взрослым. Ах ты, шкрэт! бярэцца за тоя, чаго ня здоліць (Беліца, Сен р.). ШКУРА, ж.— кожа, ён прадаў шкуру за 2 рублі (Прусаўкі, Аз. р.). ШКУРАТ, а, м.— кусок кожи Круціцца як шкурат на агні (Лужасна, Куз. р.). ШКУРКА, ж. — скорлупа, кожура. Абрэзана шкурка ў яблыка (Бабінічы, Віц. р.) ШКУРЛЕПА, ж-— невзрачная старуха. Гэта баба ўжо зусім старая шкурлепка (Бешанкавічы, Беш. р.). ШЛАГАН, а, м.— пища из картофеля с подсолнечным маслом. Шлагану наеўся i до' (Селішча, Гар. р.). ШЛЕЯ, ж. — шлея. Я купіў дубальтовыя шлеі (О ў с i ш ч а, Сен. р.). ШЛЭПКІ, ж.—туфли вязанные из толстых ниток. Надзелі дзяцёнку шлэпкі (Гараватка, Сен. р.). ШЛЕПАЦБ, дзс.—идти по грязи. Прыдзецца табе шлёпаць дамоў па гразі (Чаўнышкі, Беш. р.). ШЛIПАР, а, м. — тесанный брус. Шліпарам хату пакрылі (Мікалаёва, Куз. р.). Пар. шніпар. ШЛІФЦІК, ШЛЮХЦІК, а, и».— вид рубанка. Шліфпікам пачысьціў дашку (М i к а л а ё в а, Куз. р.). Чысьціў ён шхлюхцікам доскі (Малекі, Сур. р.). ШЛУНКІ, аў, ж., ШЛУНЬНЕ, н, зб.—внутренности. Ат сьмеху, чуць шлуньня не парваў (Глебаўск, Сен. р.). Кап з цябе шлункі вышлі (Беліца, Сен. р.). ШЛЫП, аў, м. — обшлага. К курце нада п р ы ш ы дь шлыгі (Сухарукава, Аз. р.). ШЛЫНДАЦЬ, две. — шляться, ходить без дела. Чый гэта конь па вуліцы шлындае? (Вядрэнь, Чаш. р.). ШЛЮБ, у, м. — венчание, венец. Шлюп кончыўся позна (Доўгае, Беш. р.). ШЛЮПКА, ж.— вареное битое яйцо. Давай шлюпку за свой кацік (Спасская, Cip. р.). Пар. шага. ШЛЯКАЦЬ, ж.— слякать. Ну i шлякаць-жа на дварэ (Чарніца, Лёз. р.). ШЛЯХ, у, м.—тракт, большая дорога. Шлях стаў гразны (Лгзаватка, Сур. р.). ШЛЯХТА, ж. зб. — шляхтичи. УДубніках шляхта жывець (Ульлянавічы, Сен. р.), ШЛЯХЦІЦ, а, м. — шляхтич. Шляхціц мужыку не таварыші (Гарывецк, Сен. р.). ШЛЯХЦЯНКА, ж. — дочь шляхтича. Шляхцянкі ў касьцёл пруЦь (Сянно, Сен. р.). ШЛЯЦЦА, две.— шляться. Чаго ты шляесься? (Ульлянавічы, Сен. р.). ШМАЛЕЦ, ШМЭЛЕЦ, а, у, м.—гусиный жир. Памаш шмальцам змарожаное месца (Сянно, Сен. р.). Сёліта мы натапілі многа шмэльцу (Г л е б а ў с к, Сен. рЛШМАЛЬЦАВАЦЬ, дзс. — засаливать, замусоливать. Не шмальцуй вяроўкі (Гуліна, Сен. р.). ШМАНІНА, Ж.— штука белья. Шманіна паплула (Шніці, Куз. р.). ШМАРАВАЦЬ, дзс,—натирать, тереть. Як затупіўся тапор—я давай яго шмураваць ап калёсы (Чашнікі, Чаш. р.). ШМАРАВІДЛА, «.— жидкость для смазывания. Прынясі шмаравідла, трэба памазаць боты (Стасева, Выс. p.j