Н 'ичавб, бапка, смйрымс'а. Баба н'ичога н'и дала йаму йёсц'и, и йон стаў варыц' тапор. — Ай, — кажа баба, — у нас н'ихтб н'а варыц'. Н 'ичавб, бабушка, йон укусный, ал'е толк'и треба круп и сол'и. — йо, — кажа баба. И прын'ёсла йаму сол'и и круп. — Луку нада, бабушка. — йо и лук. Кал'й зварыўс'а суп, баба паспытала. Суп укусны и тапор целы. Запісана ў 1949 г. студэнтамі Мінскага педінстытута ад А. С. Шапялёнак, 50 г. Багушэвічы (№ 511) 368 Значыцца, йик пат Л ен'инградам йим йак дал'и, дык йаны йи с-пат М игил'бва выбралис'а. Йим там ужо так дал'и! А ў дзарёўн'й н'иц н'икога, а йаны с-пат л'ёсу, а аткул' дык на наша с'алб снарады стал'и сыпац'. Н 'ёмцы прышл'й рас уночы, ацапйл'и хату ды стукайуц' у дзв'ёры: «Атвары, хадз'айин!» Увашл'й у хату. Мы на п'ёчы с'аджом. «Што вам трёба?»,— кажу. А йаны: «М'йша Балаз'ин у вас харон'ицца?» А мы кажам: «Н'ама». Вот йаны и н'а знайшл'й. А старшы сын с'ём гот служыў на моры. А самал'бтаў дык шмат лац'ёла, йи пушк'й стралал'и, дык ув адз'йн йак папал'и, то йон йи упаў л'а радрома и загарёўс'а; лбччык'и дык, мабыц', спаслйс'а. А йак нашы прышл'й, дык тут многа танак стайала. йаны справилис'а, дык пайёхал'и на хронт, а мы стал'и з' л'ёсу выпбузвац', йак рак'и. Запісана ў 1949 г. студэнтамі Мінскага педінстытута М. А. Лазаруком i А. М. Самурыным ад Г. Белязяка, 77 г. 369 йак толк'и прышл'й н'ёмцы, дык йа ш малады, дык хаваўс'а. Зал'ёс, гёта значыц', йа пат памост *. Д з'авацца нёгдз'а. А н'ёмцы прынёсл'и мац'ары гус' жарыц'. Дык мац'и гус' зажарыла, дык н'а па-йихн'аму. йаны й н'а баруц'. Мац'и Й кажа: «Ну, то й трасца вас». Йёту гус' мн'е пат памост аддала. М ан'ё см'ёх б'арё. А потым йа выл'ас аттул'. Мы прыбёгл'и ў л'ес, а там нашы мушчыны. Жывом там, а там была хата, дык йаны й кажуц', жыв'й ў йой, а йа думайу: «Начорта йана мн'е». У парц'изанах мы был'й, стайал'и там у лёс'а. Тут пабыл'й мы, мусйц', дн'и чатыры, а потым пашл'й. Йикрас мы збйлис' с карты, йи тут балота бал'шойа. А йикрас йшбу бран'ипбиаст. Дык йаны чуйуц', што хтосц'и хл'бпайа, а йёта кон'и нашыйа. Дык йаны давай стралац'. И ус'йх кон'ай пастралал'и. Запісана ў 1949 г. студэнтамі Мінскага педінстьітута М. А. Лазаруком i А. М. Самурыным ад В. Няхая, 35 г
Дадатковыя словы
адзйн, але, анё, аткўл, аттўл, ацапйли, балазин, балбта, балшойа, барё, барўц, бран'ипбйаст, бранипбиаст, былй, выбралиса, вылас, выпбўзвац, дали, дзарёўнй, дзвёры, дни, дўмайу, енинградам, жывбм, жывй, завацца, загарёўса, залёс, зварыўса, знайшлй, игилбва, йамў, йихнаму, йшбў, йёсци, калй, кбн'ай, кбн'и, конай, кони, лацёла, лбччыки, лес, лёса, лёсу, мацары, маци, мйша, мнбга, мне, мўсйц, н'икбга, н'ёг, нама, начбрта, никога, нихтб, ниц, ничога, нёгдза, нёмцы, па-ййхн'аму, пабылй, пайёхали, памбст, папали, парцизанах, пастралали, пашлй, пбтым, прыбёгли, прынёсла, прынёсли, прышлй, пушкй, пёчы, пўшк'й, радрбма, раки, с'аджбм, саджом, салб, самалбтаў, сбл'и, смйрымса, смёх, соли, спаслйса, справилиса, стайали, стали, стралали, стўкайуц, сём, тапбр, тблк'и, толки, увашлй, укўсны, укўсный, унбчы, усйх, хаваўса, хадзайин, харбн'иц, хароницца, хлбпайа, хтбсц'и, хтосци, чўйуц
2 👁