ні ныкаліся ны дзядоўнік. Хвёдараўка Краснап. ДЗЯДОУСЬКІЙ, прым. Дзедаў, жабрачы. Дзядоўськія торба шурокыя. Боханы Росл. Дзядоўськыя доля тыкая, што дадуць, тое ён i маіць. Восаў Краснап. ДЗЯДУЛЯ» -i, м. Дзядуля. H i турбуйся, дзядуля, я пыдам табе агню. Кокатава Мсцісл. ✓ ДЗЯДЬІ, -оў, мн. л. 1. Дзяды, продкі. ён сам месный, яго тут дзяды i прадзіды жылі. Бяседавічы Хоцім. Трэба схадзіць ны магільнік атведыць дзядоў. Тур'я Чэрык. 2. Дзяды, дзень памінкаў пакойнікаў. Haеўся, як ны дзяды. Бабынічы Мсцісл. 3. Дзядоўнік. Конь хадзіў нейдзе кыля плоту — пыначыпляліся ij грывц дзяды. Пірагова Мсцісл. ✓ ДЗЯЖЫЦЬ, дзеясл. Дзяжыць, бідь. Каго ета ўчора Мікіта дзяжыў, пыймаўшы ў садзе, ці ні цябе, часым? Серчыцы Краснап. ДЗЯК, -a, м. Дзяк. Поп i дзяк служылі абедню. Міцькаўшчына Мсцісл. Быў дзяк гымзацель — усё ў нос гыварыў. Палуж Краснап. ДЗЯКЫВЫЦЬ, дзеясл. Дзякаваць. Дзякывыць вам, што вы патсобілі жжаць, ато мы адны ні дажалі б сяньні. Сапрынавічы Мсцісл. 4 ДЗЯКЫН, -a, м. Дзякан, дыякан. У нымастыры абедню служаць non з дзякыным. Тупічына Мсцісл. ДЗЯЛЁЦ, дзяльца, м. Дзялец. Харош дзялец — нытварыў дзялоў, што i ні pacхлібаеш! Парадзіна Мсцісл. ДЗЯНЕК, -нька, м. Памянш. ад дзень. Дзянёк пыпыжалі — тры копычкі ныжалі. Касперка Міласл. ДЗЯНЬГУБ, -a, м. Гультай, лодыр. Ета ні работнік, a дзяньгуб: ён работыіць абы дзень да вечыра. Асінаўка Мсцісл. ДЗЯНЬГУБСТВА, -a, н. Марнаванне часу. Ета ні работа — адно дзяньгубства. Гібалы Касцюк. ДЗЯРЁУНЯ, -i, ж. Вёска. Мыя дзяреўня находзіцца ў двынаццыці вірстах ад горыда. Лешчынка Мсцісл. Ета дзяреўня разьбілась ны хутары. Арцёмаўка Міласл. ДЗЯРЖАЦЦА, дзеясл. Дзяржацца, стаяць, прытрымлівацца. Таргуйся, татычка, таргуйся, || Ны вялікый цане дзяржыся: II Стаўлёныга горыду зыпрасі. 3 нар. песні, M. Г. 24. ДЗЯРЖАЦЬ, дзеясл. Дзяржаць, трымаць. Што ж ты так нясьмела бярэсься, ты крэпка дзяржы. Пірагова Мсцісл. Шула дзяржыць прама сьценку пуні. Пухнава Раснян. ДЗЯРМО, -a, н. Няўклюда. Нікуды ні прыткнеш дзярмо ета, хоць вазьмі ды ўтаni хлыпца. Палуж Краснап. А ты — дзярмо дзярмом, нікуды цябе ні паверніш. Маластоўка Краснап. ДЗЯРУГА, -i, ж. Дзяруга, грубая посцілка, коўдра. Мама, пылажы мне дзяругу, я хачу спаць. Вярбоўка Раснян. Накрый мяне, маці, дзяругый. Роськаў Калініншчына. Пыд аднэй