н'има нидз'ё н'ичого. Вышла йа: идз'ё гёта Паўл'гіна. С ёл'и мы, поўкручвал'й ног'и вбунайу, кап н'и мёрзл'и. А н'ёмцы ус'е трубиац'. Ну идом, идом мы учатырох угё, а потым нашл'й С ел'укбу. Аш там ус'е седзац', пбуны курён'. Ну пац'йхло ус'б, стал'и мы падавацца назат, а дзец'ёй майих н'има. Плачу йа, плачу. Аш бачу идз'е Васпл'бу хлоп'ец. От, думайу йа, йёто нёдз'е Васил'а ранил'и, а йены бегуц'. Плакала йа, плакала, аш бачу: бежыц' парц'изан. «Ты чагб, — каге, — плачеш?» А йа ку: «Ранил'и магб Васил'а». А йон кае: «Н'и плач, твой Васил' у нас и ус'е у нас. Хадз'ём йк нам». От йа уге и рада была. Запісана ў 1953 г. студэнтам Мінскага педінстытута М. С. Васілеўскім ад Н. Сеглін. ПЕТРЫКАУСКІ РАЕН Аголічы (№ 845) 453(*) Ву путайец'еса, йакиа жыла ран'ёй. Ей, л'епш и н'е путайц'еса: ц'ажко булб ран'шей жыц'. Глумйл'иса паны з нас, йак сам'и хацёл'и. Радз'йласа йа на сел'й. У бацк'и буу астравок у лёс'и. Вот он и постав'йу там хатку, пер'ейёхаў туды жыц'. Вушла йа замуж тагб году, йак пбиезд пошбу. А мн'ё булб васимнаццац' год. йа помн'у, йак и з турком войевал'и. Так што от йа йакайа стараа. А гор'а побачыла — и н'е путайц'еса, лўдз'й добр'ийе. Што ўже гор'а перен'ёсла, так перен'ёсла. йа гор'ёла на хуторах два разы, ус'е паны палйл'и, коб на йих н'ёмоч найшла, дз'е йих и кодло йе. Пан Бродов'ич куп'йу зёмл'у у панбу Олшынск'их. йак куп'йу, то пачаў вуганац' мен'ё з магб хутора, а на пал'анцы буў мой хутор. Пачаў вуганац' майу худобу, н'е пускац' йейё на болото. Спалйл'и мен'ё паны два разы. Так ус'е погар'ёло, што чуц' дзёц'и вухвацйл'й. А за тбие спалйл'и, што му на Рудн'й заперёдзил'и панску худобу и н'е пусцйл'и на наш покос. Кабан велйк'ий згар'ёў, скрйн'а згор'ёла — ус'ё ў хац'и пагар'ело. Вупусцйл'й могб старого, ал'е станову прыстаў стаў страшыц' мен'ё. Так'й буў св'ет: биуц' и плакац' н'е дайуц'. От пан Бродов'ич и захац'ёў ад мен'ё збав'ицца. Н 'е хац'ёў, штоб йа жыла ў лёс'и с'арод йегб земл'й. А мн'е н'е булб кудьг перейезджац'. Куды йа пойду са свайё земл'й. Аднагб разу жен'ё йон худобу. Н 'е пан, а йегб прыкашчык.. Лак'ёй так'й буў, аз'ийат. Жен'ё йон худобу, а йа стала перенимац' и н'и пусц'йла. йон и стрёл'йу у мен'ё, ал'е йа скокнула ў бок и осталаса, дзакувац' богу жыва. Йётого Ковал'ёўского, хто хац'ёў застрёлиц' мен'ё, засудзйл'и бул'й. Йон и сам пр'йзнаўса, што хац'ёў застрёл'ицг мен'ё. Засудзйл'и трох'и, ал'е вайна була, так вупусцйл'й
Дадатковыя словы
азийат, але, бацки, бегўц, бйуц, бродбв'ич, бродович, булй, васила, васпл'бў, васплбу, вбўнайу, велйкий, войевали, вупусцйлй, вухвацйлй, вўпусцйл'й, вўхвацйл'й, вўшла, гбр'а, глумйлиса, гора, горёла, дайўц, дббр'ийе, дзецёй, дзёци, добрийе, дўмайу, ел'укбў, елукбу, женё, заперёдзили, застрёлицг, засудзйли, захацёў, збавицца, згарёў, згорёла, землй, зёмлу, идбм, идзе, идзё, йакйа, кбдло, ковалёўского, куп'йў, купйу, лакёй, лепш, лёси, лўдзй, маййх, майў, менё, мне, мнё, мёрзли, н'ичбго, нашлй, нидзё, ничого, ноги, нёдзе, нёмоч, нёмцы, ол'шын, олшынских, пагарело, паланцы, палйли, панбў, парцизан, пацйхло, паўлгіна, пбйезд, пбмн'у, пбўны, перейёхаў, перенёсла, погарёло, пойдў, помну, постав'йў, поставйу, пошбў, поўкручвалй, поўкрўчвал'й, прйзнаўса, пусцйла, пусцйли, путайецеса, путайцеса, радзйласа, ранили, раншей, ранёй, руднй, рўдн'й, с'арбд, сами, сарод, свет, селй, скбк, скрйна, спалйли, стали, становў, стрёл'йў, стрёлйу, такй, тбйе, трбх'и, трохи, трўбйац, тўрком, усб, усе, усё, учатырбх, хадзём, хаци, хацёли, хацёў, хлбп'ец, хлопец, хўтор, хўтора, цажко
1 👁