Дурнайа ж ты, дачушка. Ц 'и б'ез працы можна жыц'? Вукин' из галавы йёту думку. Мужу треба наравйц'. Йон жа н'и лёжан', н'и гул'тай, дык жывйц'а саб'ё з богам, ды й йазык свой трымай. Вот зац' вускачыў и за харошуйу параду бац'ку на покуц'е пасадз'гіў. Пасадз'йу старога за стол. — Смаж, брат жонка, кулбасу, а йа да Крывога адскочу й гарёлк'и прын'асу. Зашыпёл'и ў п'ёчы скварк'и, аж шумйц' скаварада. Чарка за чаркайу хадз'йла, вот такайа чесц' була. Ц есц' и вуп'йу и зиеў на славу, хоц' жывот разп'еражы. Зац' харошы и ўважл'йвы, хоц' к ран'и прылажы. И ўзвал'йу цёсц'у на пл'ёчы здаравёцк'и каравай. Ц есц' идз'ё саб'ё, сп'авайе, н'йбы з ац' адмаладз'йу. Каравай йон трымаў аж пл'ачб наверадз'йу. Ц 'ёшча рук'и заламала, дз'ёда зглёдз'еўшы здал'бк. — Вое' йа борану ц'агала, а цёсц' з баранби дадому ўц'ок. Запісана ў 1953 г. студэнтамі Мазырскага педінстытута Ю. С. Бандарэнка i В. М. Бандарчык ад А. Р. Ляшчук, 54 г. Ізбынь (№ 919) 507 Иёта булб ў час вайны. Шче наша дзарёўн'а стайала. Д ак йа, матка и брат и с'астра хадзйл'и ў л'ёс. Бац'ка буў дома за хадз'айна. А тады дбев'ета, йак н'ёмцы прыйёхал'и, то бац'ку застал'и дома. Н 'ёмцы абкружыл'и дзарёўн'у и н'аможна булб н'икудбиу уцекц'й. А наша хата була бл'йзка л'а карчбу*. Дак бац'ка ул'ёз у хл'ёў и атб'йу доску да и уц'бк. Н 'ёмцы стралал'и па йом. Йон у копен'ку* да йакнйбудз' вул'ез, да й папбуз. А тады знайшбу нас, и брат знайшбу и пашл'й дал'ёй у лозу. Бачым — наша дзарёўн'а гарыц'. Му пачал'й плакац', журыцца. С адз'йм тры дн'и. йёсц'и н'ама чагб и н'ама адз'ёжы. Тады уц'ёкла карова ў л'ёс аднагб хадз'айна. Мужчыны злавйл'и и зарёзал'и. Ус'ё сабралис'а. Хто варыц' у гладышцы, хто сырбие йес'. йёта н'и дбуга булб. Йёл'и дн'ёй два. А тады йёсц'и н'ама чагб. П ашл'й му з бац'кам у Кабул'еў. Назбирал'и картошк'и йак арахбу, и цыбул'й. А тады пашл'й ў свайу дзарёўн'у. йа закапала йашч'ё йачмён' л'а хл'ава и баначку л'итровуйу сол'и. Бац'ка найшбу м'ашок йачмён'у папалам з гарёлым. Варыл'и н'и тбучаны. Н 'ёўчым булб таўкц'й. А тады найшл'й ступу и рёшата, да прынесл'и ў л'ёс. И начал'и таўкц'й и жыц' у лёс'и. Аж чуйам уночы — н'ёшта па вадз'ё лапайе. Му вуйшл'и за курён'* и чуйам — н'ёхта идз'ё. А тады и назад пайшл'й. Н ев'адома, хто йшбу. Му пасадзёл'и да часу ночы ў куран'ах, и гаворым: «Хадзйц'а у другбие м'ёста, а то заўтра прыдуц' н'ёмцы да нас и пабиуц'». Му за латк'и, за манатк'и и уцакац' адтол'. Идом и идом, аж бал'шуйу канаву
Дадатковыя словы
абкружыли, адзйм, адзёжы, адмаладз'йў, адмаладзйу, адскбчу, адтбл, арахбў, атб'йў, атбйу, ашлй, балшуйу, баранбй, бацка, бацкам, бацку, ббрану, без, блйзка, вадзё, варыли, вуйшли, вулез, вупйу, вўл'ез, вўп'йў, вўскачыў, гавбрым, гарёлки, гултай, дадбму, далёй, дачўшка, дбевета, дбўга, дз'йў, дзарёўна, дзарёўну, дзёда, дни, днёй, другбйе, ев'адбма, евадома, жбнка, жывбт, жывйца, зарёзали, застали, зашыпёли, зглёдзеўшы, здалбк, здаравёцки, зйеў, злавйли, знайшбў, идбм, идзё, йачмёну, йашчё, йбм, йшбў, йёли, йёсци, кабулеў, карбва, картбшк'и, картошки, карчбў, кбпен'ку, копенку, крывбга, кулбасў, куранах, л'итрбвуйу, латки, литровуйу, лёси, м'ашбк, манатки, машок, мёста, н'амбжна, н'икудбйу, нав'ера, наверадзйу, назбирали, найшбў, найшлй, нама, наможна, начали, нбчы, никудбиу, нйбы, нйбўдз, нёмцы, нёхта, нёшта, пабйўц, пайшлй, папбўз, пасадз'йў, пасадзгіў, пасадзйу, пасадзёли, пачалй, пашлй, плачб, плёчы, покуце, прыйёхали, прын'асў, прынасу, прынесли, пёчы, разперажы, рани, руки, сабралиса, сабё, састра, сбл'и, свайў, скварки, соли, спавайе, старбга, стралали, сырбйе, таўкцй, тбўчаны, улёз, унбчы, усё, уцбк, уцекцй, уцёкла, хадзайна, хадзйла, хадзйли, хадзйца, харбшуйу, харбшы, хлава, хлёў, цагала, цыбулй, цыбўл'й, цёсцу, часў, чўйам, ўважлйвы, ўзвал'йў, ўзвалйу, ўцок
0 👁