ГАНЬБА, ж;— 1) порицание, хула. Такую ганьбу на яе навялі! (Асіпова, А з. р.); 2) недостаток. Што у твайго каня за ганьба? (Гайдукі, Сур. р.). ГАНЬБІЦЬ, дзс.— порицать хулить. Маю дачку на нет ганьбяць (Сухарукава, Аз. р.). Пар. ганіць. ГАНЯЦЬ, дзс.— 1) гонять. На што каня ганяеш? (Лужасна, Куз. р.); 2) окучивать. Сягодня ганяў картошку (Застарыньне, Беш. р.); 3) пасти. Работа якая — толькі скот ганять (Гарадок, Гар. р.). ГАПЛІК, а, м. — крючек для застегивания. У кохту ушылі гаплік (Сухарукава, Аз. р.). Пар. аплік. ТАРА, ж.— 1) гора, возвышенность. Узьехалі на тару. (Навікі, Віц. р.). С тэй гарушкі далёка відаць зялёны лес (Чарніца, Лёз. р.); 2) чердак. Венікі на таре вісяць (Навікі, Віц. p.). ГАРАВАТКА, ас.— холмик. Пасярод поля гараватка (Аськершчына, Беш. p.). Г А Р А В А Ц Ь, дзс. — горевать, бедствовать. Лепі ня жыць.чымгэдак гаруваць (Шапурава, Cyp. p.). ГАРАВЫ — горный. Мая сястра на гаравым полі мучыцца (Навікі, Віц. p.). ГАРАДЗШ іЧА, «.— городище. Лі гарадзішча каровы ходзюць (Шапурава, Сур. p.) ГАРАДЗІЦЬ, дзс.~\) городить, огораживать. Трэба гарадзійь сад (ісачкава, Аз. p.); 2) говорить небылицу, явно плутовать, лгать. Гаворыць, як гародзіць (Оўсішча, Сен. р.). ГАРАДЗЬБА, ж. — огораживание. Многа гарадзьбы сёлета (Кузьміно, Сен. р.). ГАРАХВІНЫ, ж. — гороховая солома. Дай каню гарахвін! (Пустынкі, Сен. р.). ГАРАЧКА, Г АРУЧКА, ж.— тиф Typhus; горячка. Матка захварэла на гарачку (Асінаўка, Беш. р.). Кабц ябе гаручка запаліла! (Аляхнова, Сен. р.). ГАРАЧЫ —жаркий. Учора быў гарачы дзень (Шыпы, Сен. р.). ГАРБАТА, ж.— чай. Мне налілі шклянку гарбаты (Мамойкі, Беш. р.). ГАРБЕЦЬ, дзс. — становиться сутулуватым от усидчивой работы. Гарбеіць над работаю, а на што яму? (Сураўні, Cip. p.). ГАРБУЗ, а, м.—тыква. Cucurbita Pepo L. Г арбузы содзяць на краю гряды (Навікі, Віц. p.). Г А Р Б У З О ВЫ — тыквенный. Гарбузовых бубуроў дай сьвіньням (Раманаўка, Сен. р.). ГАРБУ30ЎНІК, у, ў.—тыквенная ботва. Увесь гарбузоўнік у гародзе коні патапталі (Сянно, Сен. р.). ГАРБУН, а, м. — горбун, горбатый. У нашай вёсцы ёсьць гарбун (Санікі, Беш. р.). ГАРБЫ ЛЬ, я, м, — холм, бугор. 3 гарбыля ўсё відаць (Навікі, Віц. p.). ГАРГАРА, ж.— сварливая женщина. 3 гэтаю гаргараю ня зорэшышся (Машчоны, Сен. p.). ГАРГАЧ, a, м. — бульон. Улі мне гаргачу (Грынькі, Гар. p.). ГАРДА—гордо. Новы старшыня сусім ні гарда абходзіцца (Сянно, Сен. p.). ГАРДЫ—гордый. A які-ж тыгарды! (Чашнікі, Чаш. p.). ГАРЭЗАВАЦЬ дзс. — шалить, Досыць ужо вам гарэзаваць (МІкалаёва, Куз. p.}. ГА ІўИ — хуж е. Чужая хата гарэй ката (Вышадкі, Меж. p
Дадатковыя словы
збрэшышся, становйться, і^й
13 👁