Сініцкае Поле (№ 986) 485 У мен'ё булб трбие кон'ей. Прыводзиц' чолов'ёк кон'а менац'. Йа погледз'ёў на прым'ёты: йе, и хорошыйе. йа йему показаў свойих, а вон и вубраў соб'ё кобулу з жерёбиам. Уз'аў йа кон'а, робл'ў йим год. Прыходзиц' ходз'айин того кон'а, путайецца: «Иак кон'?» йа й говору, што вёл'мо добры, а ходз'айин того кон'а и каже: «А вон буў натурысты, йа йегб чуц' н'е застрёл'йу». А ў мен'ё вон н'и разу н'е заноров'гіўса. А ашчё буў кон'. Худого кон'а куп'йу, а вон так поправ'йуса, што зроб'йуса аж на йаблык'и. Да хлоп'ед пойёхаў на н'екованом кон'й, пойёхаў по л'ёду, а вон посл'йзнуўса и ўпаў. й а аж спужаўса, йак прыўибу мой сын. А кон' стайиц' на трох ногах, голоў опусц'йу. Йа йегб и ругаў, и б'йу. Старёйшы сын тоже на молодшого сварыцца, ал'е што ж сварка поможе. Пройшла з'има, зроб'йласа тому кон'у нарос' на ноз'ё, кул'гайе мой кон'. Вупусц'йу йа йогб на луг, а на луз'й лесхозаўск'йие кон'и ходзйл'и. От, бачу — йдуц' виц'инары, а йа за кустом стойу и чуйу: «Чый то будз'е кон'? — путайуц' воны у хлопцоў, што пасцил'и кон'и. — Чый то будз'е кон'? Ётому кон'у ц'ены н'ет. Позовйц'е нам того ходз'айина, што кон' йегб». От, йа й вуходжу, йа за корчём * стойаў и ўс'е чуў. Оглёдзел'и оны того кон'а и путайуц' што з' йим. Йа й говору, што ўпаў, а воны кажуц', што н'е ўпаў, а горачого обкорм'йу йегб йа. Узал'й оны того кон'а на кантор, пудвел'й к канав'е и нёйким'и таким'и спйцам'и ў кол'ёно и поруц', и поруц'. А ў йогб кол'ёно распухло и йак водбиу, нал'илосо. Так'ё тоўсто зроб'йлосо. Уколол'и оны тёйу сп'йцойу ў кол'ёно — аж кроў йак пошла, то й ўнац' н'е можно. И так богато тёйе крыв'й нал'илосо, так богато йёйи пошло. Спужаўса йа, спужал'иса и дохторы. А кроў идз'ё и сунац' оны н'е могуд' йейё. От, бачу — сунал'и. П еревазал'и туйу ногу и говорац' мн'е: «Ведз'й, ходз'айин, йегб постаў, хай отстойицца». Повибу йа того кон'а. Аж йон ужё чуц' хромайе, чуц' накул'гвайе. А дз'он два постойаў, рже той кон' спасу н'ема. Ёто йему так л'бгко стало. Прыўибу йа йегб зноў. Погледзёл'и тыйе дохторы на ногу. Уже кон' и н'е кул'гайе. Вот и кажуц' воны: «Будз'еш, дзац'ко, робйц' йётым кон'ём, будз'еш йёздзиц' и нас добрым словом споминац'». йа н'е пов'ёрыў, што шче робйц'му. Аж праўду оны казал'и: дбуго йа шче роб'йу тым кон'ём. Куп'йу йа йегб, кол'и йему булб с'ем год и пиац' годбу роб'йу, здаў у колхоз. Само л'ёпшы буў кон'. Вон велйк'и буў, то йегб трёбо булб пудкормлац', вон и велйк'и буў и здорову. Вон мог богато зробйц', ал'ё богато трёбо йему и иззёсц'и
Дадатковыя словы
але, алё, б'йў, бйу, будзе, будзеш, бўдз'е, бўдз'еш, в'йўса, ведзй, велйки, вицинары, водбйу, вупусцйу, вухбджу, вёлмо, вўбраў, вўпусц'йў, гблоў, говбрац, говорў, годбў, дбўго, дзацко, дзон, еревазали, жерёбйам, заноровгіўса, застрёл'йў, застрёлйу, здорбву, зима, зроб'йўса, зробйласа, зробйлосо, зробйуса, идзё, иззёсци, йаблыки, йдўц, йемў, казали, канаве, кбн'ей, кбн'и, кобўлу, коли, колёно, кона, коней, кони, конй, кону, конём, крывй, кулгайе, куп'йў, купйу, кўл'гвайе, л'ес, лбгко, лесхозаўскйие, лузй, лёду, лёпшы, лўз'й, мбгуд, мбже, менё, мне, молбдшого, н'екбваном, накулгвайе, нал'илбсо, налилосо, натўрысты, некованом, нема, нет, нозё, нёйкими, обкорм'йў, обкормйу, огл'ё, оглёдзели, опусц'йў, опусцйу, отстоййцца, пасцили, пбруц, пйац, повйбў, повёрыў, погл'е, погледзёли, погледзёў, позовйце, поправйуса, посл'йзнўўса, послйзнуўса, прывбдзиц, прымёты, прыхбдзиц, прыўйбў, пудвелй, распўхло, роб'йў, робйу, робйцму, роблў, своййх, сем, собё, спйцами, спйцойу, спужалиса, стаййц, стойў, сунали, такими, такё, тбже, трбйе, тўйу, узалй, узаў, уколбл'и, укололи, хбзаўск'ййе, хлбп'ед, хлбпцоў, хлопед, ходзайин, ходзайина, ходзйли, цены, чоловёк, чўйу, ўсе
3 👁