дзёцм'и жыц', йак з йуой жыла. йак выходз'ила замуж, дала мн'ё дванаццац' посц'илак, пиац' скац'ерак на стуол засцилац', тры падушк'и и шесц' кавалкаў палатна, дала сапаг'й и бацйнк'и, карову цёл'ну, тры годы цал'йцу— ус'агб дзв'ё каров'и, дала свйн'ў, дзв'ё авёчк'и. И брат даў авёчк'и, зразу булб с'ием ав'ёц. Н 'е хацёл'и св'екруха и дзёв'ары ман'ё, што б'иедна, с'ирата. А йуон буў просценк'ий чалав'иек да шыў на машын'и. С 'ием гадуоў треба булб луб'йцца — и ўз'аў ман'ё, бо луб'йу. Пайшл'й саб'ё хату паставил'и; сам'и саб'ё лыл'й; чалав'иек зарабл'аў — шыў. И жыц' булб б добра, каб маўчала. Пашбу на войну, астав'йу ман'ё з' дзёцм'и, паг'йб. Пагадавала дзёц'и, пажан'гіла, дачку замуж аддала, а то шчё са мнбиу адна. Йе ў ман'ё сын на шл'аху, буол'шы,— у прымы пашбу; са мнбиу двойка, два — у б'йлым свйц'и; майу дзв'и невйстк'и. Запісана ў 1958 г. Н. Т. Вайтовіч ад А. М. Міхаленка, 65 г. Валяцін (№ 1016) ЗЯЦЬ I ЦЕШ ЧА (Вершаванае апавяданне) 506 П атла ц'ёшча С зац'у ў госц'и. А йак'й буў той зац'? Н 'и пашаны, н'и милосц'и, а ў м'йнуту гн'еў и злосц'. Прышла матка, дак дачка расказала, што так'й йон нарав'йсты, што ход' падай п'ерад йим л'йстам. Будзйц' рана да работы, а рабйц' н'ама ахоты. — Ббл'ей жыц' йа тут н'и магу. — Чым жа дарам агрызацца, завалйс'а на палац'и ды й прыкйнс'а хворай. Л 'ажы н'йбы ў агн'й, да й вбикай, да й стагн'й. Ад саб'ё йагб ган'й. Сама ж саб'ё, дачка, йайёшан'ку спражы, а дурному таму жоху дай н'ишчымнага. Ну вот ц'ёшча реч канчайа, а зац' дзв'ёры адчын'айа. — Вот так, матка, навучы, гул'тайна ты сама, дурнайа ў цаб'ё галава. йак бу ты разумна була, дак на трапу й дуркуйу нав'ала. Хадз'й, ц'ёшча, падз'акуйу. Запрог ц'ёшчу да й пайёхаў валачыц'*. Валачыў, валачыў, да й па ц'ёшчы пугаўибм, дак ц'ёшча кул'бм. Дак прышла ц'ёшча, дак на зац'а старому вёрн'а й пл'ёшча. — Даў бог нам зац'а, вазйц' сабой дрова з л'ёсу, саббиу арац'и. Дак цесц' слухаў зубы сц'аўшы, а нарёшц'е, палку ўз'аўшы, да да зац'а падаўс'а. Дак зац' за дзв'ёры схаваўс'а, к дз'йрцы вуха прылажыў, слухаў йон н'и варушыўс'а, што цёсц' жонцы гаман'йу
Дадатковыя словы
авёц, авёчки, агнй, адчынайа, араци, астав'йў, аставйу, ахбты, бацйнки, бблей, биедна, бйлым, буолшы, бўдзйц, варушыўса, вбйкай, выхбдз'ила, выходзила, вёрна, вўха, гаман'йў, гаманйу, ганй, гбсц'и, гнеў, госци, гултайна, дачкў, дббра, дзви, дзвё, дзвёры, дзйрцы, дзёвары, дзёци, дзёцми, жбнцы, завалйса, запрбг, зараблаў, засц'и, заца, зацу, злбсц, йайёшанку, йакй, ййм, карбв'и, карови, кулбм, кўйу, л<ыл'й, лйстам, луб'йў, лубйу, лубйцца, лылй, лёсу, м'йнўту, магў, манё, машыни, милбсц'и, милосци, мйнуту, мнбйу, мнё, навала, нама, наравйсты, нарёшце, невйстки, нишчымнага, нйбы, пагйб, падаўса, падзакуйу, падушки, пажангіла, пайшлй, палаци, паставили, пашбў, пбсц'илак, перад, пйац, плёшча, посцилак, прбсценк'ий, просценкий, прыкйнса, пугаўйбм, разўмна, саббйу, сабё, сами, сапагй, свекруха, свйнў, свйци, сием, сирата, скацерак, слўхаў, стагнй, схаваўса, сцаўшы, такй, тамў, трапў, усагб, хадзй, хацёли, цабё, цалйцу, цёлну, цёшча, цёшчу, цёшчы, чалавиек, шл'ахў, шлаху, ўзаў, ўзаўшы
6 👁