АДРАІЦЬ, & c.— отсоветовать. Адраілі мне рабіць гэдак (Цяпіна, Чаш. p.), АДРАКАЦЦА, дзс.—отрекаться, отказываться. Я ад я го даўно адраклася! (Храпавічы.Куз.р.). АДРАНАК—утро до завтрака. Адранкам сушылі сена (Хмары, Куз. р.). Цэлы атранак атработаў (Стрэлкі, Беш. р.). АДРАНТВЕЦЬ, дзс. — оцепенеть. Нага адрантвёла, бо дрэнна сядзеў (Дабрамысьль, Лёз. р.). АДРЭЗАК, а, ж —отрезанная нижняя часть сапога без голенища. У адрэсках холадна (Мамойкі, Беш. р.). АДРОСТАК, а, м. — молодой побег у пня срубленного дерева. Кала пня многа атуросткоў (Чарніца, Лёз. р.). АДРЫНА, ж.--сенной сарай. Адрына поўна сена (Дубнікі, Сен. р.). АДСЕЧ, дзс. — отсечь, вырубить. Мне далі адсеч толькі V» саж. дроў (Азярэцк, Сен. р.). АДСКОКА, ж. — расстояние, отдаленность. На адскоцы i ён жывець (Спасская, Cip. р.). АДСОЎВАЦБ, АДСУНУЦЬ, дзс. — отодвигать, отодвинуть. Ці скора ты будзеш адсовываць хату? (Азярэцк, Сен. р.). Ён сам адсунуў крупнік—відаць наеўся (Азярэцк, Сен. р.). АДСТАЯЦЬ, дзс. — отстоять, простоять. Цэлы час адстоіла на дварэ (Стаішча, Чаш. р.) АДСЫРЭЦЬ, дзс. отсыреть. Сярнікі адсырэлі (Доўжа, Куз. p.). АДСЬВЯТКАВАЦЬ, ў. — отпраздновать. Адсьвяткавал! май (Асінаўка, Беш. р.). АДСЬКЯПЩЬ, дзс.— отщепить. Дай мне стрыжань адськяпіць лучыны (Каралёва, Выс. р.). АДСЬЦЯБАЦЬ, дзс. — высечь. Адсьцябаю дубцом (Бешанкавічы, Беш. р.). АДСЮЛЬ, АДСЮЛІКА — отсюда. Вазьмі ты яе адсюль (К у піна, Віц. р.). Атсюль да Буева саўсім блізка (Мазалава, Куз. р). Адсю ліка відней (Мікалаёва, Куз. p.). АДТАРАБАНІЦЬ, дзс. — оттащить, отнести. Я аттарабаніў жнейку назад(Стар. Сяло, Куз. р.). АДТУЛЬ —оттуда. Адтуль яна вярнулася позна (Пужалава, Аз. р.). Мы аттуль (Капланы, Сен. р.). АДУБЕЛЫ — окоченелый. Чалавек зрабіўся адубелы (Сянно, Сен. р.). АДУБЕЦЬ, дзс. — окоченеть. А дубелі мае ногі (Кузьміно, Сен. р.). АДУЖАЦЬ, дзс.—оси пить. Я яго адужаў (Расна, Сен. р.). АДУРЭЦЬ, дзс.- потерять рас судок, одуреть. Ці ты адурэў, ці ты напіўся?(Пятніцкая, Беш.р.). АДУРНЕЦЬ, дзс.—оглупеть. Ён зусім адурнёў ад гора (Навасёлкі, Сен. р.). АДУСЮЛЬ — отовсюду. Адусюль яму ідуць грошы (Пустынкі, Сен. р.). АДУТЛАВАТЫ — обрюзглый, одутловатый. У яго твар адутлаваты (Луб'ева, Аз. р.). АДХІНУЦЦА, дзс. — отвернуться, отойти. Толькі адхінуўся, а яно i загарэлася (Пятницкая, Беш. р.). АДХІЛІЦЦА, дзс. — посторониться. Эй, адхілісь, ня відаць ничога з-за цябе! (Пустынкі, Сен. р.). АДХІЛІЦЬ, дзс. — отвернуть. АдхілІ полы кажушка (Доўжа, Куз. р.). АДХОДЖАЯ— гостинная, чистая комната, в кототой прини