ГОРСЬЦЬ, -i, ж. Жменя. 3 горсьці ільну выходзіць дзьве мычкі, a калі лён дренный, дык толькі адна. Бяседавічы Хоцім. ГОРУШКА, -i, ж. Памянш. ад тара. Горушка крутая, скажы мне ўсю праўду, йкая зіма будзіць. Багацькаўка Мецісл. ГОРШЫЦЦА, дзеясл. Горшаць, станавіцца горшым. Здароўя ні лучшыя, a горшыцца — уміраць, відна, пыра. Горкі Краснап. ГОРШЫ, прысл. Горш, горай. Яму ўчоpa горшы, было; сёньня лепій стала. Зубоўка Раснян. ГОРШЫЙ, прым. Горшы. Чым я горшы за ўсіх людзей? Ушакі Чэрык. Маё жыта горшыя за суседнія было, а налог ны мяне нылажылі, роўны з усімі. Дзянісавічы Клім. ГОРЬІД, -a, м. Горад. Паехыў у горыд яшчэ ўчора, a ŭ сягоньні няма. Стары Дзедзін Міласл. Якраз паехыў бацька ў горыд. ГІалуж Краснап. Зыгыдала баба ехаць у горыд, ды пагода дрэнныя. Сохана Мсцісл. Старухі зьбіраюцца к ушэсьцю ў горыд. Людагошч Мсцісл.. ГОРЬІЧКА, -i, ж. Памянш. ад гара. Ніхто горычкі ня зьніміць, || Ніхто долічкі ня зьменіць. 3 нар. песні, M. Г. 114. ГОРЬКА, прысл. Горка. Мёду многа ні зьясі — прікра станіць i дайжа горька. Арцёмаўка Міласл. ГОРЯ, -я, н. Гора, бяда. Як падумыіш npa сваё горя, npa сваё адзіноцтва — ажна жудысьць бярець. Гібалы Касцюк. Горя ў мяне ніздалімыя. Палуж Краснап. 3 горя ён хваціў нейкія атруты — чуць ні памёр. Слаўнае Мсцісл. ГОСЫДІ, -яў, мн. л. Госці, гасціна. Зыпрягі-ка вазок, нада зьездзіць у госьці к свату. Бяседавічы Хоцім. Як ты чылавек лёзны, прыязджай к нам у госьці часьцей. Касцюшкавічы Крыч. ГОСЬЦІК -a, м. Памянш. ад госць. Піце, есьце, госьційкі, біс прімусу. Сохана Мсцісл. Госьцікі мае, назола мыя, || Ц і ні паедзіця ўжо самі сы двыра. 3 нар. песні. Слаўнае Мсцісл. ГОСЬЦЬ, -я, м. Госць. Зыяжджай часьцей ды нас: будзіш пыжыланный госьць. Пірагова Мсцісл. Пысадзі на покут, як caмыга лепшыга гысьця. Ушакі Чэрык. Госьці прышлі, а яна хоць бы пыклыпацілась прыбрацца трошкі. Парадзіна Мсцісл. ГОЦЫНЬНЯ, *я, н. Скакание, падскокванне. Кінь сваё гоцыньня ны лаўцы, ато заробіш na шыі. Палуж Краснап. На зынятках фізкультурай некалькі мінут было гоцыньня на адным месьці. Сохана Мсцісл. ГОЦЫЦЬ, дзеясл. Скакаць. Дзяўчына гоцыіць. Юркаўка Крыч. Вяерка зь веткіна ветку гоцыіць. Высокі Бор Краснап. ГРАБАР, -а, м. Грабар. Нынялі грабара капаць калодзіж. Сохана Мсцісл. Тата, прышлі грабары калодзіж капаць. Новыя Капачы Мсцісл. ГРАБЁЛЬЦЫ, -аў, мн. л. Граблі. Гpaбельцамі грабуць сена. Шарэйкі Касцюк. ГРАБЕНКА, -i, ж. 1. Рэгулятар. У плузе зламілася грабёнка. Бязводзічы Мсцісл. 2. Стрыхоўка, дошчачка з зубамі, якою падбіваюць салому, як крыюць стрэхі. Грабёнка ськінулась c крышы, пыдай. Хвёдараўка Краснап. 