Хрэстаматыя па беларускай дыялекталогіі (1962)

 ◀  / 354  ▶ 
л'ог и заснуў. Хлопцы з натай дзарёўн'й, йак'йиа был'й ў партизанах, ишл'й дамой. йаны зашл'й да лудз'ёй, йак'йиа рёзал'й дровы. Адз'гін хлоп'йц скнзаў парц'йзанам, што н'ёмцы спац' на ускрайку л'ёсу. Парц'йзаны падкралйс'а да н'ёмцаў и забрал'й кулам'бты и вйнтбук'й. Занёсл'и их у кусты и схавал'и, а потым захацёл'и налугац' н'ёмцаў, забивац' их н'е хацёл'и. Н 'ёмцы уекочыл'и, а аружыйа ужо н'е было. Дык йаны уцикац' па пол'у йак пусц'уцца. Багуц' и кул'айуцца па ралл'й. Ну, и пъсмайалас'а йа з бабам'и. Часы чёраз тры прышло многа н'ёмцаў з аўтаматам'й и куламотам'и, ал'ё йаны ў л'ес пабайалис'а иц'й. Пастралал'и у л'ес и пайшл'й назад. Запісана ў 1952 г. студэнтамі Аршанскага настаўніцкага інстьітута ад М. Дзям'янавай, 45 г. Чапёліна (№ 303) i29(*) Стрбиилис'и. И йон и йа нъработълис'и. А на тей жа дамок — што мы н'и ньріаботал'й. йагор пад камёл', а йа пъд в'архушку и так цигал'и. И дз'ётък пъвытудувал'и. Йак гарёла дзарёўн'а, наша хата хац'ёла згарёц' тры разы. Дъ нас дъгарыц' — и мы н'и дапусц'йм. А йак друг'й рас гарёла дзарёўн'а, то мы самы спъсал'и, н'ихтб чужы н'а прыступйус'а. П 'ёръд вайнби было дзв'е пун'й, ток новый и іпун'а новыйа. Мн'е ужб сынбу н'ихтб н'е вёреиц'. И йа ужо ап сынбу н'и магу гъварыц'. Йа пъ дзац'бх ус'а зныла. Н 'има дзац'бнка ўжо два часы. А йон, кажа, нъ кин'ё быў. Йа йагб рёмн'им разы тры сп'икла: вот йак'й дзац'бнък. Ал'ё йон ладны вйс'алун. Бывала прыдзиц' ужб ннзаўтры. Ну и што ты йаму будз'йш рабйц'. Ал'ё добра, н'и плах'ёй быў, добра вучыўс'а. Вазёц' барнушк'й, хочыц' хату пиракрыц', а то хата пръцикайиц'. Сам'и памром, так сал'йпка астан'ёцца йаму; н'ёйак будзйц'. Нъ късматым кусц'ё можна абжыцца. А йёта дз'ёўка ничогацк'и н'и гаворыц'. У горадз'и гаворуц' вужын. Учора Сашка мыйа л'игла. И знайу, што сён'и н'и зъшчыпл'аны. йа знала и св'атёйа пёсн'и. Запісана ў 1955 г. студэнтамі Мінскага педінстытута. Цюльпін (№ 306) 130 Адз'йн рас, кал'й йёта мы жыл'й пры н'ёмцъх, прышоў к нам пъл'ицай. А к нам ды часта прыхадзйл'и. Дый и сроствинник'и нашы был'й у пърц'изанъх. йакрас вот и прышбу ка мн'е сроствинн'ик пърц'изан и зал'ёс на п'ёчку, пьтаму што у йагб ног'и был'й абмарожъныйа. Вот и спрашывъииц' у ман'ё пъл'ицай: «Хто йёта, хъз'айин, у цаб'ё на п'ёчы садзйц'?» йа кажу: «Так вот прышбу мой сроствинн'ик и грёйицца»,—а сам байус'а, кап йон н'и пкгладз'ёў, хто йёта. Ну
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

абмарбжъныйа, адзгін, адзйн, алё, арўжыйа, астанёцца, аўтаматамй, бабами, багўц, байуса, байўс'а, барнушкй, барнўшк'й, будзйш, былй, бўдз'йш, бўдзйц, в'архўшку, вайнбй, вархушку, вйнтбукй, вйнтбўк'й, вйс'алўн, вйсалун, вучыўса, вўжын, гавбруц, гавбрыц, гбрадз'и, горадзи, дапусцйм, дапўсц'йм, дзарёўна, дзарёўнй, дзацбнка, дзацбнък, дзацбх, дзве, дзямянавай, дзётък, дзёўка, дрбвы, другй, жылй, забралй, залёс, занёсли, заснўў, захацёли, зашлй, зъшчыпланы, ицй, ишлй, йагбр, йак'ййа, йакй, йакйиа, йамў, кажў, калй, кинё, кулайуцца, куламбты, куламотами, кусцё, лес, лигла, лог, лудзёй, лёсу, магў, манё, мбжна, мне, нбвыйа, нбг'и, нихтб, ничбгацк'и, ничогацки, ноги, нъраббтълис'и, нъработълиси, ньріаббтал'й, ньріаботалй, нёйак, нёмцаў, нёмцъх, нёмцы, пабайалиса, падкралйса, пайшлй, памрбм, парцйзанам, парцйзаны, пастралали, пбтым, пкгладзёў, плахёй, полу, прыступйуса, прыхадзйли, прышбў, пунй, пусцуцца, пъвытудували, пълицай, пърцизан, пърцизанъх, пъсмайаласа, пьтамў, пёсни, пёчку, пёчы, пўн'й, пўсц'уцца, раллй, рёзалй, рёмним, салйпка, сами, сватёйа, спикла, спрашывъйиц, спъсали, србст, србствинн'ик, сроствинники, стрбиилиси, стрбйилис'и, ступйўс'а, схавали, сынбў, сёни, уекбчыл'и, уекочыли, уса, учбра, хацёла, хацёли, хбчыц, хлбп'йц, хлбпцы, хлопйц, хъзайин, цабё, цигали, іпуна, іпўн'а
4 👁
 ◀  / 354  ▶