пайшоў памагац'. Будз'аш зёлл'а выдзйрац'. Зан'бу тры баразбнк'й и цагн'гі, а то йана марнуйецца, a мо лёп'ей зёмл'у падварушвай. Йдз'й, Л бн'йчак, йдз'й. Запісана ў 1955 г. студэнтамі Мінскага педінстытута ад Л. C. Гундор. Мельканавічы (№ 423) 2б2 (*) p[a па лубв'й выходз'ила замуш. У 1908 гаду йа выходз'ила замуш. Гулал'и мы, хадзйл'и на вачорк'й, дз'аўчаты и йа кудзёл'у прал'и на в'ачорках, а жан'йх мой садз'ёў тут. Праважаў йон ман'ё. йон, бывала, прыдз'е на кухн'у да ман'ё, там лампачка была малён'ка. Прынас'ё, бывала, в'ина, мы выпием, басн'и пабайем. И у ман'ё быў [яшчэ] ж ан'й х— М ал'ёшка, йон и цап'ёр жыв'ё (йа была н'е крас'йва, ал'е лубйл'и ман'ё хлопцы). Йон быў у С иб'йры, прыйёхаў, калцб падарыў. Выходз'ила сус'ётка замуш, йа была шаф'еркай. Прыйёхал'и з в'анца, прыходзац' ус'ё кавал'ёры, их садзац' за стол, и кал'й дорац', то дайуц им паўтары рубл'а. У нас н'е у фац'ё ванчалис'а, а ў колцах, зробл'еных з л'ёнтаў. Мой кавал'ёр быў вёлк'и, а йа была малён'кайа, ал'ё ход' и была малайа, ал'е дасц'йпнайа. Пасадзёл'и мы в'ёчар, друг'й, у нас ужо па лубв'й зашло. Прайшлб гот, кавал'ёр мой и кажа: «Што будз'е, йак Ван'а прыйёдз'е? Ты будз'еш з им?» йа кажу: «Н'е буду». Вбсен'у л'он мы ишл'й рвац'. Уз'аў ман'ё Ван'а за руку и трымайе, а тут мой друг'й жан'йх. Падруг'и кажуц': «Навошта таб'ё вёлк'и, будз' з Иванам». Танцуйем мы з им на музыках, прышл'й пат свайу хату, йа йаму и адказала наўс'агда. Пайёхаў йон. Пагул'ала йа з Иванам и думайу: «Прашыбла йа», — ал'ё в'йду н'е паказвайу. Пажыл'й мы так йашчё гот. Н 'ёйак трёба былб мн'е прынасц'й насён'а лн'анога дзац'ку. Уз'ала йа цасён'а и пайшла. Кал'а их садзйц' Антон и друг'йиа. Гёта было радышкам у адным сц'ажы *. Прын'ёсла йа насён'а, с'ёла, паўл'йтра прынёсл'и, угасцйл'и ман'ё. Гл'аджу — йаны удвайих садзац'. йа вышла. Уз'аў ман'ё Антон за руку и кажа: «Пасадз'й з нам'и». йа с'ёла. С адз'имб мы утрайих. У нас многа йе чагб гаварыц'. Пад вйшнам'и сёл'и и н'е сцихал'и гаварыц'. йон свайб гавора, йа свайб. И йон прасц'йу ман'ё. Назначыл'и мы свидан'ийе. А Иван з падругай ман'ё йшчуц'. Иван кажа: «йана, нав'ёрна, з Антонам». Назаўтра прыб'агайе падруга: «Дз'е ты была, з Антос'ем?» — «Ну, з Антос'ем». У 1908 г. пажанйлис'а. Свадз'бу гулал'и 4 дн'и: два у аднагб, два дн'и у другога. йа ишла у 20 гот, а йаму былб 27. Запісана ў 1955 г. студэнтамі Мінскага педінстытута ад Л. Л. Сакалоўскай, 65 г
Дадатковыя словы
адзимб, але, алёшка, антбс'ем, антосем, баразбнкй, басни, бнйчак, будзаш, будзе, будзеш, бўдз'аш, бўдз'е, бўдз'еш, в'ачбрках, ванца, ванчалиса, вачбрк'й, вачорках, вачоркй, вбсену, вина, вйду, вйшнами, выпйем, выхбдз'ила, выходзила, вёлки, вёчар, гавбра, гадў, гл'аджў, гладжу, гулали, дайўц, дасцйпнайа, дбрац, дзацку, дзаўчаты, дзе, дни, друг'ййа, другбга, другй, другйиа, дўмайу, жанйх, жывё, зан'бў, занбу, зрббл'еных, зробленых, зёлла, зёмлу, ибйры, ишлй, йамў, йдзй, кавалёр, кавалёры, кала, калй, кблцах, красйва, кудзёлу, кухну, кўхн'у, лн'анбга, лнанога, лон, лубвй, лубйли, лёнтаў, лёпей, малёнка, малёнкайа, манё, марнўйецца, мнбга, мне, навбш, навёрна, назначыли, нами, насёна, наўсагда, пагулала, падварўшвай, падруги, падрўгай, пажанйлиса, пажылй, пас'а, пасадзй, пасадзёли, паўлйтра, прали, прасц'йў, прасцйу, прыбагайе, прыдзе, прыйёдзе, прыйёхали, прынасцй, прынасё, прынёсла, прынёсли, прыхбдзац, прышлй, рубла, рўга, садзёў, свадзбу, свайў, свиданийе, сусётка, сцажы, сцихали, сёла, сёли, табё, танцўйем, угасцйли, удваййх, узала, узаў, усё, утраййх, фацё, хадзйли, хбдз'ила, цагнгі, цапёр, цасёна, шаферкай
3 👁