Тут нас запарл'й ў валйк'и св'йран, пираначавал'и мы тутака, н'а ім'ёўшы нийак'их прадуктаў, н'и йаны нам н'и давал'и. И назаўтрайе, пастрбииўшы, пагнал'и нас у напрамку Д з'исна— Гарманав'ичы, йакога растайан'ийа шес-с'ем килам'ётраў да бал'шака. Йа сына в'оў свайго здаровай рукой, а йон скакаў на аднби наз'ё аж да бал'шака и тут йа ва ўрём'а гётай дарог'и быў два разы сказаўшы: «Садз'им, сын, ус'а раўнб н'а дбидз'им — забиуц' там, ц'и тут». А йон.кажа: «Нё, папа, можа ход' да в'ёчара дажыв'бм...» Пагнал'и нас п'ёшшу ўс'йх у Гарманав'ичы, запорл'и ус'йх у хл'еў у муруваны, там пираначувал'и мы йашчё ноч. За гнбием н'а можна было н'и л'ёхчы, н'и сёсц'и... Йак был'й ўжо ўс'е прыстаўшы крёпка..., папросиц' хто вады, то и вады н'и разрашал'и, кап хто падаў. Тут мы пираначавал'и. Назаўтрайе пасадзйл'и на чатыры машыны грузавых, сёл'и мы — н'и знайим, куды йёдз'им; аш павазл'й нас у лаг'ир за Глабокайе. Загнал'и нас там у лаг'ир, дал'и на трёц'их сутках па дзвёсц'и грам хл'ёба и па л'йтру капусты ш чарвам'и. И там у чацв'ора сутак толк'и рас г'ётакуйу порцыйу палучал'и. На п'атых сутках выстрайил'и ўс'йх па сп'йску. Прышоў нём'иц, вызваў па фамйл'ии трох пърц'изан и ман'ё ис ікал'йчаства йак'йх шёс'сот чалавёк. Падышла машына у вароты грузавайа, пасадзйл'и нас и два н'ёмцы с афтаматам'и и павазл'й зноў н'а знайим куды. Завазл'й за лаг'ир ўкйлаім'ётра чатыры-пац', сказал'и злазац', правал'й да бунк'йра... адз'йн нём'иц стаў опрашывац': «Ц'и многа вас там йос'». — Мы слышым, што атвичайуц': «трынаццад' чалав'ёк». Вот йа ўжо падумаў, што будзец' крышка. Атчынйл'и адны дзв'ёры жал'ёзныйи, а друг'йии дзирав'аныйи и талкнул'й нас туды ў цамантовы бунк'йр. Н ийак'их акон там н'а было, толк'и адна труба йак'йх дваццац' санцйм'ётраў для зманённ'а воздуху. У бунк'йры н'ичога н'а было, кром'е гнойу и макраты... Аш йа там узнаў, што там йос' знакомыйи пард'изаны з нашай бръгады. Тады йа узнаў, што н'ёхта ў лаг'иры на ман'ё патказаў, што йа быў св'азным. П 'йраначаваў йа тут адну ноч. Назаўтрайе рана чуйим — нёмиц' атчынайиц' дзв'ёры и па-русіку кажыц': «Хто да уборнай?» йа, как л'йжаў л'и дзв'арёй, су заў, што йа. И вот йон ман'ё пусц'йу и пав'бу у уборнуйу. йа зайшбу у уборнуйу, а йон загаварыўс'а з друг'йм канваийрам... Йа прас шчёлку увйдз'йу, што йон падышбу да тагб н'ёмца, и парашыў саб'ё тады удикац'. Застрёлиц', дык застрёлиц' — и так жыц' н'а будз'иш... и схвнцйус'а йа уцикац' сколк'и м'еў с'йлы... Там было нидал'бка воз'ира, кал'а воз'ира, кал'а воз'ира — сасон'ичык. Адбёхс'а йа м'ётраў трыццац' — нём'иц па імн'е стаў стралац', но йа толк'и слышаў, а сам стараўс'а да сасон'ика даб'ёхчы. Йак даб'ёх да сасон'ика, тады йа ўжо стаў висал'ёй
Дадатковыя словы
адбёхса, адзйн, аднбй, аднў, атчынйли, афтаматами, балшака, будзиш, бункйр, бункйра, бункйры, былй, бўдзец, бўнк'йр, бўнк'йра, бўнк'йры, валйки, варбты, вбз'ира, висалёй, возира, воў, выстрайили, вёчара, гарманавичы, глаббкайе, гнбйем, гётакуйу, дабёх, дабёхчы, давали, дажывбм, дали, дарбг'и, дароги, дбидзим, дбйдз'им, дзварёй, дзвёры, дзвёсци, дзираваныйи, друг'ййи, другйии, другйм, жалёзныйи, забйўц, завазлй, загаварыўса, загнали, зайшбў, запарлй, запорли, здарбвай, зисна, зм'а, зманённа, знакбмыйи, ийаких, йакбга, йакйх, йёдзим, кала, капўсты, киламётраў, крбм'е, кроме, лагир, лагиры, лйжаў, лйтру, лёхчы, меў, мнбга, мётраў, н'ичбга, назё, нидалбка, нийаких, ничога, нёмца, нёмцы, нёхта, па-рўсіку, пав'бў, павазлй, павбу, пагнали, падышбў, падўмаў, палучали, пардизаны, пасадзйли, пастрбййўшы, патых, пираначавали, пираначували, прав'а, правалй, прадўктаў, пусц'йў, пусцйу, пърцизан, пёшшу, разрашали, растайанийа, сабё, садзим, санцймётраў, сасб, сасбн'ика, сасоника, сасоничык, свазным, свйран, сем, сйлы, сказали, сколки, спйску, стараўса, схвнцйуса, схвнцйўс'а, сёли, сёсци, сўтак, сўтках, талкнулй, талкнўл'й, тблк'и, толки, трёцих, тўтака, уббр, уббрнуйу, увйдз'йў, увйдзйу, уса, усйх, фамйлии, хлеў, хлёба, чарвами, чацвора, шёссот, ікалйчаства, імне, імёўшы, ўкйлаімётра, ўрёма, ўсе, ўсйх
2 👁