сена. За гэты астрамочак столькі просіць! (Сянно, Сен. р.). АСТРОГ, у, м.— острог, тюрьма. Сядзіць у вастрозі (Навікі, Віц. p.). АСТРОЖНІК, а, м.— острожник, арестант. Кала таго дому дзе астрожнікі сідзяць (Навікі, Віц. p.). АСТРОЎ, a, м,— остров. Ад берагу да астрова адна вярста (Сухарукава, Аз.р.), Пар. востраў. АСУНУЦЦА, дзс. —осунуться, опуститься. Хата саўсім асуналася (Сялец, Чаш. p.). АСУРОЧЫЦЬ, дзс.- сглазить. У мяне нехта каня асурочаў (Ульлянавічы, Сен. p.). ён мяне асуроцыў (Леніна, Cyp. p.). АСЬ, вкл.— отклик. Ганнуля!— Ась! (Высачаны, Выс. p.). АСЬВБР, a, Ai.— колодезный журавль. Пры нашам калодзісе новы асьвер (Альшанка, Чаш. p.). АСЬВЯЖЫЦЦА, дзс — скончаться, умереть, ён ужо асьвяжыўся іСтрэлкі, Беш. p.). АСЬМІНА, ж, — четвериковая мера, чаще кадка. Нада зробіць новыю асьміну(Вяжышча, Беш.р.). АСЬМЯРКАЦЦА, дзс. — темнеть, наступать вечеру. Ясьце пакуль не асьмеркнецца (Пустынкі, Сен. р.). АСЫДЕРВЯНЕЦЦА, dac.-octepвенеться, разозлиться. Ён горшы асьцярвянеўся (Нов. Сяло, Беш.р,) АСЫДЮК, а, м.—колючка колоса ячменя и т. п. Асыдюкоў ні давай каню (Амільлянова, Лёз. р.). АСЬЦЯРОБ, а, м.— расчищенное место среди леса. Мы паехалі ў асыдяроб (Дзямідавічы, Чаш. р.). АСЬЦЯРОГА, ж. — осторожность. Гнаў гарэлку бяз усякай асьцярогі (Пятніцкая, Беш. р.). АСЫДЯРОЖНЫ—осторожный. У гэтай справе ён асьцярожны (Іванск, Чаш. р.). АТАВА, ж. — отава, второго покоса трава.!дзі адкасі каню трох! атавы (Азя'рэцк, Сен. р.). АТА ЛЕК, у, лг,—1) покой. Не даюць яму аталеку (Луб'ева, Аз. р.); 2) отбой. Ад сьвіней аталеку нет (Луб'ева, Аз. р.). АТАМАЛКА, ж,— тряпка, которою берут горшки. Атамалкаю вазьмі гаршчок (КабІшча, Куз. р.). АТАМАН, а, м:—атаман, главарь. Зьмітраў хлапец усяму атаман (Горбава, Лёз. р.), АТЭЎНІК, a, At. — котелок. Звары груцу ў атэуніку (Чашнікі, Чаш. р.). АТЛУМЛІВАЦЬ, дзс, — забивать голову шумом, гамом и т. п. Атлумілі зусім хлапца (Берашоўцы, Беш. р.). АТО, з а — если нет, то. Маўчы, ато будзець (Амільлянова, Лёз. р.). А ТОЖ — 1) да, утверждение. ЦІ вы едзіце у горад? А тож! (Берашоўцы, Беш. р.); 2) а вот же, А тож ляжыць на печке (Плоскія, Куз. р.). АТОКА, ж. — рукав речки. А т о к а поўна вады (Навікі, Віц. p.). АТОНЬНЕ — N. остаток, подонки. Бадай тваё й атоньне зьвялося! (Гравы, Сен. р.). АТОПАК, a, At.— изношенный, истоптанный лапать. Бач, які клоп паўзе, як Нілаў атопак! (Вішкавічы, Чаш. р.). АТОСА, ж.—тяж. Нацяні патужай атосы (Сухарукава, Аз. р.). АТОРА, ж.— крупная мякина из вымолоченных колосьев, соломинок и т. п. Аторы запар карове (Спасская, Cip. р
Дадатковыя словы
азярэцк, лубева
6 👁