ВІЛЬГАЦЬ, лс.—сырость, влажность. Трэба печ пратапіць, а то вільгаць у хаце (Бешанкавічы, Беш. рД ВІЛЬГОТНА — сыро, влажно. У пограбе вільготна (Красьніца, Чаш. p.). ВІЛЬЧАК, a, м. — верхушка крыши у конька. Не спарывай ластаўкіна гняздо ў вільчаку, а то будуць ластавічы (Забор'е, Сен. р.). Забраўся на самы вільчык (Чарніца, Лёз. р.). ВІЛЯЦЬ, дзс.— 1) вилять, махать. Во, віляе хвастом! (Лужасна, Куз. р.); 2) хитрить, обманывать. Ты ня віляй, а кажы праўду (Калышкі, Лёз. р.). ВІНАВАТЫ— 1) виновный. Biнаватых у астрог садзяць (Амільлянова, Лёз. р.); 2) должник. 3 вінаватага i сыскуй (Лужасна, Куз. р.). ВІНАВАЦІЦЬ, дне. — обвинять. Стахвана вінавацяць за тое, што ён, як быццам, украў каня ў Мірона (Оўсішча, Сен. p.). ВІНАПОЛЬКА, ж. — винная лавка. У вінапольцы ёсь гарэлка усіх сартоў (Ходцы, Сен. р.). ВІНІ, ж, —- пики. Віні казыры (Пятніцкая. Беш. р.). ВІНКЕЛЬ, я, м. — наугольник. Прапаў мой вінкель (Мікалаёва, Куз. р). Прынясі мне вінкаль (Ляхава, Віц. р.). Вінгаль ляжыць у стал ю зе (Гарывецк, Сен. р). ВІНОВЫ — пиковый. У цябе віновы туз? (Азярэцк, Сен. р.). ВІНШАВАНЬНЕ, «. — поздравление. 3 віншаваньнем да яго хадзіў (Дубнікі, Сен. р.). ВІНШ АВАЦЬ, дзс. — поздравлять. Было каго віншаваць? (Сянно, Сен. р.). BIP, у, м.— омут. НастКа утапілася ў віру (Асіпова, Аз. p). ВІРЛА, «., лнк.—глаз. Ча выгаліў вірлы? (Запрудзьдзе, Куз. p.). Пар. верлык. BfPOK, a, м.— приспособление из палочки, которым наматывают нитки на клубок. Прынясі мне вірок— я буду матаць клубок (Вейна, Сен. р.). ВІСЕЦЬ, дзс.— висеть. Хустка вісіць на сьцяне (Пятніцкая, Беш. р.). ВІСЛАВУХІ — с обвисшими ушами. Віславухі твой конь (Лужасна, Куз. р). Пар. аблавухі. ВІСОК, а, м.— висок. Як дам па віску, дык ты ўрынісься (Шыпы, Сен. р.) ВІСОКА-высоко. Вісока ляцяў, ды нізка сеў (Лазова, Сен. р.). ВІСОКІ— высокий. 3 вісокага цераму ў акошачка гледзючы (Яноўшчына, Беш. р). ВІСУЧЫ—привесной, висящий. І нутраныя i вісучыя замкі былі, а ўсёткі абабралі (Калышкі, Лёз. p.). ВІТАНЬНЕ, н. — приветствие. Вітаньне ўжо яго было—толькі пальцы падаваў! (Амільлянова, Лёз. p.). ВІТАЦЦА, дзс. —- здороваться. Малец з дзеўкай вітаўся (Сянно, Сен. p.). ВІТАЦЬ, дзс,—приветсвовать. Бяжэм баярак вітаць! (Чарнагосьці, Беш. p.). BITKA, ж — 1) крученый прут лозы, которым связывают колья в заборе. Накруці вітак, ды зьвяжы калы (Асінаўка, Беш. р.); 2) веха. Паставіў вітку (Стралкі, Беш. р.). Пар. вішка. ВІТУШКА, ж.— веревка свитая из 2 частей. Вітушка сусім ня крэпкая, нада дратаванка (Лужасна, Куз. р.\ ВІХАЦЦА, дзс.— 1) шататься. Трахім напіўся гарэлкі i віхаіцца
Дадатковыя словы
дзс,—прйветсвовать
10 👁