ДЫПІКАЦЬ, дзеясл. Папікаць. Во i пычалі яны мяне дыпікаць тым, што мой бацька бедный. Пірагова Мсцісл. ДЫЙРАУДЫ, прысл. Праўда, дапраўды. Дыпрауды гэта ні казка, a праўда. Слаўнае Мсцісл. ДЫРАБОТЫЦЦА, дзеясл. Дарабіцца, дайсці. Дыработаўся бацька к старасьці, што ня можыць цяпер рукою дзьвінуць i ляжыць цэлыя дні на пены. Пірагова Мсцісл. ДЫРАПЙ, прым. Дарагі. Ета дужа дырагей тывар, у мяне ніхваціць гроійы, штоп яго купіць. Арцёмаўка Мсцісл. ДЫРАГОУЛЯ, -i, ж. Дарагоўля. Еткыя цяпер у горыдзі дырагоўля на хлеб, ды i няма яіачэ яго. Пірагова Мсцісл. На ўсё ныстала дырагоўля, нічога ні дакупісься. Сохана Мсцісл. ДЫРАЖЫЦЬ, дзеясл. Даражыць, цаніць. Я дужа дыражу своею шубаю — яна хоць i старая, a цёплыя. Пірагова Мсцісл. ДЫРАЗУ, прысл. Адразу. Саўка ўсю міску зьеў дыразу. Палуж Краснап. ДЫРГАЦЬ, дзеясл. Торгаць, тузаць. Пычаў зы вярёўку дыргаць, a йна ні пыдаецца. Палуж Краснап. Есьць у мяне ліха мачыха: || А йна мыіць усё, смыргаючы, |iА йна чэшыць усё, дыргаючы. 3 нар. песні. ДЫРМА, прысл. Дарма. Дарма тыкажыш яму, усё роўна нічога зь етыга ня будзець. Лешчынка Мсцісл. Ягор дужа дзешыва купіў кыня: пряма дырма ўзяў. Kaііічы Касцюк. ДЫРМАУШЧЫНА, -ы, ж. Дарэмшчына. Што ты думаіш, я табе на дырмаўшчыну пайду? Не, дудкі, заплоціш! Пірагова Мсцісл. ДЫРЫВАЦЬ, дзеясл. Дараваць. Еткыя ён табе зло зьдзелыў, а ты дырываць яму ўздумыў, пумірыўся ўжо? Слаўнае Мсцісл. ДЫСАДА -ы, ж. Непрыемнасць, шкадаванне, засмучэнне. Былыиая дысада ляжыць на серцы. Людагошч Мсцісл. ДЫСАДЗІЦЦА, дзеясл. Шкадаваць, быць засмучаным. Ны дысадзься дужа — пройдзя ўсё, а ты зыстанісься. Хвёдараўка Краснап. ДЫСКА, -i, ж. Дошка. Толькі купіў яму даску, а ён узяў ды пабіў яе. Дыска чорныя. Шарэйкі Касцюк. ДЫСКЫНАЛА, прысл. Дасканала, грунтоўна, падрабязна. Ен дыскынала ўсё нам рыстлумачыў — i як дайсьці ды таго чылавека, i што ў яго прасіць. Краснаручча Раснян. ДЫСКЫНАЛЫЙ, прым. Дасканалы. Арцём — дзед дыскыналый, ад усякіх хвароб знаіць. Кокатава Мсцісл. ДЫСПАЦЬ, дзеясл. Даспаць, выспацца. Сяньні ён ні дыспаў — відна пы вачох. Раўнішча Краснап. ДЫСТАНПУЛКА, -i, ж. Указка. Ён яйічэ з дыстанпулкаю чытаіць. Саралаўшчыпа Мсцісл. ДЫСТАУШЧЫК, -a, м. Дастаўшчык. Ета наш дыстаўшчык, ён нам yci тыварі дыстаўляіць. Горкі Краснап. ДЫСТАЦЦА, дзеясл. Дастацца. Дысталося яму пы загрыўку. Палуж Краснап. ДЫСТАЦЬ, дзеясл. Дастаць. Дыстань з