволіць. Парный яго ні здаволіш — яму i пыўкварты мала. Гібалы Касцюк
Дадатковыя словы
туря
6 👁