ВЫЧАСАВАЦЬ, дзс.—выждать. Вьічасавалі ткі сваю чаргу (Лужасна, Куз. p.) ВЫЧАСАЦЬ, дзс. —- вытесать. Вычасаў сабе зьдзесь балькі (Лятоўшчына,оКуз. p.). В Ы Ш А Й — выше. Вышый ня лезь— скінешся (Гайдукі, Cyp.p.), ВЬІШЭУКА, ж.— вышивка, вышивание. Каўнер сарочкі пакрыт вышэўкамі СДзямідавічы, Чаш. p.). ВЫШЭЦЬ, дзс. — становиться выше. Наш топіль усё вышэіць (Карма, Куз. p.). ВЫШКІ, ж.— чердак. Я палезу на вышкі (Бешанкавічы, Беш. p.). ВЫШМУЛЬЦАВАНЫ,— вытертый, лоснящийся, запятнанный. ён дужа вышмульцаваны (Беліца, Сен. p.). ВЫШЧАРЫЦЬ, дзс.—оскалить. Сабака вышчарыла зубы (Кузьміно, Сен. p.). ВЫШЫКАЦЦА, дзс. — понемножку высыпаться. Мяшок з мукой ужо вышыкаўся (Беліца, Сен. p.). ВЯДОМА— известно. Мне гэта старана добра вядома (Татаркі, Cip. p.). ВЯДОМЫ— известный. Вядомы лік яго—ня хопіць (Бабінічы, Віц. p,). В Я Д Р О, «.-—ведро. ГІрынясі вядро вады (Ісачкава, Аз. р.). ВЯЗ, a, м.— перекладина в санях соединяющая «капылы» (гл.) полозьев. Вяз новы нада зробіць (Марчонкі, Сур р.). В Я З А Ц Ц А, дзс. — вязаться, лезть. Чаго ета ён ка мне вяжыцца? (Міхалі, Куз. р.). ВЯЗ АЦЬ, дзс-ўвязать. Яна ўжо ладна вязець карункі (Зямковічы, Сен. р.). ВЯЗЁНКА, ж. — вязаный платок. Надзень вязёнку, бо сягодня вецер вялікі (Забор'е, Сен. р.). ВЯЗІНА, ж.-—вяз. Ulmus effusa Villd, U. compestris С.Вязіна на адскоцы расьцець (Лужасна, Куз. p.). ВЯЗКА, ж. — связка чистого льна. Я начысьціла пяць вязак лёну (Бабінічы, Віц. p.). ВЯЗЬ, ж.~1) связь. Снапы маей вязі крэпкія (Лужасна, Куз. р.); 2) вязкое болото. Мінай вязь, а то ня выедзеш (Госьміра Сен.р.). ВЯЗЬМО, «.— жгут из соломы, для связки снопов и других предметов. Вязьмо парвалася i сноп рассыпаўся. (Александрова, Гар. р.). ВЯЗЫДІ, дзс,— везти. Вязець табе, як упопленьніку (Шыпы, Сен. р.). Вязе бярно (Лужасна, Куз. р.). ВЯДЗВЦЦА, дзс.—ведется, принято. У нас так ужо вядзецца (Селядцова, Беш. р.). В Я Д З Ь М А К, а, ж. — колдун. Страшна гаварыць з ведзьмаком (Лучкі, Віц. p.). ВЯКАЦЬ, дзс.—повторять, издавать звук «вяк». Ат, ты толькі вякаешь адно i тожа (Гравы, Сен. р.). ВЯЛЖДЗЕНЬ, я,ж., ВЯЛІКАДНЕ, «.— Пасха. Ваша Вялікадне прыпала з нашым, але-ж у нас, з флакамі, людзей больш (Вядрэнь, Чаш. р.). Вялікдзень ідзець— нечага адзець (Бароўка, Сен. р.). ВЯЛІКІ— большой. Вялікі горад Віцебск (Бабінічы, Віц. p.). ВЯЛІКОДНЫ,— пасхальный. У вялікодны дзень грымеў гром (Доўгае, Беш. р). ВЯЛ ЬМ А В АЦЬ, дзс.— угощать. Мар'я вяльмуіць свайго брата (Мамойкі, Беш. р.). ВЯНЕЦ, а, м.— 1) четыре бревна врубленные концами одно в другое в виде сруба. Мая хата на 12 вянцоў (Навікі, Віц. p
Дадатковыя словы
дзс-^вязать, заборе, маря, упопленьнікў
12 👁