венчание. Пойдзем глідзець вянцы ў Любашкова (Навікі, Віц. p.); 3) берег, край. Наша рака вышла ўжо з вянцоў (Шуміліна, Cip. p.). ВЯНОК, а, м.— 1) венок. Вянкоў наплялі (Лужасна, Куз. р); 2) девичья вечеринка. Сягодня будзіць вянок (Папкі, Чаш. р.). ВЯНУЦЬ, дзс,— вянуть. Шчука суніць, а лес вяніць, на тым месьце горад станіць (Каса, трава, копна) (Бешанкавічы, Беш. р.). ВЯРБА, ВЯРБІНА, ж.— ива. Salix (розныя віды). Ці садзіў ты вярбу лі канавы? (Пустыр, Cip. р.). Ужо наша вярбіна распусыділась (Хмяльнік, Беш. р.). ВЯРПНЯ, ж — георгина. Dahlia variabilis Desf. Вяргіня ня цьвіце яшчэ (Кабішча, Куз. p.). В Я Р Э Д Н ІК, y, м. — истод. Poiigala comosa Schkurr. Вярэднікам прыкладзі, нарваўшы ў іх там (Берасьні, Беш. p.). ВЯРЗЬЦІ, дзс.—говорить вздор. Як п'яны, дык ён вярзёць абы што (Аськершчына, Беш. p.). ВЯРНУЦЬ, дзс. — 1) вернуть, возвратить. Яго нада вярнуць з дарогі (Пустынкі, Сен.р.); 2) поворачивать. Кожны сам сабе мякішам вернець (Гарадок, Гар. p.). ВЯРОЎКА, ж,—веревка. Спляці вяроўку (Раіны, Аз. p.). ВЯРХОВУШ КА, ж. — вид линейки. Паедзем на верховушке (Берашоўцы, Беш. p.). ВЯРХОЎЕ, н. — первый очес льна. Наста прала вярхоўе (Чарнагосьці, Беш. р.). ВЯРХОЎНЫ — сотканный из первых очесов льна. Падумаць! вярхоўную рубаху носіць (.Рыбчына, Cip. р.). ВЯРХОЧЫСЬЦЕ, «.- —третий очес льна. Напрала вярхочысьця на мяшкі Шеляшковічы. Лёз. р.). ВЯРЦЕЦЦА, дзс.— вертеться. Вярцеўся як мельнічны жарноў (Пушкары, Сен. р.). ВЯРШНЯК, а, ж. — верхний косяк окна. Вершняк у вокнах яшчо цэл (Лятоўшчына, Куз. р.). ВЯРШ ОК, а, ж.— вершок. Сем вяршкоў ня хопіць (Марчонкі, Сур. р.). ВЯРШЫНКІ, ВЯРШЫНЫ, ж,— сливки. На малацэ вяршынкі няма (Доўгае, Беш. р.). ВЯСЕЛЬЛЕ, «.—свадьба. Пайдзем на вясельле (Мясаеды, Беш. р.). Навясельлійкапазвалі, чарачкі гарэлкі не далі (Запру дзьдзе, Сен. р.). ВЯСЁЛКА, ж,—радуга. Вясёлка паказалась на небе (Ісачкава. Аз. р.). Пар. асёлка. ВЯСЛО, «.— связка. Два вяслы лык купіў. Вясло баранкаў парвалася (Астроўна, Віц. p). ВЯСН А, ж.—весна. Вісна красна цьветамі, а восень снапамі (Барок, Сен. р.). ВЯСНУШ КІ, ж.—клюква (весенний сбор). Набрала цэлую набірку вяснушак (Максімава, Куз. р.). ВЯСЫДІ, дзс.— вести, тянуть. Я гэта не люблю, як друг! вядзець, вядзець—хто знаіць што (Запрудзьдзе, Сен. р.). В Я Т Р А К, а, м. — ветряная мельніца. Згарэў учора вятрак (НямсШта, Сен. р.). Пар. ветраніца. ВЯХА, ж. — цикута. Cicuta virosa L. Карова зьела вяхі i здохла (Ульлянавічы, Сен. p.). ВЯХОТКА, ж.— ветошка. Вяхоткай мыюць пасуду (Дзямідовічы, Чаш. р.). Пар. вехаць. ВЯЧЭР, а, м., ВЯЧЭРА, ж — ужин. Вячэр гатоў (Новае Сяло
Дадатковыя словы
пяны
12 👁