ЁТКІЙ, займ. Гэтакі, гэткі. Ня йдзіты сягодня нікуды: еткая хляба на дварэ, што ні давядзі бог. Пірагова Мсцісл. Еткая дрэнная пагода. Хоцімск. Еткыя ён табе зло зьдзелыў, а ты яму дыруваць хочыій. Слаўнае Мсцісл. ЁТЫЙ, займ. Гэты. Еты хлапец — дурачь. Хоцімск. У етыга хлопца німа бацькі. Кокатава Мсцісл. Ета дзерыва прягкыя. Хвёдараўка Краснап. Сколькі ты хочыій за ета сена? Касцюковічы. ЁХЫЦЬ, дзеясл. Ехаць. На етым кані дужа дрёгка ехыць вярьхом, як ны калу. Бяседавічы Хоцім. Дос табе спаць, пыра ужо ехыць — уставай. Арцёмаўка Міласл. ЁШЧЫЙ, прым. Неразборлівы на яду. Пупаўсь дужа ешчый кыбанок: што ні зымішай — усё зьесьць. Палуж Краснап. E E, дзеясл. ё с ц ь. Ці ў цябе тыбака ё? Эге, ё! Кокатава Мсцісл. У мяне ё многа грошы. Слаўнае Мсцісл. £ ў мяне сістра, лет ні дырысла, || Тая мяче чі пускала. 3 нар. песні. ЕДКА, прысл. Холадна i вільготна. Ны дваре дужа ёдка, чыпрячі кажух. Маластоўка Краснап. Сечьчі дужа ёдка. Кісялёва Буда Краснап. EKAT, -y, м. Іката, ікаўка [i якатанне], стогн. Прамерз я, дык ёкыт прыняў — чіяк ні магу ўстрымацца. Негін Касцюк. ЁКАЦЬ, дзеясл. Ікаць. Мне як стачіць холадна, дык i пачынаеш ёкаць. Канічы Касцюк. $ ЕКЫТ, -у, м. Іката, стогн, якатанне. Ня столькі тэй болі, як ёкыт у. Залесавічы Крыч. ЕЛКА, -i, ж. Елка, ель. Нардом абторкылі ёлкымі. Маластоўка Краснап. Узыбраўся на ёлку ды лумаіць веткі. Паўлавічы Клім. ЕЛКІЙ, прым. Ёлкі, прагорклы. Масла ёлка, есьць ня можна. Брылёўка Краснап. ЁЛКЫСЬЦЬ, -i, ж. Елкасць, гарката [прагоркласць]. На мой смак, у етым масьлі ёсьць ёлкысьць: нясьвежыя яно. Лешчынка Мсцісл. ЁЛУП, -а, м. Ёлуп, дурань. Елуп ты сьляпы, куды ты прэсься? Парадзіна Мсцісл. Што ты, ёлуп, рот разьзявіў — варона ўляціць! Сохана Мсцісл. Ж, часц. Ж- А мыя ж ты дачухна, а даўно ж я цябе ні бачыла. Маляцічы Крыч. Дзе ж ета ты быў, мой сынок? Мсціслаў. ЖА, часц. Жа. Ну й дакорный жа ён! Хвёдараўка Краснап. Як жа ты жывеш, мыя ягыдка? Маляцічы Крыч. Нек жыць жа трэба! Брылёўка Краснап. ЖАБА, -ы, ж. 1. Жаба. Рябыя халодныя жаба прыгнула мне ны нагу. Арцёмаўка Міласл. Жабы ў балоці кожны вечыр журчаць. Парадзіна Мсцісл. 2. Хвароба горла. Жаба ў глотцы — цяжкыя хвароба, дайжа можна памерці ат яе. Пірагова Мсцісл. ЁЛУШНЬ, -пня, м. Елуп, дурань. Разі ты зьдзелыіш, як людзі, ёлупінь бізгаловый. Высокі Бор Краснап. ЁЛЫЧКА, -i, ж. 1. Памянш. ад ёлка. 2 бат. Хвошч палявы. Зь етыга туўкачыка вырысьціць ёлычка. Хвёдараўка Краснап. ЁМКА, прысл. Ёмка [зручна]. Няёмка нейк у руках дзіржаць: усё выкручвыіцца. Залачова Мсцісл. ЕМКІЙ, прым. ё м к і [зручны]. Грабільніца няёмкыя. Хвёдараўка Краснап. ЁН, яго, займ. ё н. Ен памеўся прыехаць , як жа ня прыедзе? Палуж Краснап. Ен дужа па многа есьць. Слаўнае Мсцісл. Там Міхасічка йдзець, || А ён бабу вядзець. 3 нар. песні, М. Г. 1. ЁРЗЫЦЬ, дзеясл. Ерзаць, неспакойна сядзець. Дос табе ёрзыць, ніпаседа, хуць бы ты троху пысядзеў спакойна. Лешчынка Мсцісл. ЁСЬЦЬ, дзеясл. ё с ц ь. ё с ь ць у м яне бацька й матка. Сохана Мсцісл. Ц я п ер р эдка ўж о носю ць пістоны, алі ж ёсьць. Палуж Краснап.Щ ёсьць у вас чорны я гуз ік і? Ё сьць. Навашоўкі Раснян. ЁУНЯ, -i, ж. Ёўня, частка гумна [буды н а к у гумне] з печчу, дзе сушацца снапы. Наша ёўня сушыць хырашо i ўмішчаіць пяцьсот снапоў. Канічы Касцюк. Зачыні ёўніо. Вародзькава Крыч. Наша ёўня большая, там можна столькі пасушыць снапоў, што за дзень не змалоціш. Пірагова Мсцісл. ЖАБЁНІЦЦА, дзеясл. Упірацца, калі просяць. Hi жабенься, a сыбірайся ды noŭдзем. Восаў Краснап. ЖАБІНЫЙ, прым. Жабіны. Жабінэй крік гылаву адуріў. Парадзіна Мсцісл. ЖАБІНЫЯНАЧОУКІ. Ракушка рачная. Жабіных начовык поўныя пыстаньня нызьбіраў кыла рякі. Каробчына Мсцісл. ЖАБІНЯЦЦА, дзеясл. Жабеніцца, упірацца. Чаго ты жабіняесься? Хвёдараўка Краснап. ЖАБІНЯЦЬ, дзеясл. Жабеніцца, упірацца. Яго просюць, а ён яшчэ жабіняя. Хвёдараўка Краснап
13 👁