Хрэстаматыя па беларускай дыялекталогіі (1962)

 ◀  / 354  ▶ 
Туман рассд'илаадда. Туман рассц'илайедда, Д з'ёўка ухвал'аацца. Д з'ёўка ухвал'айецда, Замуж саб'ирайецда. Палуб'йла п'ёрвага, Салдата нев'ёрнага. Йбн будз'е ис пушк'й бид', А йа буду слбзк'и л'иц\ А йон будз'е вайевад', А йа буду гаравац'. 518 Ц еп'ёр так'гіх пёсен' н'е пейуц'. Бувала, зб'ерудца бабу, дык ак загукайуц'. Так крас'йва! Ц еп'ёр уже з радз'ива. А так'йх уже старых пёсен' мала. Ву знайец'е, у нас йе старайа дз'ёўка, то усак'их пёсен' знаа. А голас, дак чорт йейё, знаа. А во ц'ёта во маладбие, нев'ёста, што ў Чыкалав'ичы пашла, — дзен' будз'е танцевац' и будз'е прыпевац'. Ну, там св'екруха жорсткайа. С 'уды йены прыйежджал'и дзв'енацдатага у суботу, а нашы пайёхал'и трынацдатага. Прыйёхал'и, заручаны дзёлал'и, дак уже ноч, музыка играйе. йейё завезл'й, а назаўтра ж скрын'у беруц' ц'и шкафа, што ўже йе. У нас хто идз'ё н'езваны на весёлл'е, то ўже прыданка*— падаруйе што и паседзйц'. А то зазваныйе — госц'и. Кажуд': «Жоначк'и, прос'им у прыданн'е». Катора платочек, хвартушок. Насаб'ирайецца на весёлл'е, так у дзв'ё очарадз'и за стол садз'ацца. Д з'ёўцы утраты батата. 3 дз'еводкай стараны адз'йн раз за стол, а з хлаподкай тры разы. Запісана ў 1958 г. Л. А. Крывіцкім. 18. Хрэстаматыя
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

адзйн, берўц, будзе, бўдз'е, бўду, весёлле, гбсц'и, госци, дз'евбдкай, дзвенацдатага, дзвё, дзеводкай, дзёлали, дзёўка, епёр, жбрсткайа, жоначки, завезлй, зарўчаны, зберудца, знайеце, зёўка, зёўцы, идзё, катбра, красйва, лиц, маладбйе, мўзыка, насабирайецца, нбч, невёрнага, невёста, незваны, очарадзи, падарўйе, пайёхали, палубйла, пейўц, просим, прыданне, прыйежджали, прыйёхали, пушкй, пёрвага, пўшк'й, радзива, рассдилаадда, рассцилайедда, сабирайецда, садзацца, св'екрўха, свекруха, скрыну, слбзки, такгіх, такйх, усаких, ухвалаацца, ухвалайецда, цёта, чыкалавичы
1 👁
 ◀  / 354  ▶