ВАНДРЫВАНЬНЕ, -я, н. Вандраванне. Твайму вандрываньню i канца ні будзіць — варочайсь ужо дадому скарэй. Ушакі Чэрык. ВАНДРЫВАЦЬ, дзеясл. Вандраваць. Мой сын паехыў вандрываць у Маскву недзе. Касцюковічы. ВАНЁЦЬ, дзеясл. Смярдзець. Выда з вашыга калодзіся прытыхлю ваніць. Сохана Мсцісл. Яйцо еаніць. Іванаўка Хоцім. ВАНЗЭЛЫК, -лка, м. Невялікі пакунак, завязаны ў хусціну. Ладымірь пашоў i ванзэлык нанёс, a што ў тым ванзэлку - ні пыкызаў. Горкі Краснап. ВАНТРОБЫ, -аў, мн. л. Унутраныя органы цела, часцей страўны апарат: страўнік, кішкі. Каб табе вантробы павырвыла! (лаянка). Каменкі Раснян. Вантроба ні пріймаіць гарелкі. Палуж Красная. ВАНТРОБЬЯ, -я, н. зборн. Вантробы. Выкінь вантробья сыбаку, няхай паесьць. У нашыя аўцы ўсі вантробья пагнілі. Вярбоўка Раснян. і ВАНЦЫПЫР, -a, м. Нячысцік, люцыфар, чорт. Носіцца, як ванцыпыр. Палуж Краснап. ВАНЮЧКА, -i, ж. бат. Мяккая трава, цвіце сінім цветам, непрыемна пахне. Чаго так дренна ванючка выняіць, аж гылыва ад яе зыбаліць, жаўшы? А так во, дык мякінькыя траўка i цьвецік сінінькій, макушычка тыкая. Арцёмаўка Міласл. ВАНЮЧЬШ, прым. Ванючы. Етыя яйцо ванючыя. Камароўка Крыч. ВАПЁЛЬНЯ, -i, ж. Вапельня, яма, дзе выпальваюць вапну. Ета ванна доўга ляжыць у ванельні. Канічы Касцюк. ВАПЁНЬНІЦА, -ы, ж. Вапельня. Ванны ты можыш дыстаць у Рыманавый вапеньніцы. Касцюковічы. ВАПЁР, -пра, м. Вяпрук, кабан. Ванра біць ны сала пыра. Вярбоўка Раснян. Наш ванер ужу выкырмлін, аж ні ўстаець ад жыру, скора біць будзем. Арцёмаўка Міласл. ВАПНА, -ы, ж. 1. Вапна. Хату ты можыш пыбяліць ванный. Касцюковічы. Hi забудзься ванны куніць, бо сад пара абмазвыць. Мсціслаў. 2. Гліна. Я сяньні ныкыпаў ванны. Хвёдараўка Краснап. ВАПРУК, -a, м. 1. Вяпрук, кабап. Miкіта бегаў за ванруком i ніяк ня мог зыгнаць яго ў хлеў. Белы Мох Мсцісл. Забілі к кылідам ванрука. Юшкавічы Раснян. 2. Непаваротлівы, няўклюдны [няскладны] чалавек. Ой, якей ты ванрук, дзе ні навернісься — шкоду наробіш. Хвёдараўка Краснап. ВАПРУЧОК, -чка, м. Памянш. ад вапрук. Лянь-ка. які вапручок бегае ны дварэ. Беразяк Краснап. ВАР, -у, м. Вар, кіпяток. Засып у вар гарбаты. Янаўка Мсцісл. Пылажы яйкі ў вар, дык яны й зваруцца. Касцюковічы. Нагрэла вару два чугуны. Лютня Краснап. ВАРАЖБА, -ы, ж. Варажба. Ішчо шмат людзей, якія вераць у выражбу. Касцюковічы. ВАРАЖБГГ, -а, м. Варажбіт, чалавек, што займаецца варажбою. Гэта ж вядомы варажбіт — ён усе можыць зрабіць. Ушакі