отсыреть. Адмякла збожжа (Лятоўшчына, Куз. р.). АДНАВОКІ—одноглазый. У яго аднавокі конь (Пустынкі, Сен. р.). АДНАК—-однако. Аднак, мая праўда (Доўжа, Куз. р.). АДНАКАВА—одинаково. Яму ўсё аднакава (Дабрамысьль, Лёз. р.), АДНАКОЛІЦА, ж.— одной материи юбка и кофта. Аднаколіцупашылі Ганьне (Запрудзьдзе, Сен. р.). АДНАКОЛЫ — одинаковый. Хусткі аднаколыя (Ульлянавічы, Сен. р.). АДНАКОНЧЫ — обязательно. Аднакончы ты заўтра прідзі к нам (Кабішча, Куз. р.). АДНАСТАЙНЫ — однообразный, подобный. У нас пара адна стайных каней. Усе днг гэтыя аднастайныя нейкія (Дабрамысьль, Лёз. р.). АДНАЧАСНА — одновременно. Адначасна загарэлася i пошта (Дабрамысьль, Лёз. р.). АДНІМАНЬНЕ, н.—вычитание. № даюцца яму там задачы на адніманьне (Балдыкова, Аз. р.). АДНІМКА, ж.—тряпка, которой берут горшки. Вазьмі атнімку i састаў чугун на пол (Сьвеча, Беш.р.). АДНО—только, лишь. Гэты мост можна адмыць адно лугам (Княжыца, Куз. р.). АДНОСІЦЦА, дзс— относиться. Ён адносіўся добра да нас (Доўжа, Куз. р.). АДНОСБНІК, а, м. — отношение, оффициальная бумага. Шчога я ў гэтым адносьніку не разьберу (Беліцца, Сен. р.). АДОНКІ, м.—подонки. Адонкі прадае за такую цану (Высачаны Выс. р.). АДПАВБДНЫ — соответственный. Адпаведную шрубу дастань (Дабрамысьль, Лёз. р.). АДПАРЫЦЬ, дзс. — отпарить, сварить. Трэба адпарыць -бульбу (Пітрашы, Сен. р.). -АДПАЧЫВАЦЬ, АДПАЧНУЦЬ, дзс.-отдыхать, отдохнуть. Я адпачываў пад зялёным кустом (Залесьсе, Чаш. р.). Трэба адпачнуць (Мянюцева, Сен. р.). АДПАЧЫНАК, у, ж.—отдых. Добры адпачынак пасьля працы (Мішкава, Куз. р.\ АДПЕРАЗАЦЬ, дзс.—1) отпоясать. Дзягу можна адперазаць (Пятніцкая, Беш. р.); 2) побить. Вазьму дубіну ды адперазаю (Бараўляны, Куз, р.). АДПІНАЦЦА, дзс. — отказываться от своих слов. Кінь адпінацца, у суседзяў ты гэта казаў (Пятніцкая, Беш, р.). АДПІРАЦБ, дзс. — открывать. Ня трэба адпіраць дзьвярэй, бо халодна (Пітрашы, Сен. р.). АДПІСКА, ж. - отписка, ответ. Зрабі яму адпіску — я занясу (Чашнікі, Чаш. р). АДПІХНУЦЦА, дзс. — оттолкнуться, отстраниться. Ён скоро адпіхнуўся ад берага i паплыу на другі бок (Азярэцк, Сен. р.). АДПРАВА, ж. — церковная служба. На Пятро там бывае адправа (Пятнщкая, Беш. р.). АДПРАВІЦБ, дзс. — 1) отправить. Адправіў усіх людзей (Доўжа, Куз. р.); 2) отслужить. Нягож ён не адправіў панафіды? (Чырвоная Слабада, Сен. р.). АДРАБЩЬ, дзс.—отработать. Адробіў яму за пожню (Бера шоўцы, Беш. р.). АДРАЗУ—сразу. Адразу яна замоўкла (Доўжа, Куз. р
7 👁