ІВЯНЕЦКІ РАЕН Янкоўцы (№ 430) ВЕРНАЯ ЖОНКА (Казка) 334 Жыў дз'ет и баба. С йл'на дз'ет луб'йу бабу и уважаў. И колк'й буду жыц', бабу никол'и н'е зману, в'ёрыў йой. Пашоў дз'ет у л'ес збйрац' дровы. 3 им быў сабачка йаго. Дбуги час йон быў у лёс'е3, и змарыў йаго сон. Выбраў йон харошайеа м'ёйсца, у халадочку, зашбу и заснуў. Н 'екаторайе3 урём'а спаў. Шоў па лёс'еа бандз'йт. Бандз'йт хац'ёў дз'ёда убйц', ал'е сабака пачуў и пачаў лайац' на йагб. Д з'ет прачнуўс'а, а бандз'йт и кажа так: «Вот кап н'а гёты сабака, йа п цаб'е заб'йу. Збутра прыхоц' у л'ес и б'ары з дому, што найл 'ёпшайае3, а йа таб'ё прын'асу золата на гётайеа м'ёйсца». Вот дз'ет прышбу дадому и кажа: «Вот, баба, вйдз'еў у лёс'е3 бандз'йта и казбу йон, кап уз'аў йа з дому самайе найл'ёпшайеа. А што у ман'ё найл'ёпшайе3?» — «Ты». Вот дз'ет и баба прышл'й ў л'ес на тбиеа м'ёйсца, сёл'и и чакайуц'. Бандз'йта н'ама. Д з'ет уз'аў и заснуў. В йдзиц' баба — нас'ё бандз'йт паўм'ашка золата и м'иргайе3: «Н'е будз'й, баба, дз'ёда, а вазм'й нош и зарёш, а мы будз'еам жыц' с табой». Баба цйхен'ка уз'ала золата, уз'ала нош и размахнулас'а ударыц' проста у сёрца дз'ёда, а бандз'йт за йайё руку, схап'йу бабу и стоў будзйц' дз'ёда: «Вот, мой братка, уставай, вот бачыш, йакайа твайа в'ёрнайа жонка. За золата цаб'ё п заб'йла. Вот уз'аў бы ты сабачку, йак учора, той бы н'е падмануў». Д з'ет устбу и сказбу баб'е: «Идз'й, бапка, ў л'ес и да ман'ё н'е прыхоц', кап вочы н'а бачыл'и». Запісана ў 1954 г. Н. Т. Вайтовіч ад У. /. Лусюкевіча, 27 г. 335 Нашла гёта луна на сонца. Тблк'и акрайина сонца было видац'. Было ц'бмна, ал'ё зв'бзд н'е было видац'. Ус'ё вёдал'и пра гёта. П исал'и у газ'ётах. Кап было видац', йа закапц'йу сц'аклб ды на сонца паз'йрбу. йак с'арпок, сонца свац'йла, ал'ё йанб н'ичога н'е паврадз'йла. Ну, н'амнога пацамн'ёла ды зноў стала св'ётла. Назбутра, пасл'а зацмённ'а, быў дождж. Запісана ў 1954 г. Н. Т. Вайтовіч ад М. I. Пшывары. Старынкі (№ 431) 336 Доўн'ёй была паншчына. Гётыйа Старынк'и трохдзбнник'и называлис'а, ус'ё в'бск;и — шесцдзбнник'и: йаны рабйл'и шесц' дн'ей пану, а Старынк'и называлис'а бйскупск'ийа. Наша в'бска раб'йла толк'и тры дн'и пану. А пачаму йаны бйскупск'ийа? Тут йакйс' быў б'йскуп доўн'ёй. Ста
Дадатковыя словы
але, алё, бабе, бандзйт, бандзйта, бары, бачыли, бйскупскийа, будзеам, бўду, вазмй, вбск, вбска, вбчы, вйдзеў, вёдали, вёрнайа, вёрыў, газётах, дадбму, дбўгй, дзет, дзёда, дней, дни, доўнёй, дрбвы, екатбрайе, жбнка, заб'йў, забйла, забйу, закапц'йў, закапцйу, заснўў, зацмённа, зашбў, зблата, збўтра, звбзд, зет, зманў, идзй, исали, йлна, казбў, кблк'й, колкй, лес, луб'йў, лубйу, лёсе, лёсеа, манё, миргайе, мёйсца, н'амнбга, н'ичбга, назбўтра, называлиса, найлёпшайе, найлёпшайеа, нама, намнога, насё, никбл'и, николи, ничога, нўлас'а, нўўс'а, паврадзйла, падманўў, паз'йрбў, пазйрбу, пасла, пацамнёла, пачамў, паўмашка, прачнуўса, прынасу, прыхбц, прышбў, прышлй, рабйла, рабйли, размахнуласа, с'арпбк, сарпок, сбнца, свацйла, свётла, сказбў, старынки, схап'йў, схапйу, сцаклб, сёли, табё, тбйеа, тблки, толки, трохдзбнники, узала, узаў, урёма, устбў, усё, учбра, халадбчку, харб, хацёў, цабе, цабё, цбмна, цйхенка, шесцдзбнники
1 👁