Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

Сяркуці, Сен. p.); 2) колебаться (в уме). Ня віхайся, купляй— будзеш мець каня (Сянно, Сен. р.). ВІХОР, а, м.— 1) вихрь. Падняўся Сільны віхор (Бабінічы, Віц. p.J; 2) вихорь. Я цябе аддзяру за віхор (Сянно, Сен. p.). ВІШКА, ж.— веха для указания границы. Паставіў вішку, добра відаць, a ён укасіўся ў маё (Стрэлкі, Беш. p.). Пар. вітка. ВІШНІНА, ж. — вишневое дерево. Prunus cerasus L. Пасадзіў вішніну (Альгова, Віц. p.). ВІШНЯ, ж.— вишня. Прадаў танна вішні (Лужасна, Куз. p.). ВІШНЯК, зб.— вишневый сад. У вішняку іх застаў, абняўшыся (Лужасна, Куз. p.). ВІШЧАЦЬ, tec.— визжать. Што гэта сабака вішчыць? (Азярэцк, Сен. p.). ВО, вкл.— 1) вот. Во, i гром ударіў! Во, табе й на! (Навікі, Віц. р.); 2) да, конечно. Ці ты відзеў?— Bol (Гарадок, Гар. р.). ВОБАД, а, м. — обод. Купіў сабе новы вобад — буду каток рабіць (Лужасна, Куз. р.). Пар. абод. ВОБАЧ — стороною. Хмарка пашла вобач (Пятніцкая, Беш. р.). В ОБЖА, ж.—оглобля в сохе. У мяне сламалась вожба ў сахе (Ляхава, Віц. р.). Пар. абжа. ВОБЛАК, а, м.— облако. Пайшлі па небу воблакі (Лалыкі, Аз. р.). Вобалак сонейка засланіў (Красьніца, Чаш. р.). Грабіце сена, а то насовываець воблака (Шыпы, Сен. р.). ВОБМАРАК, у, м.—букашник. Jasione montana L. Ета травіца вобмаркам у нас завецца (Лужасна, Куз. р.). ВОБРАЗ, а, ли— икона. Клянусь табе, як перад вобразам (Сухарукава, Аз. р.). Пар. абраз. ВОГЕР, а, л*.—жеребец. Наш вогер на ўсю ваколіцу (Лужасна, Куз. р.). ВОГНІК, а, л. — вид нарывов у губ, чаще у детей. Вогнік бывае ў дзяцей. Баба адкінула вогнік (Кузьміно, Сен. p.). ВОГНІШЧА, н. — 1) костер. Вось якое вогнішча распаліў! (Канавалава, Куз. p.); 2) место, где горел костер. Я пасеяў ячмень на вогнішчы (Запрудзьдзе, Куз. р.); 3) еще не совсем потухшее пепелище. Дзе быў пажар, асталося адно вогнішча (Стрэлкі, Беш. р.). ВОДАЛЬ — в отдалении. Мы стаялі лі лаўкі, а яны водаль. Водаль дарогі — хата лясьніка (Халамер'е, Аз. р.). ВОДВЕДКІ, ж. — посещение, визит (обычно с съедобными приношениями). Схажу—ў водведкі к МарЧ (Рыбчына, Cip. р.). ВОДЛУГ, прм. — по. Водлуг росту не падыходзіць (Лужасна, Куз. р.). Сужэнька, куп! мне панчошкі выдлук маей ножкі (Цяпінскія Папкі, Чаш. p.j. ВОДРЫЦА.зиг.—экзема. Eczema. У Восіпа села водрыца (Дзямідавічы, Чаш. p.). ВОЖКА, же,—-вожжа. Бяры ў рукі вожкі й паежджай (Стрэлкі, Беш. р.). Адвужу цябе важкааді каля плеч (Сухарукава, Аз. р.). ВОЖЫК, а, м.~~еж. Erinaceus rumanicus Bar-Ham. Дзеці злавілі вожыка (Рудня, Аз. p.). ВОЗ, a, м.—телега с чем-либо. Вы тут будзіце сідець, а то нельзя кінуць воз (Гарадок, Гар. р.). ВОЗЕРА, н.—озеро. Каля нас вялікае возера (Пужалава, Аз. р