йа малы шче буў, йак н'ёмцаў гнал'й атсўл'ека. Мн'е дал'и сапог'й саморобныйе, а йа рову. Ц 'йхон от ваш буў.. «Пойдз'ем мы», — каже. И пошл'й воны. От, може, ц'ерос час и лецйц' Марко б'ес пал'та. Он бех-б'ех, йего н'ёмцы хацёл'й жыўибм пуймац'. К'йнуў пал'тб и шапку и прыб'ёх. От мы ш и голодал'и, н'ичого н'и булб. Даг' мы кладом огон', сн'ех разограбайем и журав'йины б'ером и йемб и жывом. А дал'е * нан'еслб Морганчыка аткуда-то. У йего картопел' булб. От зворыл'и йейе, и хто популам, хто йак, и зйел'и. А тут бачым,, Марко вула ведз'ё. «Гдз'ё ты уз'аў вула», — говорым мы Марку, а ус'йх аш косы * стал'и дыбом. А йон н'и говорыц'. Нуг чорт с тоббиу. Прыб'ёгайе Саўко: «Дз'ё сем'йа?» Косы рв'е на соб'ё, и поб'ех к курен'ў. У йегб н'ёмцы тры разы стрелал'и и н'и попал'и. Потом бачым: йёдуц' н'ёмцы зимн'иком *, а Грыша корову ц'егайе, а тоды к'йнуў йёту корову, и б'егом ус'е. Запісана у 1953 г. студэнтам Мінскага педінстытута М. С. Васілеўскім ад /. Мусіка, 17 г. Дзякавічы (№ 834) 451 йакайа земл'а тогды була? Дз'е йакайа была лутшайа, даг7 пом'ёшчык столбы постоўл'айе и н'е ходз'й. От гёты с'енокос, што наш цеп'ер, доўн'ёй Будз'е прынал'ёжаў, а нам дз'е хочаш дз'евайса. Дагу мы хто дз'е, у болоц'и, а то аш кал'е Б ел'бва косйл'и, за пиетнацац' в'иорст. И хл'ёп у Будз'е зароблал'и, то куплал'и, то на трёйц'и сноп. Там, у Будз'й, два арандаторы булб. Хл'ёба у нас свогб н'и хватало, даг' часто у Слуцак йёздзил'и за хл'ёбом. Там у ходз'айбу покупал'и. Казал'и, там одз'йн ходз'айин маў бол'ш за тры тыс'ечы пудбу хл'ёба. До Слуцка отсул' дзев'йаносто пиац' в'иорст. А плоцйл'и н'и дз'ёшаво — по педзис'ат коп'ёйек пут буў хл'ёба. А за дзен' то бол'ш никол'и н'е зароб'иш, йак педзис'ат коп'ёйек. У нас тут йак посл'е реформы земл'у довал'и, даг' сорок надз'ёлоў булб, бо сорок хат ходз'айбу булб ў старызну. А посл'е йак наплодз'йласо, даг' по поўгёктора на хату н'ёўкоторых прыходз'иласо, и коп н'и колхозы, то нёдз'е було п и бутк'и ставиц'. А цеп'ёр дз'е хто хоче, там и ставиц' хату. Ц еп'ёр велйк'е с'елб — хат мо стопедзис'ат. А колхос с трыцатого году, спочатку. Запісана ў 1953 г. А. П. Груцо ад М. X. Рагалевіча, 68 г„ Рудня Вячынская (№ 836) 452 Р1ек н'ёмцы на нас рабйл'и нал'бт, дак йа паб'ёгла у адз'йн бок, а дзёц'и у друг'й. Хадз'йла йа па лёс'и, хадз'йла и н'ймагу найц'й н'икого. И карова заг'йола майа и ус'е, а йа ус'е хаджу. Пбтым к курен'бм * уге [ужо] йду. Йду, йду, а ў мен'ё за плечам'и и вбуна, и клупк'й, и хл'еп. А йек вышл'и
Дадатковыя словы
адзйн, аткўда-то, атсўлека, б'егбм, б'ербм, бегом, бером, бес, болбц'и, болоци, болш, будзе, будзй, бутки, бўдз'е, бўдз'й, вбўна, ведзё, велйке, виорст, вышли, гдзё, гналй, говбрым, говбрыц, голодали, дале, дали, дзев'йанбсто, дзевайса, дзевйаносто, дзёци, дзёшаво, довали, доўнёй, другй, елбва, епёр, журав'ййны, журавйины, жывбм, жыўйбм, заг'йбла, загйола, зарбб'иш, заробиш, зароблали, зворыли, земла, землу, зимником, зйели, йдў, йёздзили, казали, кале, карбва, картбпел, кбс, кйнуў, клупкй, колхбс, копёйек, косйли, куплали, куренбм, куренў, лёси, лўтшайа, менё, мне, н'икбго, н'ичбго, н'ймагў, надзёлоў, найцй, налбт, нанеслб, наплодзйласо, никбл'и, никого, николи, ничого, нймагу, нёдзе, нёмцаў, нёмцы, нёўкоторых, одзйн, пабёгла, палта, палтб, пбсл'е, педзисат, пйац, пйетнацац, плечами, плоцйли, побех, пойдзем, покупали, помёшчык, попали, после, постоўлайе, пошлй, прыбёгайе, прыбёх, прыналёжаў, прыхбдз'иласо, прыходзиласо, рабйли, рве, ровў, саморббныйе, сапогй, селб, семйа, сенокос, слўцак, слўцка, снех, собё, стали, стопедзисат, стрелали, тоббйу, трёйци, тысечы, узаў, усе, усйх, хаджў, хадзйла, хацёлй, хбчаш, хбче, хлеп, хлёба, хлёбом, хлёп, ходз'айбў, ходзайбу, ходзайин, ходзй, цегайе, цепер, цепёр, церос
3 👁