В А ВЕРКА, ж.—белка. Sciurus vulgaris L. Дзеці злавілі вавёрку (Раіны, Аз. p.). ВАГА, ж.— коромысло, палка с тремя железными крюками (два на концах, один посредине), служащая для запряжки двух лошадей в борону или в плуг. Дай мне Пятрусь на адзін дзень вагі (Косы, Віц. р.). ВА ГА.яс.—1) вес. Усякае целя мае вагу (Бабінічы, Віц. р,); 2) весы. Бацька паехаў за вагой— будзем дабро важыць (Пятніцкая, Беш. р.); 3) гиря. У крамах кожная вага пічатаная (Ульлянавічы, Сен. р.); 4) рычаг. Падкладывай вагу пад вугал (Азярэцк, Сен. р.); 5) авторитет. Ён у нашай ваколіцы ніякай вагі ня мае (Сянно, Сен. р.). ВАД, у, ж — зной. У поудзень самы вад (Ульлянавічы, Сен. р.). В АДА, ж.—вода. Бываець i то парою, што вада цячэць тарою (Алексінічы, Сен. р.). Дай вадзіцкі папіць (Віраўля, Гар. р.). Прынясі выды (Лужасна, Куз. р.). В А ДКА— водянисто. На лузе вадка (Стаішча, Чаш. рЛ ВАДКАСЫДЬ, ж. — жидкость, влага. На зямлі ў клеці такая вадкасьць, што ўсё гніець (Чараўкі, Сен. р.). ВАДКІ— жидкий. Вадкая каша зварілася(Рыбычна, Cip. р.). Хлеб сёньн i вадкі (Застадол ьле, Сен. р.). ВАЖАНЫ— взвешенный, отвешенный. Гэта важаны хлеб? (Азярэцк, Сен. р.). ВАЖ АНЬНЕ, «.—-взвешивание. На важаньне два чалавекі наняць трэба (Сянно, Сен. р.). ВАЖКА, ж.— 1) куделя, обработанное льняное волокно, приготовленное в прялку. Давалі прасьць важку (Вяжышча, Беш. р.); 2) фунтовая гиря. Парасёнак важыў трынаццаць вашэк (Вяжышча, Беш. р.). ВАЖКІ—тяжелый, увесистый. Важкія снапы тваі (Лужасна, Куз. р.). ВАЖНЕіДЬ, 3ас. — важничать, кичиться. Як абабралі ў сельсавет, дык нешта важнець стаў— каб ні пагналі (Труханавічы, Чаш. р.). ВАЖН1К, а, ж — весы, безмен. Нада зважыць на важніку (Ба-: раўляны; Куз. р.). ВАЖНЫ—1) важный. Етаважнае дзела (Лалыкі, Аз. р.); 2) солидный. Падумаеш, які ён важны! (Лужасна, Куз. р.). В А Ж Ы Ц Ц А, дзе. — взвешиваться. Хлопцы, будзем важыцца ў каператы ве! (Бешанкавіяы, Беш. р.). ВАЖЫЦЬ, дзс. — 1) весить. Наша вага добра важыць (Шумкі, Сен. р.); 2) иметь вес. Вапёр важыць 10 пудоў (Сянно-, Сен. р.). ВАЗГРЫ ВЫ —сопливый, с сосульками под носом. Уй, які ты, мой сынку, вазгрывы! (Вішкавічы, Чаш. р.). На печы сядзеў вазгрывы мальчык (Запрудзьдзе, Сен. р.). ВАЗОК, а, м. — легкие санки с кузовом. Бяры вазок, а ні сані— у людзі едзеш (Мікалаёва, Куз. р.).ў ВА30ЎНЯ, ж.—сарай для саней, телег и упряжи, иногда сельско - хозяйственных орудий. Вазок i хамут у вазоўні (Семянцова, Беш. р.). ВАЗЬМЕЛІЦЬ, дзс. — стянуть, взять. Трэба вазьмеліць вяроўку (Доўгае, Беш. р.). ВАДЗЕНЬ, я, ж —овод. Нуроderma lineatum Vilfers i інш. Скора ужо i вадні лётаць стануць (Чарніца, Лёз. р
8 👁