3. Плыт. Пойдзем гнаць грабёнкі. Людагошч Мсцісл. ГРАБЁШКА, -i, ж. Граблі. Ат марозу рукі як грабешкі пырабіліся. Багацькаўка Мсцісл. ГРАБІЛЬКГ -аў, мн. л. Памянш. ад граблі. Вазьмі, сынок, грабількі ды йдзі пымажы бацьку сена згрібаць. Паўлавічы Клім. ГРАБГЛЬНІЦА, -ы, ж. Грабільна. Гpaбільніца няёмкыя, ныграбеш, дык рукі адбярэ. Хвёдараўка Краснап. ГРАБІЛЬНО, -a, н. Грабільна. Яловае грабільно добрае: i лёгкае i роўнае. Пухнава Раснян. Легчы грабі, ато грабільно зломіш. Бяседавічы Хоцім. ГРАБЛІ, грабель, мн. л. Граблі. Мікола! Бяры граблі, пойдзем сена грэсьць. Бяседавічы Мсцісл. Перакінуў ны плячо граблі дый пашоў. Парадзіна Мсцісл. Прінясі стамеску, здзелыю брусок у граблі. Бяседавічы Хоцім. 3 грабель вываліўся клец. Бязводзічы Мсцісл. ГРАБЛО, -a, н. Скрэбніца, прылада чысціць коней. Вазьмі грабло ды пачысьць кыня, ато весь у гнаі. Мацутаўка Раснян. ГРАБЦГ, грэсць, дзеясл. 1. Грэбці, зграбаць. Мы на лузе граблі сена. Янаўка Мсцісл. Рыськірака некыя: ідзець, як быраной грабець. Ушакі Чэрык. 2. Веславаць. Мы ехылі ў лодцы i граблі дзьвюмя пачынамі. Малюшын Краснап. ГРАД, -у, м. Град. Град усю яріну naвыбіў. Гусарка Клім. Ен чыраўніцтва нейкыя знаіць, што ны яго полі град ня біў, зыгыварівыць, верна, ўмеіць. Арцёмаўка Міласл. Градым разьбіла шыбку ў вакне. Людагошч Мсцісл. ГРАДКА, -i, ж. 1. Памянш. ад града. Пысадзіла дзьве градкі квасолі. Лютня Краснап. 2. Кратка. Прівяжы градку к сыпям, нада з'езьдзіць к свату. Бяседавічы Хоцім. ГРАДУСНІК, -а, м. Градуснік, прылада мераць тэмпературу. Дохтыр пыставіў градусьнік. Хвёдараўка Краснап. ГРАЗД, прысл. Здольны. ён у нас хлапец рухманы, i ны бабскыю i на мужычую работу гразд. Смолькаўская Буда Бялынкав. ГРАЗГЦЬ, дзеясл. Пагражаць. Ен мне ўсё грозіць! Ты мне не гразі: я цябе ні баюся. Гарбавічы Касцюк. ГРАЗНЫЙ, прым. Брудны. Пярэднік гразны, памый ты яго. Юркаўка Крыч. Суножка гразна. Мыя намётка гразныя, трэда памыць. Маластоўка Краснап. Дуня! Нада памыць пасьцілку, ато йна дужа гразна. Новыя Капачы Мсцісл. ГРАЗЬ, -i, ж. Гразь. Усю чыста сьвітку запэцкаў у гразь. Сохана Мсцісл. Адзьдзяры гразь ны маету вехцім. Хвёдараўка Краснап. ГРАК, -а, м. Грак. Во i грак прыляцеў, значыць, вясна скора. Лешчынка Мсцісл. ГРАКНУЦЬ, дзеясл. Гракнуць, кінуць вобземлю. Як гракнуў яго аб землю, дык пячонкі 'тсадзіў. Хвёдараўка Краснап. ГРАМАХВОНЧЫКІ, -аў, мн. л. Бярозка, уюнок. Грамахвончыкі ўюцца пы зямлі — розавінькія, белінькія цьвяточкі ў іх. Парадзіна Мсцісл
Дадатковыя словы
зезьдзіць
11 👁