Хрэстаматыя па беларускай дыялекталогіі (1962)

 ◀  / 354  ▶ 
ды байаўс'а, каіб узнова c сабакам-сышчыкам н'и нашл'й. Выбйус'а да малён'кай рак'й и кал'а рак'й узнбу уц'акаў, кап дал'ий... На футар зашбу, папрас'йу йёсц'и и стаў патацца, у йак'йм напраўлённ'й Д з'йсна, a мн'е сказал'й, што н'и знайиім — дз'е. йак падналос'а сонца— стаў йа сам разб'йрацца, йак мн'е нада йсц'й ік свайму дому. И дом н'а цёшыц', зато што н'и знайу, дз'е два сыны, трёц'и сын быў ран'ены ў лаг'иры, жана и малалётк'и дочк'и таксами н'и знайу дз'е, хаз'айства таксама н'и нбидз'иш. Йшбу дамбу па пал'ах, па закутках, дз'е йёсд'и папрашу, кажу, што быў у падводах — к'йнуў кан'а и иду дамбу... У надзёл'у прышбу к свайму дому. Зайшбус'а да знакомага сус'ёда и стаў путадца, ц'и чувад' што іпра майу с'амиу. Сус'ёт скьзаў, што жонка и дачік'й дзв'е прышл'й у свайу хату, а іпраз мал'цаў н'ичога назв'ёсна. Гёта была ў надзёл'у. П 'йраначаваў йа ў йатб и рашыўс'а прысц'й да свайёй с'амии у панадз'ёлак. іСкажу с'амии, што будз'им спасадда, цип'ёр ц'бпла... йа знаў, што нём'иц атступайиц', ход' н'и так, йа судз'йу, скора, йак гёта вышла. Ат панадз'ёлка у сл'ёдуйушчый чёдв'ир пашл'й савёц'кийе танг'и праз наш горат Д з'исну, а ў патн'ицу ужо увйдзел'и — арыпланы савёцк'ийи пралацёл'и нидал'бка нас и разбйл'и штап и пашл'й танИ'и д'ераз М 'икалайова... Запісана ў 1951 г. М. В. Бірылам, М. А. Купрыянчыкам i Г. А. Б у катам ад Ф. /. Лушчыка, 55 г. Шчарбіцкія (№ 71) 80 Сём'а л'бну сёйуц' на пол'и, йанб сходзйд', расдёц', а тады цвидёц' сйн'им цв'ётам. йак npaHBHnўn', тады спёйиц', Кал'й галовачк'и жбудйнк'йие, тады йрвуц' л'он. Сбхниц' на пол'ій, стъиа у снапах. Тады возуц', абивайуц', арфуйуц' сём'а, а сдёлуц' л'он. йон ужо лажыц' надзёл' тры, чатыры. Патом падъмайуд', важуц' у снапы бал'шыйа, возуд' дамбу с пол'а, садзуц' у васёц' и сушац'; йак высъхньд', тады мнуц' трёпуц', чёшуц' и прадуц'. Снуйуд' пражу гёту и ткуд' кроены. іВыдзйц' 'палатнб — бёлуц' и шыйуд' кашул'й. Ну йак на жыта — узаруц' папар и вывизуд' навбе, тады аборывайуц', йак навбе растрасуд'. йак узаруд' тады барануйуц', пабар'ьнаваўшы, лажыц' надзёл' чатыры, а тады мишайуц' * кал'а испаса. Да илл'й — ібартнавац', а да испаса — узмишад' *. Пбсл'и прачыстъи жыта сёйуц', сначала пръбивайуц' *, тады сёйуц' жыта. йак пасёйуц' — пашуд'*. Жыта уеходзиц' и расцёц' рун'ий. йак урун'йла жыта добра — астайёдца пат сн'ех на з'йму: сн'ёгам паікрыйид' и йанб
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

npahbhn^n, аббрывайуц, арфўйуц, байаўса, балшыйа, будзим, вбзуд, вбзуц, выбйуса, выбйўс'а, галбвачк'и, галовачки, гбрат, далий, дамбў, дачікй, дбчк'и, дераз, дзве, дочки, жбнка, жбудйнкйие, жбўдйнк'ййе, з'ймў, зайшбуса, зайшбўс'а, зашбў, зисну, зйму, зйсна, знаййім, знакб, иллй, йакйм, йрвўц, йсцй, йшбў, йёсди, йёсци, кажў, калайбва, калй, кана, кашулй, кйнуў, лагиры, лбну, лон, майў, малалётки, малцаў, малёнкай, мне, н'ичбга, надзёлу, назвёсна, напраўлённй, нашлй, нбидзиш, нбйдз'иш, нидалбка, ничога, нёмиц, нўйуц, п'ат, пабарьнаваўшы, падвбдах, падналбс'а, падналоса, палах, панадзёлак, панадзёлка, папрас'йў, папрасйу, папрашў, патницу, пашлй, паікрыййд, пбл'а, пбл'и, пбл'ій, пбсли, пола, поли, полій, прадўц, пралацёли, прачыстъй, прысцй, прышбў, прышлй, разбйли, разбйрацца, ракй, ранены, растрасўд, рашыўса, руний, с'амйй, с'амйў, савёцкийе, савёцкийи, самии, самиу, сбнца, сваймў, свайў, сйним, сказалй, слёдуйушчый, снех, снуйўд, снёгам, стъйа, судз'йў, судзйу, сусёда, сусёт, схбдзйд, сёма, сўшац, танги, тании, трёци, увйдзели, уехбдзиц, узарўд, узарўц, узнбва, узнбў, урунйла, урўн'йла, уцакаў, фўтар, хазайства, цбпла, цвётам, ципёр, чёдвир, шўл'й, ібарт>навац, іскажў
3 👁
 ◀  / 354  ▶