Чэрык. ВАРАЖБГТКА, -i, ж. Варажбітка, жанчына, што займаецца варажбою, варожыць на картах. Ай, ні кажы, ёсьць цыганкі — добрыя выражбіткі — угадваюць усё. Касцюковічы. ВАРАЖЭЯ, -i, ж. Варажбітка. Сын зыхвареў, нада к вьіражэі схадзіць, можа скажыць, што зь ім. Хвёдараўка Краснап. ВАРАНЫЙ, прым. Вараны, чорны. Выраны конь над ім так i ходзіць. Большая Багацькаўка Мсцісл. ВАРАУНЯ, -i, ж. Пограб, яма, у якой хаваюць бульбу ўзіму. Зачыняй вараўню, ато мароз зайдзе. Мсціслаў. ВАРВА, -а, н. Варыва, кіслая страва: капуста, боршч. Сёньні вельмі ўкусныя eapea, лепій за крупеню. Чыгрынаўка Раснян. На абед зваріЛі варвы. Канава I Касцюк. ВАРВАЦЬ, дзеясл. Уварваць. Мяса зубами варваць трудна, такоя цьвёрдае. П алуж Краснап. ВАРВУС, -a, м. Варвус, вырвас, нахабны i дасціпны чалавек. Твой сын варвус, niчога ні пыкладзі, yce схопіць. Самацэвічы Касцюк. ВАРВЫР, -a, м. Варвар, грубы, дзікі чалавек. Чылавека ўбіць можыць, варвыр етый. Краснаполле. ВАРЗЁКАЦЬ, дзеясл. Размазваць штонебудзь густое. Hi варзекый ты етый мыкарон, a рыскачывай хырашо. Куркаўшчыпа Мсцісл. BAPIBA, -a, н. Варыва. Ідзі зреж кычанок у гародзі, надa варіва зваріць. Арцёмаўка Міласл. Ныкрышы буракоў i троху капусты, зварім варіва. Слаўнае Мсцісл. ВАРЩЬ, дзеясл. Варыць. А што мы сёньні варіць будзім? Шчаўя зваріць нада. Чыгрынаўка Раснян. ВАРКУВАЦЬ, дзеясл. Варкаваць. На страхе галубцы варкуюць. Лешчынка Мсцісл. Дос вам варкуваць da паўночы, спаць нада. Лютня Касцюк. ВАРОЖКА, -i, ж. Варажбітка, жанчына, што займаецца варажбою, варожыць. Ідзі, нябож, ды варожкі, іна скажыць, хто ў цябе пыкраў: іна ўсё знаіць. Вярба Раснян. Baрожка пыкызала ны яго. Хвёдараўка Краснап. ВАРОК, -рка, м. Мяшок на грошы, капшук. Атдай ты мой варок, там жа ўсі мае грошы! Ушакі Чэрык. БАРОНА, -ы, ж. Барона. На страсе сядзіць варона i ў дзюбі нешта дзяржыць. Вярба Раснян. Hi разьзіўляй рот, ато варона ўляціць. Сохана Мсцісл. ВАРОНІНЬКІЙ, прым. Памянш. ад вараны. Зыпряжы ты свайго варонінькыга. Большая Багацькаўка Мсцісл. Варонінькій конік. Шыркі Раснян. ВАРОТЫ, -аў, мн. л. 1. Вароты. У пуні вароты з завес звалілісь, i сьнегу набіла ў пуню. Арцёмаўка Міласл. Вароты зачыніў, а хвортку не. Хвёдараўка Краснап. 2. Дзіцячая гульня. Дзеці гуляюць у вароты, бяжы da іх. Шарэйкі Касцюк. ВАРОЧЫНЫЙ, прым. Варочаны. Hi чыnaŭ етыга сена, ета сена варочыныя. Палуж Краснап. ВАРОЧЫЦЦА, дзеясл. Варочацца, завіхацца. Барджэй ты варочыйся: туча нахо
13 👁