скрыні абцужкі i павырывай зь сьцяны гвозьдзя. Сохана Мсцісл. Марылька, дыстань c падпольля картошкі. Роськаў Kaлініншчына. Наш студзін дужа глыбокій, трудна вады дыстаць. Канічы Касцюк. ДЫСТРЫНЧАЦЬ, дзеясл. Дагаджаць. Наш кравец ня любіць дыстрынчаць, а як сшыіць, так i бяры. Кокатава Мсцісл. ДЫСТЫВАНЬНЯ, -я, н. Даставанне, набыванне. Цяжка було ета дыстываньня грошы ны карову: троху зырабілі, а што пазычылі. Арцёмаўка Міласл. ДЫСТЫВАЦЬ, дзеясл. Даставаць. Дыстывай пытравы, будзім абедыць. Кокатава Мсцісл. Дыстывай-ка піпку ды тыбаку — закурім. Касцюковічы. ДЫСТЫГНАЦЦА, дзеясл. Дастагнацца. Дыстыгналіся яны, паку ль i саўсім ужо ногі прыцягнулі. Пірагова Мсцісл. ДЫТЛА, прысл. Датла, дашчэнту, да астатку. Згарэла ўсё дытла, нічога ні зысталося. Кокатава Мсцісл. ДЫТЫКАЛЬНІК, -a, м. Датыкальнік, прылада датыкаць кроены, каб меншыя застал іся канцы. Нада пуправіць дытыкальнік, каб ніткі былі кырачэй. Хвёдараўка Краснап. ДЫТЫРКАЦЦА, дзеясл. Дакранацца. Во склаў капу—ні дытыркайсь, ато рызваліцца. Парадзіна Мсцісл. ДЫТЫРКНУЦЦА, дзеясл. Дакрануцца. Я ж i ні дытыркнуўся ды яго, а ён зыплакыў, як быццым я яго пабіў. Сохана Мсцісл. ДЫУГАЛЫГІЙ, прым. Даўганогі. Ты, як бусіл, дыўгалыгій. Высокі Бор Краснап. ДЫУКЫТА, -ы, ж. Цесната, таўкатня. Тыкая дыўкыта ў лаўкі, што i ды тывару нільзя дыбрацца. Лешчынка Мсцісл. ДЫХ, -y, м. 1. Дыхание. Дыху больш ні хыпая бехчы за ім. йалуж Краснап. 2. йраборка, суровая вымова. Вучыціль даў майму мальцу дыху зы балыўства. Йалуж Краснап. ДЫХАВЩА, -ы, ж. Дыхавіца. Еўка i Алесь так бегылі шпарка, што ў іх пычылась дыхавіца. Бабынічы Мсцісл. Дыхавіцу ныгнаў. йалуж Краснап. ДЫХАДЗІЦЬ, дзеясл. Даходзіць, дабівацца. Стаў дыхадзіць праўды. йалуж Краснап. Чуць дайшоў сваіх правоў. йарадзіна Мсцісл. ДЫХАТЫ, прысл. Дадому, дамоў. Трэда йці дыхаты. Сохана Мсцісл. ДЫХАЦЬ, дзеясл. Дыхаць. Зысланіла грудзі, i дыхаць некуды. Гібалы Касцюк. ДЬІХЛЯ, -i, ж. Дрыгва, трасяніца. Тут дыхля, нада іціць ціха, ато калі прывалісься, дык сам ня вылізіш; відзіш, як іна «дышыць», як я іду. Бяседавічы Хоцім. ДЫХНУЦЬ, дзеясл. Дыхнуць, перавесці дух. Цяпер столькі работы, што i дыхнуць некылі. Куркаўшчына Мсцісл. ДЬІХЫНЬНЯ, -я, н. Дыханне. Дыхыньня ў грудзёх зыхапіла. Сохана Мсцісл. ДЬІХЫУКА, -i, ж. Дыхаўка, дыхавіца. Так бег пыд гару зы канём, што ныгнаў дыхыўку i ў бок зыкалола. Слаўнае Мсцісл
14 👁