Хрэстаматыя па беларускай дыялекталогіі (1962)

 ◀  / 354  ▶ 
У нас йашчё йос' дъчка и сын, дзвинаццац' гадбу, ал'и дъчка вышла замуш, Ион с Украйины; цап'ёр йаны пайёхал'и на Украійину да йагб бац'кбу и сын пайёхьу з йим'и. йа ўс'о смийалас'а: там,— кажу,— йаны нёйдз'и на Украйин'и йадуц' сп'ёлыйа пам'идоры. Чъсла двъцатъга, мусйц', в'ёрнуцца, бо отпуску йаму дал'и толк'и дваццац' дн'ей. Скора прыйёдуц', абы ц'йха бълб, абы вайны н'и былб. Запісана ў 1952 г. А. I, Жураўскім ад У. С. Пашкевіч, 47 г. 87а Сколк'и лудз'и за вайну пиражыл'и! йак толк'и прышл'й н'ёмцы, наша дъчка з мужъм пашл'й ў пърд'изаны. Валнуйим'са мы, хац'а п йаны был'й жывы. У йих была дз'ёвъчка, ней былб тры гады, раб'бнък гёты плачъд', к мам'и хочъц'. «Ц 'йшы, — кажъм, — скора мама прыдзиц'». Ажно и праўда, ц'ёръс нёскълк'и дн'ей ноччу прыходзид' дъчка з' зац'им дамбу. Зац' быў къмандз'йръм атрада'; пъгъварыл'и, узал'и с сабой дз'ёвачку и апац' пъшл'й. Ус'ў ноч думайу, йак йаны прашл'й нъзат у 1пърц'изаны, тут нидал'бка н'ёмды стъиал'и. Ажно н'ичота, д'ёръс надзёл'у йакрас зац' п'иръду писмб(был'й парц'изаны у нашъи дзарёўн'й), што ус'б добра, и тады атрат йихны падзвйнуўс'а на Ушачу. Тады посл'а пусцйл'и гаворку, што інашшга зац'а вйдзил'и път Ушачъи заб'йтъм. Сколк'и йа пъплакъла, так ужо с старъм гъръвал'и, д ўм м 'й, дз'е дъчка, што ина робиц' з малъм раб'бнкъм. Мы их н'а вйдзил'и, пакул' нашы н'и прышл'й, думъиим, н'има нашых дз'ётък жывых. Аш тут прыходзид' дъчка с унучкъи, а д'ерас дзен' и зац'. Мы так рады, што йаны жъвьгиа. Запісана ў 1952 г. студэнткай Мінскага педінстытута Р. Ф. Фіндрык ад П. 3. Перапечка, 60 г. Стары Лепель (№ 227) 88 Хацёл'и пирамасцйц' нас у В 'иркову С ц'ану, ал'е паладзёл'и ў бумагах, так Масква толк'и восимдзис'ат гадбу старёй нашай дзарёўн'й, и пакйнул'и на м'ёсцы. Наша дзарёўн'а старёй Л ёпил'а, так и назавайуц' — Старый Л ёпил'. У начал'и горат быў на бстрав'и, там было тры цёркв'и, адну и йа йашчё помн'у. Л удз'и жыл'й на бстрав'и, а тут, дз'е наша дзарёўн'а, был'й сарайи, скот стайаў, дабрб тутац'ка тожа складал'и; видац', бал'шый горат быў. На бстрав'и йос' и цап'ёр трбии кладб'йшчаў. Гаворуц', што с ц'ёны кругом был'й, и цап'ёр йашчё дзв'е дзарёўн'й назавайуц': Мац'ўшына С ц'ина и В'иркова С ц'ина, гукайуц', што там сц'ёны был'й. Ран'шы н'и так вайивал'и: прапасу гётага н'а былб, йак цап'ёр, вайавал'и ў колл'а, ды бйрданбук'й йашчё был'й
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

аднў, але, али, балшый, бац'кбў, бацкбу, бйрданбукй, бйрданбўк'й, бстрави, былй, в'иркбва, вайавали, вайивали, вайнў, валнуйимса, вбсимдзис'ат, виркова, вйдзили, восимдзисат, вёрнуцца, гавбрку, гавбруц, гадбў, гбрат, гъръвали, дали, дамбў, дбў, дерас, дзарёўна, дзарёўнй, дзве, дзёвачку, дзёвъчка, дзётък, дней, думъйим, дёръс, дўмайу, жъвьгйа, жылй, забйтъм, заца, зацим, иркбву, йадўц, йамў, йими, ййм'и, ййхны, кблл'а, кладбйшчаў, колла, къмандзйръм, лудзи, мами, мацўшына, мёсцы, мўжъм, мўсйц, н'ичбта, надзёлу, начали, нашъй, нбччу, нидалбка, нима, ничота, нёйдзи, нёмды, нёмцы, нёскълки, нўййм'са, падзвйнуўса, пайёхали, пайёхьў, пакйнули, пакўл, паладзёли, пам'идбры, памидоры, парцизаны, пашлй, пбмн'у, пбсл'а, пиражыли, пиръду, пис'мб, помну, посла, прашлй, прыхбдзид, прышлй, пусцйли, пъгъварыли, пърдизаны, пърцизаны, пъшлй, раббнкъм, раббнък, раншы, рббиц, скблк'и, складали, сколки, смийаласа, спёлыйа, стъиали, стъйал'и, сцёны, тбжа, тблк'и, толки, трбйи, тутацка, удзи, узали, украйини, украййн'и, украййны, украіййну, унучкъй, усб, усў, ушачъй, хаца, хацёли, хбчъц, ц'анў, цану, цапёр, цина, цйха, цёны, цёркви, цёръс, ёпила, ўсо
7 👁
 ◀  / 354  ▶