Вырятнік ні дужа выглыджыный. Высокі Бор Краснап. ВЫГЛЯД, -a, м. Выгляд. Нейкій у не асобны выгляд сяньня, ні так, як усягды. Пірагова Мсцісл. ВЫГНЫЦЬ, дзеясл. 1. Выгнаць. Дзітвыра ета, як сыбярецца к нам, дык ат крі.ку іх ды піску дзецца некуды; a з хагы выгныць тожа ня хочыцца, халодна ны дваpe — прастудзюцца. Арцёмаўка Міласл. Я выгныла з капусты трусіка, думыла, што ета зайчык. Гібалы Касцюк. 2. Вялікім вырасці, выцягнуцца. Буракі йшчэ малыя, а выгнула іх бацьвіньня. Слаўнае Мсцісл. ВЫГОН, -a, м. Выган. Выпусьці каровы на выгон, ніхай ходзяць, чым мелі ў ворку стыяць. Хоцімск. ВЫГРОЗА, -ы, ж. Староннасць, прадузятасць. Гыварыу ён пры яе біз усякай выгрозы: ні ганіў i ні хваліў. Ушакі Чэрык. ВЫГРЫЦЦА, дзеясл. Выграцца, абагрэцца. Дзед выгрыўсь на сонцы. Палуж Краснап. ВЫГУКІВЫЦЬ, дзеясл. Выгукваць, выклікаць. Калі мяне выгуківылі, я ŭ ні пачуў. Горна Краснап. ВЫГЫВАРІВЫЦЬ, дзеясл. 1. Выгаворваць, вымаўляць, рабіць замову. Мой дзед умеіць выгыварівыць ад зьмяі. Пірагова Мсцісл. 2. Рабіць вымову за кепскія ўчынкі. Ен стаў мяне выгыварівыць зы лганьнё. Слаўнае Мсцісл. ВЫГЫВЫРЫЦЬ, дзеясл. Загаварыць, замовіць. Етую хваробу треба выгывырыць. Нова-Ельня Краснап. ВЬІГЫДА, -ы, ж. Выгада, карысць. Длі сваёй выгыды ён ета ўсё дзелыіць. Слаўнае Мсцісл. Kyni етыга кыня, будзеш мець воігыду. Мсціслаў. ВЬІГЫДНА, прысл. Выгадна, карысна. Выгыдна луччы пыдыждаць пакуль пройдзіць туча, каб ні абліў дождж. Слаўнае Мсцісл. ВЬІГЫДЫВЫЦЦА, дзеясл. Выгадавацца, вырасці. От, выгыдывыўсь неяк ны бяду. Заполле Раснян. ВЫГЫДЫВЫЦЬ, дзеясл. Выгадаваць, вырасціць. Нада выгыдывыць садок, ніхай унукым будзіць. Слаўнае Мсцісл. Дзіцёнка выгыдывыць, пакуль ён станіць чылавекым, дык многа нада здароўя пылажыць. Арцёмаўка Міласл. ВЬІГЫЛІЦЬ, дзеясл. Выгаліць. Пыглядзі-ка ты, як яму выгылілі быраду — ны пяць гадоў пумыладзеў. Слаўнае Мсцісл. ВЬІГЫЛЫДЫЦЦА, дзеясл. Выгаладацца, добра захацець есці. Як выгылыдыісься, дык усяго зьясі. Палуж Краснап. ВЫГЫЛЯЦЬ, дзеясл. Выгольваць. Етый пылікмахір дужа пыгана выгыляіць; брітвы ў яго тупыя ці што? Краснаполлс. ВЬІГЫН, -a, м. Выган. Агынь, гусі, гынь на выгын! Шумячы. Хуць бы ты npaвёў куды кыня етыга, ато выпусьціць на выгын, i сохніць ён тут целый дзень. Бяседавічы Хоцім. ВЫГЫНІЦ, -ица, м. Выгнаннік. Выгыніц зьвярнуўсь. Краснаполле. ВЫГЫНКІ, -нак, мн. л. Выперадкі. Дывай паедзім на выгынкі — хто каго nipaгоня. Шарэйкі Касцюк. ВЫГЫНЯЦЬ, дзеясл. Выганяць. Нада выгыняць ужо скот у поля. Слаўнае Мсцісл. Пыра выгыняць скаціну ны пашу. Горкі Краснап. ВЫГЫР, -а, м. 1. Балоцісты лужок сярод поля. Конь пасецца на выгыры. Маластоўка Краснап. Ны нашым выгырі, ўсягды стаіць выда, а таму i трыва там ладныя родзіць. Слаўнае Мсцісл. 