работала, а йёла два разы у дзен'. Часта мы, бувала, плакъл'и... Пъдир'ала йина здарбуйа и лам'брла йшчы саўс'йм мълъдайа. Запісана ў 1951 г. студэнткай Віцебскага настаўніцкага інстытута В. П. Вараб'ёвай. Ласвіцкія (№ 105) з°(*) г л'ажу йа на йих и думьиу: н'ичога саб'ё жывуц' лўдз'и, патроху, а што пришлос'а іпйражыд', дык аш страшна ўспомнйц'. Пр'ийёхъла йиз въкуацыйи ш чытыр'бм риб'атъм. М ин'ё н'ёмцы был'й ў цйр'му зъорал'и, дома хл'ёба ни' сталос'а. Пр'ийёхъла йа ў С ирод'ина. Бумаг'и мн'е был'й дал'и, што ў б'ёжынцъх. И будудз' гъварйд': «Н'а йедз' дамбу, у вас там м'йны дужа». А йа пайёхала. Што з' риб'атъм была, дык мн'е кън'а дал'и дамбу дайёхъд'. А тут н'вчога н'а сталос'а ад дзйрёўн'й, ус'б пупал'ьна, ус'б пупаб'йта — н'и ўзнад'. Н 'а 'днёй душы н'има, а тут ы ноч ужо. Ахц'и! — думвиу, буду йскад', дз'е нучувац'. Туд зимл'анъчка была л'и дарог'и, сл'ет там быў ат машыны, пашл'й ў туйу зимл'анъчку. Атрас'ёла с'ёна, ну ал'и н'и так, што мокръиа, йагг было, а тбиа ў кустах сырбиа, таму нада многа сохнуц'. Н 'а л'ёхчый? Л 'ёхчый. Вот ы В'ёрка іпрйб'ёгла. Сіпьеайидда толк'и тым капл'ьм. Бытдъм трошк'и дзёйствуйид'. Сунйм'ьтда — и найду йатб вырву, ну йагб к чорту йётъд зуп. Йашчё ньмачу іпвгадз'йушы. Зуп н'и шчытайитда за бол', ал'и йон балйд' лбука. Куры цирёб'утца — йёта на донн. Йёта зуп — кос'. Ц ез', бувала, гавориц': «Што ты выдумыввииш, разв'и можьи]/ коз' балёд'? Н 'а хочуц' работай' — и выдумывъиуд'». Пабол'шыў дош. Н 'агош пагоды н'а ібудзьц'? тадыш мы пагйон'им — ус'б ш на пол'и: и е'ёна, и хл'еп... Булббун'йк н'и жала сбл'ьта. А харошый коръм. йагб сажн'ёш, тады абарйд' — каровы хърашб йадуц'. Ус'й йагб йадуц': и каровы й авёчк'и. Боп сйл'на хърашб нъ гародз'и садзйц'. Бои свинн'ам хърашб. А пъсл'а йагб тады сйл'на бул'ба харошыйа. йон замл'ў сйл'на рыхлйц'. Мы дык пробувъл'и лётъс' садзйдз' бон умёсц'и з бул'бти. Хърашб расцёд'. Карён' во так'ёй, а л'и йагб зимл'а рыхлъиа. Сажн'ёш боп, тады на стрбук'й сушыц'. Астрбук'й * нъ гарох сукувацьнк'ийи, а на бон во так во дзёлъиуц'. ПРЫМАУКІ I ПРЫКАЗКІ 31 На мёлн'ицу идз'й нъ час, а хл'ёба бар'й нъ нидзёл'у. Спусц'а л'ёта, ў мал'йны н'а ходзуц'. П ад'ира з лошкъи, адз'йн с цошкъи [сошкай]. З 'има робид' на л'ёта, а л'ёта нъ з'йму. Расд'й на л'ез глёдз'а. Адз'йн ы ў кашы н'а спорък. Запісана ў 1954 г. С. А. Григорьевым ад Е. А. Дзятлавай
Дадатковыя словы
авёчки, агбш, адзйн, адира, али, астрбукй, астрбўк'й, атрасёла, ахци, булба, булббунйк, булббўн'йк, булбти, бумаги, былй, бёжынцъх, бўду, бўдудз, бўл'ба, бўл'бтй, варабёвай, выдў, выдўмыввййш, вёрка, гавбриц, гарбдз'и, гарбх, гародзи, глёдза, дали, дамбў, дарбг'и, дароги, дзйрёўнй, дзёлъйуц, дўмвйу, дўмьйу, еёна, жывўц, з'ймў, замлў, здарбўйа, зимла, зимланъчка, зимланъчку, зйму, зъбрал'и, зъорали, идзй, инё, ирбд'ина, иродина, йадўц, капльм, карбвы, кбръм, къна, л'ажў, лажу, ламбрла, лбс'а, лбшкъй, лбўка, лез, лёта, лёхчый, лўдзи, малйны, мбкръйа, мйны, мнбга, мне, мывъйуд, мёлницу, н'вчбга, н'ичбга, найдў, нвчога, нидзёлу, нима, ничога, ньмачў, нёмцы, паббл'шыў, паболшыў, пагйбн'им, пагйоним, патрбху, пашлй, пбл'и, плакъли, поли, прббувъл'и, прийёхъла, пришлбс'а, пришлоса, пробувъли, пупабйта, пупальна, пъдирала, пъсла, разви, расдй, рббид, рибатъм, рыхлъйа, сабё, сажнёш, саўсйм, сбльта, сбхнуц, свиннам, сйлна, слет, спбрък, спусца, сталбс'а, сталоса, стрбукй, стрбўк'й, сукувацьнкийи, сунймьтда, сырбйа, сёна, сіпьеаййдда, такёй, тамў, тбйа, тблк'и, толки, трбшк'и, трошки, тўйу, умёсци, усб, усй, харбшый, харбшыйа, хбдзуц, хбчуц, хлеп, хлёба, цбшкъй, цирёбутца, цйр'мў, цйрму, чбрту, чытырбм, ібўдзьц, іпвгадз'йўшы, іпвгадзйушы, іпрйбёгла, ўспбмнйц
10 👁