БЯРНО, «.— бревно. Чуць паднялі бярно на хату (Рыбчына, Cip. p.). Пар. бервяно. Б Я Р Н У Ш К А, ж. — бревно, балка. Яна вельмі таўстая ета бярнушка (Лятоўшчына, Куз. p.). БЯРОЗА, БЯРОЗКА, ж.—береза. Betula verrucosa Ehrh. et В. pubescens Ehrh. Бальшая вырасла бяроза пад вакном (Рудня, Аз. р.). Якая высокая бярёска (Запрудзьдзе, Куз. р.). БЯСЕДА, акт.—беседа, пирушка. У майго суседа была ўчора бяседа (Бесьцьвена, Сен. р.). БЯСКРЫЎДНА — безобидно. Бяскрыўдна падзяліліся дабром (Труханавічы, Чаш. p.). БЯСПОРТА ШНІК, БЯСШ ТОНІК, а, м. — мальчик, который ходит еще без портов. Бач, сколькі бяспорташнікоў набралася (Аеіпова, Аз. р.). Чаго лезеце да бясштоніка? ССпасская, Cip. p). v БЯСПРАУНАСЬЦЬ, ж.— беззаконие. Ён любіць бяспраўнасьць (Бабінічы, Віц. p.). БЯСПРОКІ — неспособный к доброкачественной работе. Бяспрокі чалавек (Сьвярдлы, Беш.р.). БЯСПРЫГЛЯДНЫ - безнадзорный. Бяспрыгляднае дзіця доўга ня жывець (Княжыца, Куз. р.). БЯСПРЫМУСНА — без принуждения. Ён жа бяспрымусна ета зробіў (Амільлянова, Лёз. р.). БЯСПРЫТОМНЫ — невменяемый. Бяспрытомны кінуўся на ея (Труханавічы, Чаш. р.). БЯСПРЫТУЛЬНА—без приюта. Бяспрытульна век пражыў (Горбава,.Лёз. р.). БЯСПРЫЦЯМНЫ— непонятливый, рассеянный. Бяспрыцямная галава яго (Доўгае, Беш. р.). БЯСПУТНЫ— беспутный. Урадзіўся бяспутны сын (Прудок, В1ц. р.). БЯСПУЦІЦА, ж. — распутица, очень плохая дорога. Hi паеду я ў такую бяспуціцу (Павульле, Чаш. р.). БЯССУМЛЕННА— бессовестно. Бяссумленна Максімка з ёю абышоўся (Альшанікі, Беш. р.). БЯСХАТНЫ —бездомный. Пажалець нада бясхатнага чалавека (Горбава, Лёз. р.). БЯСХМАРНЫ — безоблачный. Дзень быў бясхмарны (Бабінічы, Віц. р.). БЯЧЭЙКА, ж. — деревянный обод решета. У рэшаце паламалася бячэйка (Сянно, Сен. р). Пар. абічайка. В. ВАБГАЦЬ, дас. — втиснуть, вместить. Чуць вабгаў у адзін мех абсыпку (Лужасна, Куз. р.). ВАБІК, а, м. — свисток для приманки дичи звукоподражанием. Я купіў сабе вабік (Сяркуці, Сен. р.). ВАБІЦЬ, дас.—1) приманивать звукоподражанием. Я магу вабіць качак (Пятніцкая, Беш. р.),- 2) привлекать. Вабіць мяне гай (Чырвоная Зорка, Чаш. р.). ВАБЛЕНЬНЕ, н.— процесс приманивания, привлекания. Яму адно вабленьнем займацца — страляць ня ўмее (Сянно, Сен. р.). ВА БНЫ — привлекательный, заманчивы й. Вабны Васілёў домік на хутары (Раманаўка, Сен. р.). Віцебск! Kpaćiu слоўнік
5 👁