2. Месца ў балоце, дзе выгарэў торф. Летысь тут гареў торф, а січас выгыр вады повін, ік сажылка ўсё роўна. Палуж Краснап. ВЫДА, -ы, ж. Вада. Пысьля дажджу выда ў ряке пыднілась i кыламутныя стала. Мсціслаў. Выда ў калодзіжы тхліць. Пабкі Раснян. ВЫДАЗЬБЁГ, -у, м. Капеж. Стаў пыд самый выдазьбег, i ўсяго нымачыла. Парадзіна Мсцісл. ВЫДАСПУСК, -a, м. Вадасцёк. 3 бузгоріка выдаспуск пісок наносіць. Горкі Краснап. ВЫДАСТРУЙ, -я, м. Фантан. Выда з бочкі выдаструім бьець. Горкі Краснап. ВЫДАСЬЦЁК, -а, м. Вадасцёк. Пыстаў бочку пад выдасьцёк, ніхай вады ныбяжыць. Высокі Бор Краснап. ВЬІДАЦЁЧА, -ы, ж. Вадацеча. У дождж тут самыя выдацеча — выда з усюдых сьцікаіцца. Маластоўка Краснап. ВЬІДЗЕЛКА, -i, ж. Выраб. Нада 'ддаць кожу ад нашыга быка ў кажэўню на выдзелку. Пірагова Мсцісл. ВЫДЗЁЛЫВЫЦЬ, дзеясл. Рабіць, выконваць якую-небудзь работу. Бяры пешню ды выдзелывый шпар. Цівецкая Краснап. ВЫДЗІЛІЦЬ, дзеясл. Выдзеліць. Кылі ён ні сыгласіцца выдзіліць мне часьць, дык я ў суд пыдам. Арцёмаўка Міласл. Нада i яму часьць выдзіліць. Мышні Раснян. ВЫДЗЯНКА, -i, ж. Пасудзіна для трымання запасу вады. Л і ваду ў выдзянку! Прусіна Касцюк. Нынасі вады цэлую выдзянку. Белы Камень Бялынкав. ВЬІДМУЦЦА, дзеясл. Выспацца. Ц і выдмуўся ты? А нё ж, чуць ні цэльныя cyгкі спаў. Хвёдараўка Краснап. ВЬІДРАЦЬ, дзеясл. Падраць, адарваць. Бег, шургануўсь аб дзерыва плячом— рукаў выдрыў. Парадзіна Мсцісл. ВЬІДУРЫЦЬ, дзеясл. Выдурыць. Выдурыў у мяне грошы. Палуж Краснап. ВЫДЫВАЦЬ, дзеясл. Выдаваць. Аўчыньнік усягды, як прінімаіць аўчыны, дык даець бірку, a тады na етый біркі i гатовыя аўчыны выдаець. Бяседавічы Хоцім. A плакыла дзеўка сільнінька, || Што ні татухна выдаець. 3 нар. песні, M. Г. 54. ВЬІДЫУБАЦЬ, дзеясл. Выдаўбаць. Дзед выдыўбаў карыта сеч сьвіньням траву. Слаўнае Мсцісл. Нада выдыўбаць дзірку, ды нечым. Высокі Бор Краснап. ВЬІДЫЦЬ, дзеясл. Выдаць. Ен сябе ніколі ні выдысьць. Мышні Раснян. Нада выдыць старшыю, а пысьля етую. Прусіна Касцюк. ВЬІЕСЫДЬ, дзеясл. Выесці, з'есці. Коні