Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
вешания одежды и пр. На шорстку павешаны кажухі (Пачаевічы, Чаш. р.), Пакладзі адзежу на шост (Берашоўцы, Беш. p.j. Ш ОЎК, у, ж —шелк. 3 шоўку пашыла сукенку (Берасьні, Беш. р.). ШОЎКАМ ЛЁН— приветствие треплющим лён. Шоўкам лён, сястрыцы! (Каверзіна, Меж р.) ШПАК, а, ж —скворец. Sturnus vulgaris auct Шпакі ўжо прыляцелі (Купіна, Віц. p.V ШПАКОЎНІЦА, ж.—скворечница. У нас ёсьць шпакоўніца (Асінаўка, Беш. p.). ШПАЛЕРЫ, ж-— обои Хату абклеілі шпалерамі (Л у б ' e в а, Аз. p.). ШПАРА, ж. — паз в бревне для накладки мху. Не развалівай шпары, а то ў хату сабакі будуць лазаць (Ходцы, Сен. р.); 2) одна из стропил. Круцей стаў шпары (Азярышча, Аз. р.). Ш ПАРАГА, ж. — спаржа. Asparagus officinalis L. Шпарага на гародзі расьцець (Лужасна, Куз. р.). Ш ПАРКАСЬЦЬ, ж.—быстрота. У яго ёСьць шпаркасьць (Бабінічы, Віц р.). ШПАРКІ— быстрый. Лексяенкаў конь шпаркі ( К а п л а н ы, Сен. р.). ШПАЦЫР, у, м. — прогулка. Пайдзем на шпацэр у лес (Стаішча, Чаш. р.). ШПАЦЫРАВАЦЬ, 9ас — гулять, ходить. Кіньця вы шпацыраваць тут! (Рыбчына, Cip. р.). ШПДЧКІ, оў, ж —сон—трава. Pulsatilla patens Mill Шпачкі цьвятуць (Касачы, Лёз. p.). ШПЕГ АВАЦЬ, дас,—шпионить. Ходзіць i шпігуець за ўсімі (Pa* манаўка, Сен. p.). ШПІК, y, м.-~костный мозг. Люблю шпік ат тоўстых касьцей (Ухлё, Чаш. p.). ШПІГІНАР, у, ж —скипидар. Шпігінарам памашся іпройдзець боль (Чашнікі, Чаш. p.). Пар. шкіпінар. Ш ПІЛЬКА, ж. '— булавка. Я купіла шпільку (Іванск, Чаш. p). Ш ПОНКА, ж. — запонка. Я сабе купіла шпонку ГАсіпова, Аз. р.). У сарочхах каўнерпрышпілівалі шпонкамі (Вяжышча, Беш. р.). Ш ПУЛЬГАЦЬ, Ш П У Л Я Ц Ь, две.—швырять. Шпульгаў у сабаку, а папаў у вакно (Вішкавічы. Чаш. р.). Мы шпулялі ў дошку чым папала (Пушкары, Сен. р). ШПУЛЬКА, ж. ■— катушка Я напрала цэлую шпульку (Купіна, Віц. p). Ш ПУНТ, а, ж —шпунт, деревянная пробка. У кожнай бойцы бываець шпунт (Рабцы, Сен. р.). ШПУНТОЎНІК, а, ж —столярный инструмент, бурав для фигурной обработки краев доски. Шпунтоўнік зламіўся i нечым зробіць ветраніцу (Александрова, Гар. p.). ШПУРНУЦЬ, дзс. — бросить. Хведарка шпурнуў камень у птушку (Мішкава, Куз. p.). Ш ПЫРАК, а, ж —небольшой ломоть хлеба. Дай ты мне шпырак хлеба (Русінава, Сен. р.). ШРАМ, у, ж. — шрам, знак. На целе зрабілі шрам (Дзямідавічы, Чаііі. p). ШРОТ, у, ж —дробь. Нікіпар купіў сабе шроту (Селядцова, Беш. р.). Ш РУБА, ж. — винт. У маей сталюзі дзеравяная шруба (Пожынкі, Сен. р
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
4 👁
 ◀  / 394  ▶