ШМАТ, а, м.— 1) полоса. Два шматы зжалі, а тры асталося (Рыбчына, Cip. р.), Вось гэтый шматок ўжо узаран (Каверзіна, Меж. р); 2) кусок. £н адрэзаў сабе добры шмат сала (Сураж, Сур. р.). ШМАТ— много. Шмат i яшчэ чаго казаў (Бешанкавічы, Беш. р.). ШМАЩНА, ШМАІІІНКА, ж.— 1) головной платок. Абвяжы шмацінку (Мікалаёва, Куз. р.); 2) лоскут. Дай мне ету шмаціну на паднадолак (Жэрына, Чаш. р.). ШМАЦЫДЕ, зб„ н.—лохмотья. Ну i спадніца ў цябе — адно шмацьце (Бабінічы, Віц. р.). ШМОТКА, ж.—\) тряпка. Затры шмоткай пол (Прусаўкі, Аз. рЛ; 2) полотняный платок. Дарачка, куды ты дзявала маю шмотку? (Макеенкі, Аз. р.). ШМУЛЯЦЬ, две.- тереть. Не шмуляй рукамі па сталу (Стаішча, Чаш. р). ШМУРЫЦЬ, дзс. - обманывать, надувать. Што ты мяне шмурыш? (Бешанкавічы, Беш. р.). Пар. чмурыць. ШМЫГАЦЬ, ШМЫГНУЦЬузс. — шмыгать. Шмыгнула, як мыш (Гуліна, Сен. р.). ШМЯЦЬЦЁ, н. — сор, муссор. Там аднаго шмяцыдя цэлый вое (Чарніца, Лёз, р.). Пар. сьмяцьцё. ШНІПАР, а, м.—брус в 3—4 аршина. Бывала былі заработка: цесалі шніпары i вазілі іх у Бешанкавічы (Глебаўск, Сен. p.). ШНІТКА, ж.— снитка, снить. Aegopodium Podagrarla L. Ужо расьцець шнітка. 3 шніці варуць вясной варыва (Альшанікі, Беш. p.). ШНУР, а м.— 1) шнур. Купіў 5 сажняў шнуру (Стасева, Выс. p.); 2) полоса. У мяне застаВІцсоскі крисій слоунік 23. лося запахаць два шнуры (Дарошкава, Cip. p.); 3) шнур в прялке. Зьві ты мне шнур у самапраху (Спасская, Cip. р.); 4) рыболовный снаряд из длинной веревки, к которой на шнурках привязываются крючки с приманкой для рыбы. Шнур закладывается на дно реки при помощи 2-х камней на концах его. Угорычы бяруцца ноччу на шнуры (Падбярэзьзе, Віц. р); 5) плотничий шнур. Трэба цесаць пад шнур (Шарыпіна, Беш. р.). ШНУРОЎКА, ж.— безрукавка, душегрейка. Яна носіць шнуроўку (Копцевічы, Чаш. p.). ШНЫПАРЫЦЬ, дзс. — шнырять, искать До* табе шныпарыць пакутох! (Жэрына, Чаш. р.'. ШОЛАХ, у, м. — шорох, шелест. Шолах у лесе страшыў мяне (Макараўка. Куз. p.j. ШОЛАДЗЬ, ШОЛУДЗЬ, ж.— парша. Ці шолаць, ці плеш-сё адна пакраса (К л i м а в i ч ы, Сен. р.). ШОПА, ж.—1) шкаф. У хаце стаіць шопа (Сялец, Чаш. р.); 2) ящик на ножках с боковыми дверцами или же приделанные где либо в углу в хате, чаще у порога, несколько полок, прыкрывающихся дверкой. Малако стаіць у шопе (Прыстоі, Чаш. р.); 3) сарай, стены которого сплетены из мелкого хвороста. Няма лесу—трэба зрабіць шопу (Станіславова, Cip. p.); 4) навес для склада соломы. Я налажыў саломы поўную шопу (Спасская, Cip. р.). ШОРГАЦЬ, дзс.—производить шорох, шум дерганием. Няшоргай па сталу (Ухлё, Чаш. р.). ШОРСТАК, ШОСТ, а, ж.— шест, протянутый до стены для