Хрэстаматыя па беларускай дыялекталогіі (1962)

 ◀  / 354  ▶ 
Кыда йон ъб йётым падумуў, то н'и 'ттуда н'и 'тсуда прйл'йтайа варона, й спускайицца к йаму, й к'идайа кусок хл'ёба, ми 'твичайа йаму: «Вот таб'ё, дырагой Ван'а, вот кьщда ты пакормисс'а м'асым лошыдз'и свайби, и вот мы таб'ё й принасл'й падиёсц'» — й вышы, й вышы, й кар-кар, e значыц', прышчай, й пылац'ёла. йон рызлам'йу йётый кусок: «Пылав'йну з'йем, а йёту ў торбу, йшче зыхачу. Зразу з'йем, дык тады галодный буду». Вын'йу свой в'ишчавёй м'ашок с кожы, и ўлажыў кусок хл'ёба. Устаў, йак пашоў, й клубочык пашбу. Йшбу йон, значыц', замор'идца, пысадзйц', устан'а, пбидз'а. А так лрудуўжаў пуц' дал'шы. А йак зыхац'ёў йесц', то падумуў: «Пайду ды вады, можа, йдз'е найду, ходз' йётый кусочык пумачу». То ў надолг'им ўрёмйн'й йдзец', вйдзйц' цачёц' ручёй-жыв'ёц, ручёй кл'учавби. И гавор'а словы: «З'йем кусочык й вадз'йчкуй запиу». Кыгда йон стаў дустувац' хл'еб, то хл'ёба так'ёй жа кусок, йак и быў, то йон апац' йагб рызлам'йу, часц' скушуў, вадз'йчкуй зап'йу й так пуц' прыдылжаў дбуга-каротка. Скора казка сказыйицца, дз'ёла дз'ёлыйицца н'а скора. JT ог спад', и клубочык лажыц'. Аддыхнуў, падумуў, й дал'шы. Вот ндзбц' й, кажьгс', воз'йра, блйшчыд' выда. Вбз'нра, п'асок, кусцйк'й лазовыйа. Чыс5дин"ичк'ий л'асок ў вознр'н. Вбз'ійра чыстыйа, крас'йвыйа. Йон пыдыйшбу к воз'йру, стаў хадзйц', рыссматрйвыд', й вйдз'а, што ны п'аску пц'нцы купайуцца.й падумуў, што, нав'ёрна, йаны тут, а сам схуваўс'а ў кусцйк'й й ныбл'удайа. Дбуга-каротка, й ўдруг вйдз'а шумац' ігалубы. Йак ладёл'и, так й на воз'йра й спусцйлнс'а, й дувай плавыц' па йим. Плавыл'й йаны н'и так дбуга, н'и так мала. Патом, значыц', пуплыл'й к йётыму к бёр'иту й стали купадца ў п'аску, й йочын' крас'йвыйа. Ус'ё 'дной масд'и, сызыйа, аж ззайуц'. Пукупалис'а ў п'аску, а патом пр'йурышчайуцца ў барышн'уў — йочын' крас'йвыйа дзёвушк'и й рызгувар.ийуц': — Дувайц'а пукупайимс'а. А друг'йиа атвичайуц': «Дувайц'а, састрйчк'и, саводн'и йочын' жаркыйа пагода, й пукупаршмс'а». И каждыйа р'адочкым плацц'а пылажыла, й р'адочкым стал'и, й сам'и ў воз'ира купадца. Ну, так'йиа крысав'ицы! Сколк'и жыў, то н'и в'идал так'йх крысав'йц. Ус'ё пр'ама рызкрысав'ицы, што п'йсыныйа куклы. йи вот йон с куста цйхин'ичка сагнуўшы, йи адну груду адз'бжы скымкаў саб'ё пыд паху й зноў схуваўс' ў кусты. Кыда йаны пукупалис'а, то 'дна на Дну: «Дувайц'а адз'ивацца». Ус'ё цап-цап. — А што ж мн'е дз'ёлыд?! Што ж, тёйа гулубк'й пупрышчалис'а й пылацёл'и. Йана астылас'а й плача. Йаму жалка
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

аддыхнўў, адзбжы, адзивацца, аднў, астыласа, барышнуў, бёриту, бўду, вадзйчкуй, вана, вбз'ира, вбз'йра, вбз'йру, вбзнра, вбзійра, видал, вишчавёй, вйдза, возира, возйра, возйру, вознрн, вын'йў, вынйу, гавбр'а, гавора, грўду, гулубкй, далшы, дбўга, дбўга-карбтка, дз'ёлыййцца, дзёвушки, дзёла, дзёлыд, дзёлыйицца, друг'ййа, другйиа, дувайца, жывёц, замбр'идца, заморидца, зап'йў, запйу, запйў, зйем, зыхацёў, зыхачў, ичкий, йамў, йбчын, ййм, йшбў, кбжы, кидайа, кл'учавбй, клуббчык, клучавби, красйвыйа, крысавицы, крысавйц, кусбчык, кусцйкй, кўклы, кўсцйк'й, л'асбк, ладёли, лазбвыйа, ласок, лбшыдз'и, лошыдзи, м'ашбк, масди, масым, машок, мбжа, мне, навёрна, надблг'им, надолгим, найдў, ныблудайа, п'асбк, п'аскў, падйёсц, падўмуў, пайдў, пакбрмисс'а, пакормисса, паску, пасок, пашбў, пбидза, пбйдз'а, пйсыныйа, плавылй, плацца, пр'и, пр'йўрышчайуцца, прама, принаслй, прйлйтайа, прйурышчайуцца, пукупайимса, пукупалиса, пукупаршмса, пумачў, пуплылй, пупрышчалиса, пцнцы, пыдыйшбў, пылавйну, пылацёла, пылацёли, р'адбчкым, радочкым, рызкрысавицы, рызлам'йў, рызламйу, сабё, савбдн'и, саводни, сагнўўшы, сами, састрйчки, свайбй, сказыййцца, скблк'и, сколки, скўшуў, слбвы, спускаййцца, спусцйлнса, схуваўса, табё, так'ййа, такйиа, такйх, такёй, твйчайа, тсўда, ттўда, устана, усё, хлеб, хлёба, цйх'и, цйхиничка, ўдрўг, ўрёмйнй
2 👁
 ◀  / 354  ▶