дзяругай зімой халодна спаць. Кашалёва Буда Краснап. Макрыда, падай мне дзяругу накрыцца. Новый Капачы Мсцісл, ДЗЯРЭУНЯ, -i, ж. Вёска. Ягор Шыбай у нас у дзярэўне сапожнік. Пірагова Мсцісл. Гылысная дзеўка: як зыпяе, дык у тым канцы дзярэўні чутпа. Палуж Краснап. ДЗЯРЮГА, -i, ж. Дзяруга, коўдра з саматканага палатна. Матка пыклала дзяцей спаць i пакрыла іх дзярюгай. Гібалы Касцюк. Tрэба на палок пыдыслаць дзярюгу, каб было лепш. Смолькаўская Буда Бялынкав. Дзярюга вельмі прыгожа. Шумячы. ДЗЯСЛЫ, -сел, мн. л. Дзясны. Баляць мае дзяслы. Хвёдараўка Краснап. ДЗЯСНЫ, -сен i -снаў, мн. л. Дзясны. Дзясны нейк рызьмяклі i быляць, а зубы шытаюцца. Залачова Мсцісл. ДЗЯТВА, -ы, ж. зборн. Дзятва, дзеці. Ой, сколькі тут дзятвы! Маластоўка Краснап. ДЗЯТЛІК, -у, м. бат. Дзяцеліна. Дзятлікам у нас завецца дробный белый клевер, які расьцець пры дарозе. Пірагова Мсцісл. ДЗЯТЛІНА, -ы, ж. бат. Дзяцеліна. Ідзі i ныкасі ў раўку дзятліны. Бялішчына Мсцісл. Ужо цьвіцець дзятліна — ціпер сама што касіць яе: i аўсу конім ня трэба будзіць дываць. Ушакі Чэрык. Дзятліна хоць i пахожа на клевер, але ета cyсім другое. Парадзіна Мсцісл. ДЗЯТЛЫВІНА, -ы, ж. бат. Дзяцеліна. Добрыя пожня — адна дзятлывіна. Хвёдараўка Краснап. ДЗЯУЧОНКА, -i, ж. Дзяўчынка. Дзяўчонка выміла з хаты сьмецьційка. Палуж Краснап. Матка пашыла дзяўчонцы новыя плацьційка. Маластоўка Краснап. ДЗЯУЧОНЫЧКА, -i, ж. Памянш. ад дзяўчонка. Спыдыбала мне адна дзяўчонычка. Бель Мсцісл. ДЗЯУЧЫНА, -ы, ж. Дзяўчына. Дзяўчына пашыла сабе новыю кохту. Гарадок Міласл. Oŭ, з гэстай распусьніцай дык чыстай дзяўчыні i гыварыць стыдна. Ушакі Чэрык. ДЗЯУЧЫНКА, -i, ж. Дзяўчынка. Дзяўчынка ўшыла ў сарочку гузік. Ганнаўка Клім. ✓ ДЗЯЦІЛ, -тла, м. заал. Дзяцел. Ціха ў лесі, толькі дзяціл нейдзе стукыіць. Белы Мох Мсцісл. ДЗЯЦГНА, -ы, м. Дзяціна, малады хлапец. Пытаецца дзяўчына; || A скуль родым, дзяціна? 3 нар. песні. ДЗЯЩНАЧКА, -i, м. Памянш. ад дзяціна. Харошый ён дзяціначка. Палуж Краснап. ДЗЯЩНЕЦ, -нца, м. Дзяцінец, радзімец, дзіцячая хвароба. Дзіцёнык ні ўціхая, крычыць — наверна дзяцінец прыкінуўсь. Хвёдараўка Краснап. ДЗЯЩНКА, -i, м. Памянш. да дзяціна. Неўкавырньій дзяцінка хлапец еты. Палуж Краснап. ДЗЯЦЮК, -а, м. Дзяцюк, здаровы хлапец. Ай, дзяцюк, дзяцюк! Плачыць пы та
Дадатковыя словы
туря
9 👁